قدرتها برای فروکشکردن آتش تروریسم دست از زورگویی بردارند/در مسئله هستهای ایران نشان داده شد که مسیر زورگویی جواب نمیدهد/چرا برای فلسطین دموکراسی را نمیپذیرند؟
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا ،رئیس مجلس با بیان اینکه منطق حاکم در میدان عمل سیاست منطق زور است، گفت: کشورهای قدرتمند میخواهند آتش تروریسم فروکش کند، باید دست از زورگویی و ماجراجویی و اشغالگری بردارند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا ،رئیس مجلس با بیان اینکه منطق حاکم در میدان عمل سیاست منطق زور است، گفت: کشورهای قدرتمند میخواهند آتش تروریسم فروکش کند، باید دست از زورگویی و ماجراجویی و اشغالگری بردارند.
علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی در سخنانی در چهارمین اجلاس رؤسای پارلمانهای جهان در مقر سازمان ملل متحد در نیویورک اظهار داشت: نخست لازم میدانم از اینکه این در این کنفرانس با عنوان زیبای «دموکراسی در خدمت صلح و توسعه پایدار» و ایجاد جهانی که مردم طالب آن هستند تشکیل شد، تشکر کنم، اما سؤال اصلی این کنفرانس وزین که شماری از رؤسای محترم مجالس کشورها و نمایندگان محترم پارلمانها در آن حضور دارند این است که آیا واقعاً امروز دموکراسی در خدمت صلح و توسعه پایدار است؟
وی افزود: بیتردید توسعه پایدار با سه عنصر ثبات سیاسی، مردمسالاری و رشد اقتصادی متوازن قرین است اما با کمال تأسف منطق حاکم در میدان عمل سیاست علیرغم همه بحثهای نظری صحیح و زیبا، منطق زور است، تا زمانی که این تباین وجود داشته باشد، همچنان شاهد خشونت، جنگ و آوارگی در بین مردم جهان خواهیم بود. در این بین دو نکته تعجبآور وجود دارد.
متن کامل سخنرانی علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی در چهارمین اجلاس جهانی رؤسای مجالس جهان به شرح ذیل است:
بسمالله الرحمن الرحیم
آقای رئیس، عالیجنابان
خانمها، آقایان
نخست لازم میدانم از اقدامات شایسته جناب آقای “چودری” قدردانی نمایم و از اینکه این کنفرانس با عنوان زیبای “دموکراسی در خدمت صلح و توسعه پایدار و ایجاد جهانی که مردم طالب آنند” تشکیل یافته، تشکر کنم.
سوال اصلی این کنفرانس وزین که شمار زیادی از رؤسای محترم مجالس کشورها و نمایندگان محترم پارلمانها در آن حاضرند، این است که آیا واقعاً امروز دموکراسی در خدمت صلح و توسعه پایدار است؟
بیتردید توسعه پایدار، با سه عنصر ثبات سیاسی، مردمسالاری و رشد اقتصادی متوازن قرین است. اما با کمال تأسف، منطق حاکم در میدان عمل سیاست، علیرغم همه بحثهای نظری صحیح و زیبا، منطق زور است و تا زمانی که این تباین وجود داشته باشد، همچنان شاهد خشونت، جنگ و آوارگی در بین مردم جهان خواهیم بود.
در این بین، دو نکته تعجبآور وجود دارد: اول آنکه برخی دولتهایی که برای مردم خود دموکراسی میخواهند، در ورای مرزهای خود، از دیکتاتوری و رژیمهای خشن و مستبد، حمایت میکنند. دوم آنکه در صحنه بینالمللی تئوری جنگطلبی به بهانه گسترش دموکراسی، رفتار نامناسبی را شکل داده است. برخی دولتها با استفاده از بمب و مسلسل به دنبال ایجاد دموکراسی در سایر کشورها هستند. واقعیت ذکر شده فوق موجب شده است تا نمونههای زیاد جنگطلبی در فضای امروزی رخ دهد که از جمله آنها میتوان به غصههای پردرد مردم مظلوم فلسطین و جنگطلبی رژیم اسرائیل، جنگ و اشغال در عراق و افغانستان، جنگ در یمن و جنگطلبی در سوریه اشاره کرد.
خانم رئیس و همکاران ارجمند
در مسئله هستهای ایران نیز یکبار دیگر نشان داده شد که مسیر زورگویی جواب نمیدهد. برخی قدرتهای بزرگ با سلاح تحریم پیش آمدند اما ملت ما مسیر پایداری را برگزید و در نهایت نیز ایستادگی ملت بزرگ ایران در برابر زور و تهدید و تحریم پیروز شد و مذاکرات سخت و فشرده به نتیجه رسید که مورد پشتیبانی ماست.
خانم رئیس، عالیجنابان
مبتنی بر آنچه گفته شد ما اعضای پارلمانها، با هدف قرار گرفتن دموکراسی در خدمت صلح و توسعه پایدار، باید تلاش کنیم دولتها به شکل واقعی، تابع این هدف بزرگ عمل نمایند، نه آنکه به بهانه منافع ملی، همه مفاهیم باارزش عصر ما یعنی دموکراسی، صلح و توسعه پایدار را تضییع کنند.
همکاران ارجمند
بدون شک در اینگونه کنفرانسها باید دو اقدام مهم و نتیجهبخش را مدنظر قرار دهیم: یکی شناسایی آسیبها و دوم ارائه راهکارها. پارلمانها باید نقش قویتری در اصلاح صحنه سیاست برعهده گیرند. پارلمانها میتوانند مانع جدی در مقابل اشغالگری باشند؛ پارلمانها میتوانند بودجههایی که صرف اشغال و تجاوز میشود آنها را به سوی توسعه و پیشرفت همان کشورها سوق دهند. اگر یکدهم بودجهای که صرف اشغال عراق و افغانستان شد، صرف توسعه و آبادانی این دو کشور میشد، قطعاً امروز با ناامنی و تروریسم در این دو کشور مواجه نبودیم.
باید آگاه باشیم که مردم جهان مخصوصاً جوانان، بیدار شدهاند و بیش از هر زمان دیگری با تزویرهای سیاسی و در عین حال با حقوق خود آشنا هستند و در مقابل بیعدالتی و سرکوب و اشغال، راه مقابله و مبارزه را پیش میگیرند و در این مسیر، ای بسا در دام جریانهای ترویستی قرار گیرند. اگر کشورهای قدرتمند میخواهند آتش تروریسم فروکش کند، باید دست از زورگویی و ماجراجویی و اشغالگری بردارند.
عالیجنابان
ما در این کنفرانس، دموکراسی را پایه صلح میدانیم. آیا بهتر نیست برای مردم مظلوم فلسطین نیز همین اصل را قائل باشیم تا با برگزاری یک رفراندوم حکومت خود را انتخاب کنند؟ در پایان امیدوارم این کنفرانس در جهت تحقق شعار ارزشمند انتخاب شده، دستاورد ملموسی برای ملتها داشته باشد.
از توجه شما متشکرم
دیدگاه