تقاضای عاجزانه از برهم زنندگان کنسرت کلهر و ناظری; شما را قسم می‌دهیم پای شهدا را به میان نیاورید

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا لغو کنسرت شهرام ناظری و کیهان کلهر آن قدر تلخ و دردناک است که هرچه سعی می کنم چیزی درباره اش ننویسم، نمی توانم. البته ما به اخباری از این دست در این سال ها عادت کرده ایم. این روزها هم منتظر چنین حوادثی بودیم. منتظر بدتر از این هم هستیم.

سیدعبدالجواد موسوی با این مقدمه در خبرآنلاین نوشت:

نه حالا که همان روز هفتم اسفند وقتی شناسنامه هایمان را از کشوی میز بیرون آوردیم و راهی شعب اخذ رای شدیم می دانستیم داریم چه می کنیم و بهتر از آن می دانستیم آنان که زخم خورده انتخابات خرداد ۹۲ هستند این بار به راحتی دست از سر ما برنمی دارند. خوب می دانستیم کفن پوشانی که هشت سال کفن هایشان را پنهان کرده بودند چند صباحی است که کفن هایشان را بیرون آورده اند و این بار به هربهانه ای به خیابان می ریزند. می دانستیم آنان که لنگه کفش به سمت رئیس جمهور پرتاب کردند و می خواستند روی صالحی سیمان بریزند این بار خیلی جدی تر به سراغمان خواهند آمد. تازه لنگ کفش و تهدید به دفن در زیر سیمان کفاره رایی بود که به یک نفر دادیم. این بار که بیش از دو سوم مجلس را پاکسازی کرده ایم دخلمان آمده است. با این حال بعضی زخم ها بدجور کاری اند. با این که انتظارش را می کشی و از قبل هم خودت را آماده کرده ای اما بازهم چنان تا مغز استخوانت را می سوزانند که نمی توانی آخ نگویی و از درد به خودت نپیچی. لغو کنسرت کیهان کلهر و شهرام ناظری چیز تازه ای نبود. آن قدر ها هم دردناک نبود. این لغو ها برود بغل دست صدها کنسرت دیگری که در این سال ها لغو شدند. به هرحال ما هم بدجوری حرص بعضی ها را درآوردیم و حالا این لغوها درست مثل شکلک درآوردن آدم ضعیفی است که نمی تواند کتکی را که خورده جبران کند. پس به ناچار شکلک در می آورد و فحش می دهد. ایرادی هم ندارد.

گفتم که این لغوها هم برود بغل دست بقیه لغوها اما درد آن جاست که طرف مقابل این حرکتِ سخیف و حقیرش را بنویسد به پای خانواده شهدا. برای آن ها که چنین می کنند این کار، خیلی کار راحتی است. وقتی به شهید و شهادت اعتقاد نداشته باشی برایت خیلی راحت است که خون آن ها را وسیله ای بسازی برای بر شدن به بام قدرت اما برای آن که هنوز هم با شنیدن اسم شهید و شهادت پشتش می لرزد و زانوانش سست می شود خیلی سخت است. ناجوانمردی است. بابا شما ها که زورتان زیاد است. به کسی هم قرار نیست پاسخ بدهید، ما هم که از شما می ترسیم، پس چرا پای شهدا را وسط می کشید؟ می دانید این کار برای کیهان کلهری که خود از خانواده شهداست چه قدر  تلخ و دردناک است؟ می دانید این حرکت ناجوانمردانه شما برای شهرام ناظری که درخشان ترین تصنیف های ملی و میهنی مارا خوانده چه معنایی می دهد؟ اصلا تصنیف کاروانِ شهید شهرام ناظری را شنیده اید؟ می دانید ناظری به خاطر رفتارهای زننده شما ابا دارد از این که بگوید آن تصنیف را من خوانده ام؟ یک لحظه با خود اندیشیده اید امثال ناظری و کلهر چه اندازه در مقابل چیزی که شما به آن می گویید تهاجم فرهنگی و نانش را می خورید می توانند موثر واقع شوند؟ ما از شما توقع اعتدال و خردورزی و تدبیر به خرج دادن نداریم. شما مختارید هر طور دلتان می خواهد زندگی کنید. هربلایی هم که دلتان خواست سر فرهنگ این سرزمین بیاورید اما شما را به هر چیزی که معتقدید قسم می دهیم پای شهدا را به میان نیاورید. آن ها سرمایه های و جگر گوشه های مردم این سرزمینند. شما را به خدا.