خواب پرندگان «باغ ماهان» آشفته شد/تعطیلی باغ پرندگان به دلیل هزینه های بالا

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، مهری شیرمحمدی در مهر نوشت : «باغ پرندگان ماهان رشت»، بالغ بر ۱۵ سال پیش در جاده رشت- انزلی نرسیده به خمام احداث شده است. این باغ پرندگان با دیگر مجموعه های نگهداری حیوانات کمی متفاوت است. نوع نگاه مسئول باغ، بیش از آنکه سودآوری از یک سرمایه گذاری کلان باشد؛ حفاظت از پرنده ها و  گونه های جانوری استان گیلان است.

با اینکه مسئول حیات وحش اداره محیط زیست شهرستان رشت، اذعان دارد که در طی این سال ها پرنده های زخمی را برای مراقبت به این باغ سپرده ولی، تاکنون از سوی اداره محیط زیست هیچ کمک مادی به این مجموعه نشده است.

حالا ماهرو برای ادامه این نقش زیست محیطی نیازمند یاری دیگر دستگاه های متولی است. هرچند شهرداری رشت در سال های اخیر اندک کمک هایی برای بهسازی فضای باغ داشته ولی، تهیه غذا، دارو، واکسن، برق مصرفی و دیگر هزینه های جانبی هر روز روبه افزایش است.

تا حدی که سال گذشته بهزاد ماهرو مالک باغ ماهان تصمیم گرفت کل مجموعه را به باغ وحش مشهد واگذار کند اما وعده مسئولان مانع شد ولی وعده ها از تابستان گذشته تا کنون در بند سخن باقی ماند امروز بیم آن می رود که تنها پناهگاه پرنده های زخمی نجات یافته از دست شکارچیان نیز تعطیل شود.

آسایشگاهی امن برای حیوانات خسته

وقتی خرس قهوه ای گیلان  را داخل قفس می بینی، متعجب می شوی که خرس در باغ پرندگان چه می کند؟  تعجبت وقتی زیادتر می شود که می شنوی صاحب باغ پرندگان ماهان رشت قصد دارد ته باغ برای خرس تنومند هشت ساله، غاری بسازد که این خرس نر، نیمه دوم سال در تاریکی مطلق، به خواب زمستانی برود.

مالک باغ پرندگان رشت می گوید: وقتی او را به اینجا آوردند هنوز یک توله خرس یکسال و نیمه بود، در تله شکارچیان افتاده و دست هایش شکسته بود. حالا با مراقبت های ما در این چند سال برای خودش خرسی قوی شده ولی به خاطر جراحت دستهایش توان تحرک زیاد ندارد و چون از ابتدا با آدمها زندگی کرده و غذای آماده خورده قادر به شکار کردن نیست. اگر به طبیعت وحشی هم برگردد، ممکن است برای یافتن غذای آماده به سمت مجتمع های مسکونی برود.

بهزاد ماهرو ادامه می دهد: وقتی توله خرس بود، از ضایعات مرغ و گوشت تغذیه می کرد و آنها را می پختیم تا راحت تر بخورد ولی حالا قوی تر شده، روزی پنج تا شش کیلو ضایعات مرغ هم برایش کم است، برایش عسل می خریم، میوه های جنگلی و…

ماهرو را نمی توان تنها یک سرمایه گذار دید که به قصد افزایش آورده مالی، ملک بزرگش را تبدیل به زیستگاه پرندگان کرده او در حقیقت  عاشق این حیوانات است.

قفس عقاب ها را نشانمان می دهد، ۱۰ عقاب جنگل های گیلان- که محیط بانان محیط زیست به او تحویل داده اند- بر شاخه ای نشسته اند. او توضیح می دهد: روز گذشته از سازمان محیط زیست آمدند و دو تا از عقاب هایی که بال های شکسته شان خوب شده بود را بردند تا در طبیعت رهاسازی کنند.

وی می افزاید: مجموعا چهار سال طول کشید تا این دو عقاب سالم شوند. بال هایشان که تندرست شد، از محیط زیست آمدند و عقاب ها را در زیستگاهشان پرواز دادند و حالا دو عقاب زخمی دیگر آورده اند.

قفس سگ و گربه هم وسط باغ بنظر ناموزون می آید. از توضیحاتی که می دهد می شود فهمید که ماهرو نمی خواسته سگ های ولگرد «شهرک مسکن مهر» رشت هدف تیر شهرداری قرارگیرند، شخصا به آنجا رفته و تعدادی را گرفته و به باغ آورده است، موقع زنده گیری، پایش را هم گاز گرفته بودند و به قول خودش گوشت پایش آماس کرده بود اما سگ های زخمی و رها شده در خیابان ها نیز پناهگاه جدیدی یافته اند.

برخی از درناها، حواصیل و قو و پلیکان های باغ ماهان نیز هر کدام به نوعی از دست شکارچیان به آنجا پناه آورده اند. حالا طاووسک باغ زاد و ولد کرده و برای خود صاحب خانواده شده است.

وی قوها را نشان می دهد و می گوید: تاکنون هیچ جای دنیا گزارش نشده که یک قو خارج از زیستگاه طبیعی خود تخم گذاری کند اما با مراقبت های ما این قوها تخم گذاشته اند، البته تخم ها جوجه نشد ولی امسال بنا داریم شرایط را طوری مهیا کنیم که جوجه هم از تخم بیرون بیاید.

تعطیلی باغ به دلیل هزینه های بالا

در میان سکوتِ مرغ ماهیخوار بالای استخر درناها، طاووسکی خوش آب و رنگ جیغ های ممتد می کشد. «قرقاول های نقره ای» از موطنشان، تایلند، دور مانده اند. «طوطی کاسکو» و «مرغ بهشتی» را بهزاد ماهرو در سفرهایش به آفریقا و سوئد به اینجا آورده است.

هر چند دل کندن از این حیوانات برای او سخت است، ولی ماهرو یادآور می شود که هزینه های نگهداری این حیوانات و کارکنان برایش بسیار هزینه بر است و به تنهایی قادر نیست ادامه دهد.

او هزینه های متغیر درمان و واکسیناسیون حیوانات را هم یادآور شده و تصریح می کند: هزینه نگهداری این باغ ماهانه ۳۰میلیون تومان می شود.

ماهرو می افزاید: با اینکه طی این ۱۵ سال با سازمان محیط زیست همکاری کرده و در بهبود و نگهداری پرنده ها و حیوانات زخمی به این سازمان یاری رسانده ام؛ ولی حمایت های سازمان حتی به اندازه تهیه واکسن حیوانات هم نبوده است.

دریغ محیط زیست از یاری رساندن به باغ پرندگان

صحبت های ماهرو را رئیس محیط زیست شهرستان رشت هم تایید می کند و به خبرنگار مهر یادآور می شود: محیط زیست چون شرایط نگهداری از حیوانات آسیب دیده را ندارد، به باغ هایی که مجوز دارند، می سپارد.

اصغر خودکار تصریح می کند که در قبال این همکاری مدیریت باغ ها، محیط زیست تاکنون حمایت مادی بابت نگهداری از این حیوانات نداشته است.

کوچ اجباری پرندگان باغ ماهرو به باغ وحش مشهد

 سال گذشته، «حکایت کوچ اجباری پرندگان باغ ماهان به باغ وحش مشهد» خبر ساز شد.   ماهرو قصد داشت تمام پرندگانش را -که عمری با آنها زندگی کرده- به باغ وحش مشهد واگذار کند. تمام مراحل واگذاری هم مهیا بود، ولی همین خبر موجب شد مسئولان شهرداری، برخی اعضای شورای شهر رشت و مدیر کل محیط زیست با وعده هایی مبنی بر یاری رساندن به وی، مانع از این واگذاری شدند.

طی این یک سال تنها شهرداری رشت، توانسته با برخی کمک ها، تا حدودی ماهرو را حمایت کند.

حتی دو سال پیش ماهرو حاضر شده بود مجموعه باغ پرندگان را به شهرداری رشت واگذار کند مشروط به آنکه تا وقتی زنده است، نگهداری این حیوانات به عهده خودش باشد اما حتی این بخشش بی چشم داشت هم فعلا عملی نشده است.

با اینکه  افزایش وسعت باغ، فضاسازی، بهسازی و سنگفرش باغ ماهان در چند ماه اخیر، محیط باغ را زیباتر و بهداشتی تر کرده است ولی، هزینه برق مصرفی و هواکش های باغ کمر شکن است. ماهرو هنوز هم عقیده دارد، با هِبه حیوانات به باغ وحش مشهد، لااقل این پرنده ها زنده می مانند.

استان گیلان به تنهایی  پر تنوع ترین گونه های پرنده را در کشور داراست. این استان حتی پذیرای پرندگان مهاجری است که با سرد شدن هوای سیبری و روسیه، تالاب های گیلان  را برای زمستان گذرانی اتتخاب می کنند با این حال وضعیت باغ ماهان در خور این تنوع زیستی نیست در حالیکه همین باغ با حمایت مادی سازمان محیط زیست و شهرداری می توانست تبدیل به یک زیست گاه طبیعی و منطقه حفاظت شده پرندگان شود.

بی تردید با حمایت از این زیستگاه، ماهرو نیز بهتر می تواند به حیواناتی که از دست شکارچیان جان سالم بدر برده اند؛ خدمات دهد. این زیست بوم اگر بماند، قوهای تالاب های گیلان، با شکار جفتشان دیگر تنها به موج دریا نمی نشیند و به استقبال مرگ نمی روند.