برای آنان که بارها فیتیله ی محبت را بالا کشیده بودند

برای آنان که بارها فیتیله ی محبت را بالا کشیده بودند
موضوع فیتیله ای ها خیلی خطرناک شده است و نوشتن در مورد آن هم اگر بحث قومیت بزرگ ترک نبود شاید بیش از آنچه که دیده ایم و خوانده ایم اتفاق می افتاد و نگرانی از ناراحت کردن هموطنان ترک زبان کمی قلم ها را کند و نگاه ها را نسبت به موضوع سرد کرده است.
متاسفانه خبرهای بد خیلی سریع تر از خبر های خوب اشاعه می یابند و موضوع مورد مناقشه ای که دستمایه ی طنز برنامه قرار گرفته بود هم خیلی زود به تمامی نقاط کشور مخابره شد و واکنش های قشنگی هم در پی نداشت.
اینکه تا چه میزان به وزانت کار و طنز فاخر در رسانه ی ملی نگاه تخصصی وجود دارد جای بحث دارد، اما پیشتر در برنامه های مختلفی از قومیت های دیگر کشورمان طنزها و برنامه های مشابه ای تولید شده است و چنین بازخورد هایی نداشته است و به نظر اشتباهات دیگری در بزرگ شدن ماجرای دوستان فیتیله ای در میان باشد که لازم است به صورت ویژه به آنها هم پرداخته شود.
توهین و تمسخر نسبت به هر فرد و مرام و عقیده مذموم است و کسی هم نمی تواند از اهانت دفاع کند اما برای نشاندن فردی در جایگاه متهم و بررسی جرم وی لازم است در کنار انگیزه ی مادی ارتکاب آن به انگیزه های معنوی آن و قصد و نیت فرد هم توجه شود و سوال مهم این است که آیا این دوستان به هدف سخره گرفتن قومیتی خاص دست به چنین عملی زده بودند یا هدف آنان فقط خنداندن کودکان ایران زمین بود؟
بعید می دانم برادران غیور ترک زبان ما پاسخی جز آنچه که همه ما بدان یقین داریم برای این سوال داشته باشند کما اینکه فرزاندان ما و حتی جمع کثیری از جوانان و نوجوانان این کشور با این مردان شادی آفرین خاطره دارند و برای لحظه ای در کنارشان قرار گرفتن و عکس گرفتن و یا تهیه ی بلیط برنامه هایشان تا ساعت ها در صف های طولانی به انتظار نشسته اند.
روی دیگر داستان را هم اگر در نظر بگیریم و بر فرض محال که هدف آن باشد که هرگز به ذهن کسی هم خطور نمی کند آیا باید برای یک اشتباه تمام زحمات چندین ساله ی این عزیزان را نادیده گرفت و این چنین آنها را به گوشه رینگ خشونت برد؟
مگر نه اینکه کشور اسلامی است و تعالیم پیامبر و امامان چراغ راه این ملت است؟ مگر امام اول شیعیان نفرموده اند: “لذتی که در بخشش هست در انتقام نیست.” مگر حضرت یوسف در برخورد با برادران خطاکار نفرمود:« قال لا تثریب علیکم الیوم یغفرالله لکم و هو أرحم الرّاحمین» “امروز هیچ خجل و ناراحت نباشید که از گناهان شما گذشتم باشد که خداوند هم گناه شما را ببخشاید که او مهربان ترین مهربانان است.”
نگاهی به گذشته ی مجموعه ی فیتیله نشان می دهد که آنان برای مناسبت های مختلف دست به اعمال انسان دوستانه و خداپسندانه زده اند و دیدن تصاویر آنها در حال پاک کردن شیشه آبی اتومبیل ها در حمایت از کودکان کار، سر زدن به بیماران سرطانی و بسیاری دیگر از فعالیت های عام المنفعه نشان از روشن بودن فیتله ی محبت در دل این بزرگواران است، امروز اگر هم گناهی متصور هستیم جای آن است که ببخشیم تا روزی بخشیده شویم، همان معامله ی معروفی که در کنار تعالیم آسمانی ما ویلیام شکسپیر هم بسیار زیبا آنرا در تاجر ونیزی به تصویر کشیده است و رحم را صفتی که اگر چه هرگز به اجبار در نمی آید معرفی کرده است اما آن را خیری دو طرفه معرفی کرده است که هم گیرنده را خیر و سعادت می بخشد و هم آورنده ی آنرا به کمال می رساند.
امیدوارم مردم کشورمان و خصوصاً برادران ترک زبان ما به احترام فرزندانی که بارها لبهایشان ( به هنرنمایی آنانی که فیتیله ی محبت را روشن نگه داشته اند میزبان خنده های شیرین بوده است) ببخشند و صدا و سیما هم بستر را برای بازگشت این برنامه ی پرطرفدار بر روی آنتن فراهم کند.
به پیر میکده گفتم که چیست راه نجات
بخواست جام می و گفت عیب پوشیدن
سام سکوتی بداغ

پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.