انحصارطلبی خطرناک صداوسیما در سکوت عجیب مسئولان
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا با افزایش تنشها درباره مالکیت VOD، برخی تفسیرها درباره حدود اختیارات صداوسیما در حوزه صوت و تصویر، نگرانیهای جدی را برای اهالی رسانه رقم زده و در این میان، آنچه محل تامل است، سکوت عجیب مسئولان مطبوعات در تبیین و دفاع از حقوق و حوزه اختیارات اهالی رسانه و به طور خاص رسانههای آنلاین است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا با افزایش تنشها درباره مالکیت VOD، برخی تفسیرها درباره حدود اختیارات صداوسیما در حوزه صوت و تصویر، نگرانیهای جدی را برای اهالی رسانه رقم زده و در این میان، آنچه محل تامل است، سکوت عجیب مسئولان مطبوعات در تبیین و دفاع از حقوق و حوزه اختیارات اهالی رسانه و به طور خاص رسانههای آنلاین است.
تابناک نوشت:ماجرای راه اندازی ویدیوکلوپ اینترنتی (VOD) توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و وزارت ارتباطات و مقاومت سازمان صداوسیما باعث شد تا اتفاقات تازهای از سوی برخی مسئولان رسانه ملی پیگیری شود و موضع گیریهایی را در پی داشته باشد که در نوع خود بیسابقه به نظر میرسد.
صداوسیما پیش از این تاکید داشت هرگونه پخش صوت و تصویر زنده حتی در فضای مجازی در انحصار رسانه ملی است اما اکنون در تعابیر تازه و برای آنکه، ویدیوکلوپ اینترنتی نیز در حوزه انحصارش قابل تعریف باشد، پخش هرگونه ویدیو و صوت در هر بستر فنی و در هر محدوده جغرافیایی نیز در حدود اختیاراتش قرار داده است!
این مسئله برای رسانههای آنلاین به شدت گران تمام میشود، چرا که از این پس حق ندارند ویدیوی گفت و گوهایی که از اشخاص منتشر میکنند، ضمیمه متن خبرهایشان نمایند و به همین ترتیب، حق ندارد گزارش ویدیویی از برنامههای مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی در فضای آنلاین منتشر کنند، مگر آنکه برای انتشار این ویدیوها از صداوسیما مجوز دریافت کنند!
این تفسیر انحصارطلبانه از حدود اختیارات قانونی تلویزیون، به منزله آن است که از این پس همه رسانهها باید مجوز تازهای از صداوسیما دریافت کنند و به نوعی زیرمجموعه صداوسیما خواهند شد! البته اگر رسانه ملی به رسانهها این مجوز را (که هنوز سازوکار مشخصی ندارد) ندهد، عملاً انتشار هر نوع ویدیو در فضای مجازی منحصر به رسانههای صداوسیما و دوستان این سازمان میشود.
این در حالی است که قانون گذار در زمان تدوین قانون اساسی، به صداوسیما در خصوص سیگنال رادیو و تلویزیون حق انحصار داده و نه انتشار هر گونه ویدیو در هر بستری؛ چرا که اگر چنین تعریفی درست بود، باید تمامی فیلمهایی که در سینماها، شبکه نمایش خانگی و وسایل حمل و نقل عمومی نظیر قطارها، اتوبوسها و هواپیماها پخش میشد نیز با مجوز صداوسیما میبود، حال آنکه این حدود اختیارات متعلق به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است و اساساً ویدیوکلوپ به هر شکلی و همچنین پخش صوت و ویدیو در فضای اینترنت، نیاز به مجوز از سازمان صداوسیما ندارد.
در این میان، مصطفی ابطحی مدیرعامل موسسه رسانههای تصویری به صورت دقیق اشاره داشته که این امور از حدود اختیارات صداوسیما خارج است و در این زمینه توضیح داد: «بر اساس قوانین مصوب از جمله ماده ۲ قانون اهداف و وظایف وزارت خانهای، مصوبه ۶۶ وزارت ارشاد بر هرگونه فعالیت در زمینه امور خبری، تصویری، اطلاع رسانی و سمعی و بصری در هر نوع و در هر بستری اعم از دیجیتالی و غیر دیجیتالی حق نظارت دارد و همگان بایستی از این وزارتخانه مجوز بگیرند.»
این مدیر ارشد سازمان سینمایی اضافه کرد: «قانونگذار وزارت ارشاد را به عنوان متولی نظارت بر امور سمعی و بصری دانسته است و همه اشکال خبررسانی و اطلاع رسانی در هر شکل و قالب اعم از برخط یا برون خط و نظارت های پیشین و پسین را بر عهده این وزارتخانه گذاشته است.»
با این حال آنچه محل تامل است، سکوت مسئولان مطبوعاتی در خصوص تلاش عجیب رسانه ملی برای به انحصار درآوردن صوت و تصویر (حتی از نوع خبری) است و از مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تنها ابطحی در این زمینه به صورت مستدل سخن به میان آورده است.
انحصارطلبی صداوسیما در حوزه صوت و تصویر به منزله مرگ بسیاری از رسانهها، تضعیف برخی دیگر از رسانههای موجود و تکصدایی در حوزه صوت و تصویر خواهد بود. آیا اراده جدی وجود دارد تا صداوسیما بیش از حوزه تلویزیون و رادیو که طبیعتاً جزو حدود قانونیاش محسوب میشود، سایر بسترهای تازه نظیر اینترنت که با توسعه تکنولوژی یک ظرفیت تازه رسانهای شده، جزو قلمرو طبیعیاش تلقی نکند؟!
دیدگاه