مطالعه رمز توسعه

مطالعه رمز توسعه
یکی از نشانه های رشد ملی و بالندگی فرهنگ وتمدن درهر کشوری کتاب خوانی است،مطالعه سبب افزایش آگاهی و دانش های مختلف می شود ، ازمهمترین شاخص توسعه وبه عبارتی رایج ترین محصول فرهنگی در دنیا مطالعه است،مطالعه انسان را از بعد احساسی به عقلایی سوق می دهد ،بی جهت نیست که مونتسکیو خواندن کتاب را عمر دوباره در دنیا می داند و معتقد است در دنیا لذتی که با مطالعه برابری می کند وجود ندارد باید زیاد مطالعه کنیم تا بدانیم که نمی دانیم .
پیامبرگرامی(ص) نیز روزی را که برای آموختن دانش از دست می داد ، آن روز را یوم المبارکه نمی دانستند ،یاآنجا که مولا علی می گوید آن کس که با کتاب آرامش یابد راحتی و آسایش از اوسلب نمی گردد ،یا سقراط می گوید :جامعه وقتی فرزانگی و سعادت می یابد که مطالعه کار روزانه اش باشد،اینها نشان های از حیاتی بودن و نتیجه دادن مطالعه در زندگی انسان است.
به همین دلیل است که یونانیان قدیم از مطالعه به عنوان درمانگاه روح که منشاء کاهش ناراحتی های هیجانی و عاطفی است یاد می کردند،به قول ولتر برگ های کتاب به منزله بال هایی هستند که روح ما را به عالم نور و روشنایی پرواز می دهند،مطالعه پرورش روح است همچنان که غذاخوردن پرورش جسم است ،انسان جستجو گر دنبال برانگیختن حس کنکاوی و یافتن پاسخ به چیزهای است که نمی داند و مطالعه این ندانستن و سوالات را به خوبی نمایان و پاسخ می دهد،مطالعه چراغ پرفروغی است که خاموشی آن جهل است و انسانهای جاهل پهن کننده فرشهای قرمز برای انسانهای مستبد.
مطالعه افراد را به دنیای تازه ای سوق می دهد و پنجره ای به سوی آزادی و اندیشه و آگاهی از جهان ناشناخته ای که ما از آن چیزی نمی دانیم ،به همین دلیل مطالعه وکسب دانش مبنای آغازین توسعه و پیشرفت یک کشور محسوب، و راه یابی به دنیای سعادت ،خردورزی ،آگاهی می باشد ،امروزه رمز موفغیت و حصول پیشرفت کشورهای توسعه یافته دانش افزایی زنان و مردان آن جامعه است .
در گذشته دور بزرگان ما چنین مسیری را سپری کرده اند، اما ما ادامه ندادیم ،زمانی که در کتابخانه خواجه نصیر طوسی ۴۰۰ هزار جلد با نسخ خطی قدیمی کهن وجود داشت در کتاب خانه های اروپا صدهزار بیشتر نبود، چه شد که آنها از حداقل داشته درکتاب خانه های خود استفاده کردند و مسیر پیشرفت و توسعه اقتصادی و اجتماعی و حتی انسانی را پشت سر گذاشتند و ما با آن همه دانشمندان مطرح ، دارای کتاب خانه های بزرگ و پرمحتوا در عصر حاضر پیشرفتی نداشتیم ؟مشکل کجاست چرا ما ایرانیان به سوی مطالعه نمی رویم؟ و چرا باید استاندارد مطالعه در کشورما تنها ۷دقیقه باشد ؟
این در حالی است که سرانه مطالعه درجهان ۴۵ دقیقه در ژاپن ۹۰ دقیقه ، در بریتانیا ۵۵ دقیقه ودو کشور مسلمان ترکیه و مالزی ۵۰ دقیقه است، بر اساس آماربیشتر کشورهای توسعه یافته سرانه مطالعه بیش از ۵۰ دقیقه دارند ، چرا ایران با قدمت تاریخی وتمدنی بزرگ و پربار سرانه مطالعه اش در میان کشورهای جهان ۷ دقیقه است ؟این تنها مطالعه نیست بلکه ما در بخش مطبوعات که رکن چهارم دموکراسی است نیز از دنیا فاصله داریم ،تیراژ روزنامه ها ومطبوعات ما از اکثر کشورها کمتر است ،طبق داده های آماری تعداد کل روزنامه های کشور ما در خوش بینانه ترین حالت به ۲ میلیون نسخه در روز می رسد ، در حالی که تنها یکی از روزنامه های ژاپن به نام آساهی روزانه ۱۰ میلیون نسخه چاپ و پخش می شود ، ابراهام لینکلن می گوید بدون حکومت می شود زندگی کرد ولی بدون کتاب و مطبوعات نمی شود،همه اینها گویای این مسئله است که ما به جای ترویج کتاب و کتاب خوانی درکشور تنها به نامگذاری و ماندگاری روزی خاص اکتفا کردیم وبه جای اینکه تمام تلاشمان اشاعه فرهنگ مطالعه باشد ،به بولتن خوانی روی آوردیم وفکرکردیم داریم مطالعه می کنیم.
گاردیل می گوید آنچه را می توان بعد از بیست سال تجربه آموخت مطالعه صحیح در یک ساعت می آموزد،بنابراین مطالعه باعث شتاب در پیشرفت ونجات انسانها از چالش های زندگی اجتماعی وفرهنگی و… می شود.
مطالعه انسان را می سازد و انسان جهان را و جهان افق روشنی برای پیشرفت و توسعه است، تلاش کنیم خود را در جریان این دریای عظیم ، پهناور، جستجو و غوطه ور سازیم بیایم و با مطالعه بیشتر برای ساختن جهانی نوین تلاش کنیم.به امید آنروز.

رضا بژکول – ارشد علوم سیاسی

پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.