طنز/به نامزد خیلی مؤدب و با شخصیت رأی ندهید

****** به نامزد خیلی مؤدب و با شخصیت رأی ندهید. نماینده اگر خیلی مظلوم و مؤدب باشد توی مجلس توسری خور می شود و بقیه‌ی نماینده‌ها برای نطق کردن راه به راه‌توی نوبت‌اش می‌روند. جامدادی‌اش را می دزدند. تغذیه‌اش را توی زنگ تفریح بالا می‌کشند. نماینده باید اصلن خشن و دعوایی و رزمی‌کار باشد چون خیلی وقت‌ها توی مجلس لازم می شود که دفاع شخصی و سالتو بارانذاز بلد باشی وگرنه ممکن است وسط نطقِ پیش از دستور بزنند چهار چرخ‌ات را هوا کنند. بگردید ببینید کدام نامزد بیش‌تر داد و بی‌داد می‌کند و پته‌ی بقیه را رو می‌کند و آب‌روی بقیه را می برد، به او رأی بدهید. اصلن مهم نیست که نامزد از محاسن و برنامه‌های خودش بگوید، مهم این است که معایب و گندکاری‌های بقیه را جار بزند. به عبارت دیگر نماینده هرچه دریده‌تر ، بهتر.

******** به نامزدی که نسبت به آمار و ارقام فساد و اختلاس حساسیت دارد رأی ندهید. نماینده نباید خیلی پی‌گیر و سریش باشد. نماینده باید باجنبه و تودار باشد. نمی‌شود که با برملا شدن هر اختلاس و زمین‌خواری و بابک زنجانی، نماینده توی بوق و کرنا کند و بی‌جنبه‌بازی دربیاورد و آب‌روی فعالان فداکار اقتصادی را ببرد. نماینده باید قدرشناس باشد و بداند که همین اختلاس‌ها بود که در دوران تحریم چرخ مملکت را چرخاند. در واقع نماینده هرچه نسبت به فساد و اختلاس خوش‌برخوردتر، بهتر.

********* به نامزدی که اِشراف خوبی به مسایل کلان کشوری و بین‌المللی دارد رأی ندهید. این‌ها همه حرف مفت است. نماینده باید سرش فقط به آسفالت این کوچه و لکه‌گیری‌ی چاله‌چوله‌های فلان محله و حل معضل آب‌گرفته‌گی‌ی بهمان خیابان گرم باشد. حالا شاید بپرسید که پس شهرداری و شورای شهر چه‌کاره‌اند؟! خب آن ‌ها هم باید به آسفالت رسیده‌گی کنند. آتش‌نشانی هم باید به آسفالت رسیده‌گی کند، بانک ها هم رسیده‌گی کنند، اداره‌ی ارشاد هم رسیده‌گی کند. آموزش وپرورش و وزارت بهداشت هم باید رسیده‌گی کنند. اصلن همه باید مشغول آسفالت کردن باشند. مردم که مشکل دیگری ندارند. مردم نه مشکل اقتصادی دارند، نه مشکل اجتماعی، نه سیاسی، نه فرهنگی. همین آسفالت‌ها اگر برقرار باشد هم مردم راضی‌ترند و هم کارنامه‌ی مسئولین کامل‌تر. اگر آسفالت کردن نباشد همه ول معطل‌اند. یعنی نماینده هرچه آسفالت‌کننده‌تر، بهتر.

********** به هیچ عنوان از روی وجدان و شایسته‌سالاری و این مزخرفات رأی ندهید. اساسن هر نامزدی که به لحاظ همسایه‌گی، آشنایی، طایفه‌ای و فامیلی به شما نزدیک‌تر باشد بی‌برو برگرد برای نماینده‌گی لایق‌تر است. اصلن مهم نیست که بی‌سواد و بی‌تجربه و فاسد باشد و دو کلمه حرف تمیز بلد نباشد بزند. مهم این است که آشنا یا فامیل باشد. به هر حال هرچه باشد فامیل گوشتِ هم را بخورند، استخوان هم را هم باید بخورند که اثر جرم باقی نماند. آقا جان! لُبّ کلام؛ انتخاب هرچه قبیله‌ای‌تر، بهتر.
خب البته شرایط و پیشنهادهای دیگری هم داشتیم که به لحاظ محدودیت متراژ ستون ذوزنقه مجبوریم همین جا فرمایشات‌مان را قیچی کنیم. این‌ها مواردی بود که در جهت افزایش بینش صحیح سیاسی‌ی هم‌شهریان عزیز لازم دیدیم مطرح کنیم. دست‌ مان هم واقعن درد نکند. اگر با این موارد موافق‌اید که هیچ، اما اگر مخالف‌اید اصلن لازم نکرده رأی بدهید. بنشینید خانه بگذارید آن‌ها که بینش سیاسی‌ی صحیح دارند بیایند رأی بدهند و یک آدم «لایق» بفرستند مجلس، تا یک وقت زبان‌ام لال مجلس آینده در جهت خوش‌حال کردن مردم قدم از قدم برندارد.

بابک ملک زاده – دوهفته نامه ی خط آخر، شماره ی ۲۴۲

پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.