دکلمه‌ای خاطره انگیز از زنده‌یاد «مهران دوستی»; توچه می دانی…؟
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا مهران دوستی صدای ماندگار رادیو دار فانی را وداع گفت. مهران دوستی زادهٔ سوم بهمن ۱۳۳۵در روستای بلده از توابع نور زاده شد و دانش‌آموخته رشته مکانیک و مهندسی تصفیه آب در آمریکا بود.
در سال ۱۳۵۹ و هنگام تصدی سمت مدیریت تولید صدا و سیمای مرکز گیلان، به دلیل نیامدن گوینده این کار را بر عهده می‌گیرد و از آن پس به گویندگی در رادیو مشغول بود. در زمان جنگ ایران و عراق اطلاعیه‌های ارتش را در رادیو می‌خواند و از گویندگان رادیو جبهه بود. او در سالیان اخیر به عنوان یکی از چهره‌های شناخته شده رادیو گویندگی برنامه‌های متعددی را بر عهده داشته‌است.
وی در چند سال اخیر به عنوان گوینده‌ی برتر رادیو و نماینده‌ی ایران در ABU (اتحادیه رادیو تلویزیونی آسیا- اقیانوسیه) انتخاب شده بود. دوستی از مدتها قبل دچار بیماری قلبی بود.
متن یادداشت فرزادحسنی برای درگذشت مهران دوستی د:
هر کسی را دوست داشتم بهار از من گرفت!
امشب بالای تخت رفیقم ایستادم، در سکوت اتاق بی صدا گریه کردم
به خدا سخت است برای کسی که صدای روزگارش بوده بی صدا گریه کنی!
به خدا سخت است!
دلم می خواست بغلش کنم، همانطور که در استودیو های رادیو دستم را به دورش حلقه میکردم و تنومندیش نمی گذاشت ، دو دستم به هم برسد. ولی این بار نمی شد. نمی شد عزیزم را در آغوش بگیرم!
گرم ترین صدای رادیو ایران بر روی تختش خاموش شد!
مهران ترجیح داد چشمش را باز نکند
مهران مرگ مغزی شد
مهران رفت! هر کسی را دوست داشتم بهار از من گرفت
رفیق! استاد! خداحافظ…
مهران دوستی ، خداحافظ همین حالا.
* دکلمه ای خاطره انگیز از این گوینده نام آور رادیو با عنوان « توچه می دانی؟»
دانلود
دیدگاه