آنانکه بودنمان مایه عذابشان بود,شاد شدند/قصه پر غصه داماش و کمک هایی که هرگز نرسید

اختصاصی پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا «بخواب عضدی…آنانکه بودنمان مایه عذابشان بود, شاد شدند» این جمله هزاران هوادار دلسوخته رشتی است که پس از نتیجه نگرفتن تیم محبوبشان در آخرین بازی خود عملا سقوط داماش به لیگ دسته دوم  را پذیرفته اند.

داماش گیلان در آخرین بازی خود مقابل فولاد یزد نتوانست بیش از یک امتیاز کسب کند تا شرایط تیم در جدول به جایی برسد که حتی در صورت کسب پیروزی در سه دیدار آینده عملا شانس اندکی برای بقا در لیگ دسته اول داشته باشد و سقوط این تیم به دسته ی دوم تقریبا قطعی شده است.

اینکه مدیریت ورزش و جوانان گیلان و همچنین هیات فوتبال استان در تیره روزی های داماش و همچنین وضعیت اسفناک فوتبال گیلان چقدر نقش داشته اند گزارشی جداگانه می طلبد اما آنچه که قلب های هزاران دوستدار فوتبال را به درد آورده است عدم حمایت لازم و کافی مدیران استان و سردمداران ورزش گیلان از فوتبال است.

طی چند سال گذشته حمایت از داماش گیلان صرفا در برگزاری جلسات بی ثمر, مصاحبه های مسوولین و یا حداکثر حضور آنها بر سر تمرینات این تیم خلاصه شده بود تا عملا هیچ اقدام مثبتی برای بهبود وضعیت داماش صورت نگیرد و آنهایی که از هیچ کوششی برای خروج عابدینی از فوتبال گیلان مضایقه نکرده بودند بعدها به این نکته اعتراف کند که تنها حامی داماش همان شخص مهندس عابدینی بود.

از سوی دیگر اگرچه استاندار گیلان دو نشست در حمایت از تیم‌های ورزشی گیلان با محوریت رفع مسائل و مشکلات تیم‌های فوتبال برگزار کرده است اما عملا این جلسات دستاوردی در پی نداشته و حتی اجرایی شدن دستور استاندار گیلان در خصوص کمک مالی ۵ میلیارد ریالی به تیم‌های فوتبال «ملوان، داماش، سپیدرود و رهپویان و تیم فوتسال بانوان» در هاله ای از ابهام قرار دارد.هرچند که دیگر به نظر نمی رسد این کمک مالی چندان برای داماش مفید فایده باشد چونکه آنچه نبایست رخ می داد اتفاق افتاده است.

مساله مهم دیگر لزوم کمک حداکثری به تیم فوتبال ملوان است.در فاصله سه هفته مانده به پایان لیگ برتر ملوان انزلی همچنان خطر سقوط به لیگ یک را احساس می کند و اگر همچنان مسوولان ورزش استان و مدیران ملوان دست روی دست بگذارند و کاری نکنند ملوان نیز به سرنوشت چند سال پیش داماش دچار خواهد شد و با سقوط به دسته پایین تر عملا فوتبال گیلان از سطح اول فوتبال ایران جدا خواهد شد و ورزش گیلان برند اصلی خود در کشور را از دست می دهد.

بی شک اگر چنین اتفاق تلخی رخ دهد و ملوان نیز به لیگ پایین تر سقوط کند, قربانعلی الماسخاله و مسعود رهنما دو مدیری خواهند بود که در کارنامه عملکردشان نابودی فوتبال گیلان به ثبت خواهد رسید.