چه کسی سرمربی سپیدرود می شود؟/از هرندی تا نظرمحمدی و جهانپور

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا در حالی که حدود دو ماه از آخرین مسابقه سپیدرود در لیگ دسته دوم آزادگان می گذرد اما هنوز تکلیف بسیاری از مسایل مربوط به تیم محبوب شمال ایران حل نشده و در برخی از موارد مبهم باقی مانده است.

پسران سرخ پوش رشت فصل گذشته را با شروعی توفانی و باشکوه آغاز نمودند و با تدارکی که از جانب باشگاه برایشان دیده شده بود در دل هواداران پرشمارش برق امید را زنده نمودند. اما رفته رفته هر چه به پایان مسابقات نزدیکتر شدیم این آغاز باشکوه رو به افول گذاشت و امیدها به ناامیدی تبدیل گشت و در نهایت در گام های واپسین امید صعود را برای حداقل یک فصل دیگر به تعویق انداخت.

اما در این روزها دغدغه هواداران نه صعود به لیگ دسته اول که، آینده نامعلوم و وضعیت مبهم تیم محبوب شان است. از باشگاه دیر زمانی است که خبری امیدوار کننده به گوش نمی رسد، نه هنوصحبتی از تمدید قرارداد با بازیکنان فصل گذشته است و نه امیدی از حضور پرقدرت در فصل پیش رو. نه کسی می داند که دست پدرانه و سخاوتمندانه مالک این فصل هم بر سر ریشه دار ترین شمال کشیده خواهد شد و نه هنوز کسی نام سرمربی ارتش سرخ را می داند.

شاید به جز مدیریت باشگاه، کسی پاسخ پرسش های مطرح شده در بالا را نداند اما آنچه که می شود در این نوشتار به آن بپردازیم گمانه زنی در خصوص نام کسی است که قرار است سکان هدایت کشتی سپیدرود را در دریای پرتلاطم لیگ دست دوم در دست بگیرد. نام هایی که این چند روزه کم و بیش بر سر زبانهای فوتبالی های شهرباران افتاده و هر روز خبر از قطعی شدن نام یکی شان تیتر رسانه ها می شود.

افشین ناظمی: مردی که اعتبارش را در طبق اخلاص گذاشت

پسر صومعه سرایی متولد ۱۳۵۱ که در شهرباران همه دوستش دارند و در تیم های سپیدرود و استقلال شهرداری توپ زد و در پگاه، استیل آذین، داماش دستیاری دارد و رکورد نشستن بر روی صندلی لیگ برتر به عنوان سرمربی داماش را در کارنامه دارد. ناظمی در لیگ دوازدهم در سه چهار بازی آخر هدایت داماش را پس از درخشان برعهده گرفت و موفق شد تا در دوبازی پی در پی با شکست دادن سپاهان و استقلال داماش را در لیگ برتر حفظ نماید. اما سال بعد پس از اینکه آبی پوشان شهرباران دور برگشت را نامید کننده ظاهر شدند، در شش بازی آخر از داماش کنار گذاشته شد و جایش را به علی نظرمحمدی داد.

سپیدرود سال گذشته با ناظمی روزه های باشکوه کم نداشت اما به مانند داماش در فصل سیزدهم وی نتوانست جلوی روند نزولی سپیدرود را بگیرد و در نهایت خودش و تیمش ناکام بزرگ لیگ دسته دوم شدند. باشگاه هنوز به صورت رسمی در خصوص ناظمی اظهار نظر نکرده است، اما از گوش و کنار خبر از پایان رابطه کاری وی با سپیدرود خبر می رسد، هر چند که هنوز وی به صورت رسمی سرمربی سپیدرود رشت است. از ناظمی به عنوان اصلی ترین کاندیدای سرمربیگری داماش هم یاد می شود.

مجید جهانپور: پدر معنوی فوتبال رشت

متولد ۱۳۲۷ و زاده رشت است. جهانپور را پدر معنوی فوتبال رشت می نامند و شاید تنها فردی باشد که در شهرباران همه از او به عنوان یک بزرگتر و ریش سپید مورد اعتماد یاد می کنند. سابقه سرمربیگری در تیم های منتخب گیلان، سپیدرود، استقلال و استقلال شهرداری و پگاه و فوتبال سالنی و دستیاری تیم ملی ایران و تیم ملی امید ۱۳۸۴-۱۳۸۵ را در کارنامه پر و پیمانش دارد.

وی توانسته دوبار استقلال رشت و دوبار پگاه را به بالاترین سطح فوتبال ایران برساند. مجید خان بیشتر از هشت سال است که دیگر بر روی نیمکت داغ مربیگری ننشسته است و احتمال بازگشت دوباره اش به فوتبال کمی دور از ذهن می رسد. شاید اگر وی میل بازگشت داشت به پیشنهاد دو فصل پیش داماش پس از برکناری ناظمی در لیگ برتر پاسخ مثبت می داد.

امید هرندی: جنتلمنی که موفقیت را دوست ندارد!

متولد ۱۳۴۲ در رشت است. از جمله دروازه بانانی بود که همیشه کاراکتر ستاره شدن را داشت و سال ها سنگربان سپیدرود و شهرداری رشت بود. امید هرندی کمک مربی تیم استقلال رشت در زمان ناصر حجازی شد و همچنین کمک مربیان اصغر شرفی و مجید جهانپور در زمان پگاه گیلان را در کارنامه خود دارد.

داماش فصل پرتلاطم سیزدهم را با وی آغاز نمود و پس از باخت سنگین شش بر یک برابر فجرسپاسی از این تیم کنار گذاشته شد. امید خان فصل پیش هم بازهم در زمانی که داماش روزهای بحرانی و نامعلومی را می گذراند درست یک هفته مانده به شروع بازی های لیگ دسته اول جایگزین علی نظرمحمدی شد و لازم به یادآوری نیست که پس از یک نیم فصل ناامید کننده از این تیم کنار گذاشته شد.

هرندی می توانست یک سرمربی ایده آل برای شهرش باشد اگر کمی بیشتر قدر خود را می دانست و به هر پیشنهادی پاسخ مثبت نمی داد!

علی نظرمحمدی: پسرمحبوب شهرباران

متولد ۱۳۵۷ و زاده محله سلیمان داراب رشت است. رشتی ها به او لقب علی پیلاورت داده اند و بدون شک یکی از سه بازیکن محبوب تاریخ شهرباران های نقره است. وی به همراه ملوان (۲ بار) مس کرمان، پگاه و داماش به عنوان دروازه بان اصلی به لیگ برتر صعود کرده و یکی از اصلی ترین عوامل نایب قهرمانی پگاه در جام حذفی بود. به جز تیم های فوق وی سابقه بازی در استیل آذین، پاس و نساجی مازندران را هم در کارنامه دارد. وی سال ها کاپیتان پگاه، داماش و ملوان بود ( اتفاقی که مطمئنن دیگر روی نخواهد داد !)

نظرمحمدی سابقه مدیریت تیم های پایه داماش را به مدت دو فصل در کارنامه دارد و پس از اینکه لیگ سیزدهم را با دستیاری ناظمی آغاز کرده بود در شش بازی آخر جایگزین وی شد و هر چند توانست نتایج قابل قبولی با این تیم کسب نماید اما در پایان نتوانست جلوی سقوط تیم شهرش را بگیرد. وی موفق شد تا فصل گذشته و با دست خالی موفق شد تا تیم از هم پاشیده شده داماش را کنار هم دوباره جمع نماید و آن را آماده شروع بازی ها نماید، هر چند که در فاصله کمتر از یک هفته تا شروع فصل به دلایلی واهی از این تیم کنار گذاشته شد.

محسن نصراللهی: یک سپیدرودی اصیل

متولد ۱۳۵۲ و زاده محله کوچه حاتم (خانقا) رشت است. یکی از اصیل ترین بازیکنان و مربیان مکتب سپیدرود است که اوج فوتبالش را در تیم های سپیدرود و تراکتورسازی گذرانده است. وی سال هاست که مدرس فدراسیون فوتبال است و یک باشگاه فوتبال (نصر رشت) به نام خودش تاسیس نموده است که بیشتر در زمینه تیم های پایه فعالیت دارد.

محسن نصر که کمی هم به فعالیت های سیاسی علاقه مند است سال گذشته کاندید شورای شهر رشت هم شده بود. وی از آن جمله مربیان جوانی است که آینده روشنی در پیشرو دارد و شاید تنها و بزرگترین نقطه ضعف وی نداشتن سابقه سرمربیگری و یا حتی دستیاری در لیگ های سراسری است که موجب می شود که دست و دل مدیران برای انتخاب او به عنوان شخص اول سکانداری بلرزد.

منبع:سایت باشگاه سپیدرود