اختلاف نظر هسته‌ای علی آقای فیلسوف با جواد آقای دیپلمات
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا به نقل از نامه ,این روزها دو لاریجانی در مورد توافق هسته‌ای و متن برجام دو ساز متفاوت می‌زنند و هرکدام نظری دارند. هر دو آنها بر این باور هستند که باید از دولت در این زمینه حمایت کرد و قوه مجریه را تنها نگذارند اما علی آقای لاریجانی […]
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا به نقل از نامه ,این روزها دو لاریجانی در مورد توافق هسته‌ای و متن برجام دو ساز متفاوت می‌زنند و هرکدام نظری دارند. هر دو آنها بر این باور هستند که باید از دولت در این زمینه حمایت کرد و قوه مجریه را تنها نگذارند اما علی آقای لاریجانی به عنوان رئیس مجلس تمام قد حامی دولت است و جواد آقای لاریجانی به عنوان نماینده سابق مجلس و معاون سابق وزارت خارجه به عنوان یکی از منتقدان بخشی از توافق هسته‌ای شناخته می‌شود.
به نظر می‌رسد که دو برادر در زمینه توافق هسته‌ای دچار اختلافات اساسی هستند و این باعث شده است که رئیس قوه مقننه دل آرام باشد و دبیر ستاد حقوق بشار قوه قضائیه دلواپس این توافق
علی لاریجانی به عنوان رئیس مجلس بر این باور است که «در مسأله هسته‌ای اختلاف نظراتی وجود دارد اما باید ببینیم قبل از توافق چه می خواستیم و در حال حاضر به آن رسیده‌ایم یا خیر. پیش از توافق ما می خواستیم غنی سازی داشته باشیم و در حال حاضر به آن دست یافتیم که این نکته مثبتی است و تیم مذاکره کننده این مسأله را به غرب قبولاند در حالیکه آنها پیش از این حق غنی سازی را برای ما قائل نمی‌دانستند،همچنین بخش اعظمی از تحریم ها نیز در این توافق برداشته می‌شود که همه اینها خوب و مهم است.
اینکه ما سندی مفید را تخریب کنیم کار جالبی نیست و برخی می گویند غربی ها زورگو هستند. معلوم است که آنها زور می گویند و برای همین دوازده سال با آنها دعوا داشتیم اما در همین دالان زورگویی به چنین دستاوردهایی رسیدیم، پس باید ببینیم اهداف اصلی تا پیش از این چه بوده است.»
جواد لاریجانی برادر بزرگ تر علی آقا، اینگونه فکر نمی‌کند و می‌گوید:« توانمندی هسته‌ای ما دارای سه رکن است؛ رکن اول انسانها و نیروهای کارآمد ما هستند، رکن دوم امکانات تکنولوژیکی است که کسب کرده‌ایم و رکن سوم منابعی است که در کشور داریم. این سه باهم توانمندی ایجاد می‌کنند؛ یعنی اینکه مثلا بگوییم چون سانتریفیوژها می‌چرخد پس توانمندی هسته‌ای داریم “خبط بزرگی” است. مطابق توافقنامه وین، ما به دست خودمان تمام منابع اورانیوم طبیعی را از بین برده و تبدیل به زباله می‌کنیم؛ حالا بیاییم داخل سانتریفیوژها فوت کنیم تا بچرخند؟ خب این چه فایده‌ای دارد؟ می‌خواهم تاکید کنم صرف اینکه سانتریفیوژ بچرخد ملاک نیست. می‌گویند شما آن استوانه یا VESSEL (لوله، مجرا) که فولاد هسته‌ای است را از رآکتور آب‌سنگین اراک بیرون بکشید و تمام دهلیزهای این را که به آن Calandria می‌گویند همه‌اش را با بتن پر کنید، خب این نهایت تحقیر یک ملت است، چرا ما چنین کاری کنیم؟»
همانطور که مشاهده می‌کنید دو برادر دو دیدگاه متفاوت در مورد توافق هسته‌ای دارد. در این میان قطعا اما نظر علی لاریجانی به عنوان رئیس قوه مقننه می‌تواند جایگاه مهم تری در نزد افکار عمومی و رسانه‌ها داشته باشد. علی لاریجانی به عنوان کسی که در بطن مذاکرات هسته‌ای قرار داشته است می‌داند که دولت و ظریف چه زحمتی برای این توافق کشیده‌اند و به خاطر همین نمی‌خواهد به خاطر مسائلی که برادرش و دیگران عبور از خطوط قرمز می‌دانند، حاصل این زحمات به هدر برورد.
تفاوت ددیگاه علی لاریجانی و جواد لاریجانی در نتیجه مذاکرات است. رئیس مجلس بر این باور است که اگر ما در بازی مذاکره سه بر دو هم برده باشیم، پیروزی است و مهم نیست که برای بدست آوردن این پیروزی دو گل خورده‌ایم و مهم پیروزی است که ما به دست آورده‌ایم. اما جواد لاریجانی اینگونه به این مسئله نگاه نمی‌کند. جواد لاریجانی و برخی مخالفان دولت بر این باور هستند که اگر ما پای به این زمین گذاشتیم حتما باید بدون گل خورده از زمین خارج شویم.
آنها حتی دادن کوچک ترین امتیازها را به طرف مقابل بر نمی‌تابند. این درحالی است که رسم مذاکره به ویژه در مورد یک مسئله مهم جهانی که سال‌ها ایران و برخی کشورها را درگیر خود کرده است، باید در قبال گرفتن امتیاز، به طرف مقابل امتیاز داد.
باید دید که در نهایت نظر کدام لاریجانی درست از آب درخواهد آمد. اجرایی شدن برجام در کشورهای درگیر، می‌تواند حل مسئله را حل کند.
دیدگاه