درباره لایحه ای که در رختکن سپیدرود تصویب شد
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا ،هرچند همین اهدای صد میلیون هم در فضای عدم تعامل بین شورا و شهرداری رشت با دردسرهایی زیادی همراه بود، به طوری که هر یک دوست داشتند خود این هدیه را به بازیکنان اهدا و نام خودشان را بیشتر نشان دهند، اما برای بعضی اعضای شورایی که همیشه شهردار را به انحراف از مصوبات شورا و حیف و میل بیت المال متهم می کنند این بار سوال پیش نیامد که چگونه شهردار از قول خود به بازیکنان پاداش داده است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا ،به نقل از گیل خبر ،روز ۲۶ اردیبهشت وقتی رئیس شورای شهر و شهردار رشت برای عرض تبریک به دلیل صعود به لیگ یک به رختکن سپیدرود می روند بازیکنان سرمست از پیروزی خطاب به رئیس شورا می گویند«حاج آقا این صد میلیون ما را کی می دهید؟» رئیس شورا نیز با تبریک به آن ها می گوید«لایحه شهرداری که به تصویب شورا رسیده ۵۰ میلیون تومان را در نظر گرفته است» اما شهردار رشت همان جا خطاب به رفیعی نوده می گوید« من قول صد میلیون تومان را داده ام» رئیس شورا در مقابل حرف اعلام شده قرار می گیرد، دوباره از سوی اعضای حاضر سلام و صلواتی داده می شود و لایحه جدیدی برای اعضای شورا در رختکن سپیدرود تصویب می شود!
هرچند همین اهدای صد میلیون هم در فضای عدم تعامل بین شورا و شهرداری رشت با دردسرهایی زیادی همراه بود، به طوری که هر یک دوست داشتند خود این هدیه را به بازیکنان اهدا و نام خودشان را بیشتر نشان دهند، اما برای بعضی اعضای شورایی که همیشه شهردار را به انحراف از مصوبات شورا و حیف و میل بیت المال متهم می کنند این بار سوال پیش نیامد که چگونه شهردار از قول خود به بازیکنان پاداش داده است ، ظاهرا از آنجا که یکی از اعضای همیشه منتقد شهردار رشت عضو هیات مدیره سپیدرود نیز محسوب می شود در این قضیه نفعش این بوده است که واکنش منفی نشان ندهد تا با رای همه اعضای شورا پنجاه میلیون تومان دیگر نیز به بازیکنان سپیدرود اهدا شود. سال گذشته نیز شهردار رشت بدون مصوبه شورا صدمیلیون تومان به سپیدرود کمک کرد و بعد از آن لایحه کمک را به شورای شهر برد که در این میان تنها عباس صابر به چنین کاری اعتراض نمود. جالب است که در این شورای شهر گاهی پاداش ۵ میلیون تومانی تیم داماش گیلان در فصل ۹۴-۹۳ در بوروکراسی اداری شورای شهر ماه ها باقی ماند تا در اواسط فصل ۹۵-۹۴ به صحن شورا بیاید گاهی هم اینگونه در رختکن لایحه جدیدی فی الفور تنظیم می شود!
هرچند همگان از پیروزی تیم سپیدرود رشت برای صعود به لیگ دسته یک خوشحال هستند، اما باید پرسیده شود که چنین بذل و بخشش هایی چگونه از جیب شهرداری رشت خارج می شود. این صد میلیون از هزینه عوارض مردمی بیرون آمده است که جهت انجام خدمات شهری به شهرداری می پردازند، از لحاظ سرانه ورزشی نیز روز به روز شاهد آن هستیم که شهر رشت فقیرتر از قبل می شود و از آن جا که بساط گل کوچیک ها و بازی های خیابانی تقریبا برچیده شده اماکن ورزشی نیز در سطح شهر کمتر دیده می شود که به مانند سابق بچه های کوچه و خیابان به ارزانترین ورزش دنیا بپردازند.
هرچند در سپیدرود نماینده مجلس و اعضای شورا به عنوان عضو هیات مدیره حضور دارد و نمادی از رشت محسوب می شود که باید برای آن برنامه ریزی و کمک کرد اما به هر صورت یک باشگاه خصوصی محسوب شده که اعضای شورا طبق قانون حق معامله با آن را ندارند. این هزینه ها و اعتباراتی که خرج می شود حق جوانان پائین شهر هم است که همین آقایان منتقد شورا از بی توجهی به آن ها بارها سخن گفته اند و هر هفته نطق دارند. دیگر وقتی این پول به بازیکنان سپیدرود داده می شود انتظار بیهوده ای است که برای کمک به ورزش محلات در پاره بیجار و عینک و …نیز هزینه ای خرج شود.
البته اهدای صد میلیون تومان به سپیدرود مشکل اصلی نیست، مخصوصا که این تیم که از میان توده مردم برخواسته و از مشکلات مالی رنج می برد و حتی مردم فقیر هم ممکن است برای این هدایا خوشحال شوند، اما بحث بر سر این است که برای مدیریت شهرداری چه اولویت هایی باید در نظر گرفته شود. برای سپیدرود به کمک یکی از نمایندگان مجلس و شهرداری معدن شن و ماسه و ایجاد پارکینگ خصوصی در نظر گرفته شد و منبع درآمدی مثبت محسوب می شود و بازهم برای کسب درآمد پایدار باید برنامه ریزی کرد تا شاهد آن باشیم که این تیم در آینده وارد لیگ برتر شود، اما اولویت شهرداری این نیست که در هر مقطعی با کمک های چنده ده میلیونی از جیب عده ای بزند و به این تیم کمک کند، آن هم بدین صورت که در رختکن باشگاه مبلغ را بالا ببرند و در همانجا برای شهر تصمیم بگیرند. این پول ها در حالی بذل و بخشش می شود که در این فضا عده ای از این مساله به هر نحو استفاده تبلیغاتی و انتخاباتی می کنند، عده ای نیز نفع شخصی می برندو عده ای نیز چشم خود را به روی تخلفات رخ داده می بندند.
دیدگاه