در نشست احمدینژاد و مشایی در ولنجک چه گذشت؟
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا روزنامه اعتماد در گزارشی که مربوط به شنبه ۵ اردیبهشت است نوشت: اسفندیار رحیممشایی با کت و شلواری ساده و طوسی رنگ و ته ریشی بر صورت پا به ساختمان ولنجک میگذارد. کمی دیرتر از دیگران رسیده اما محمود احمدینژاد، جلسه با وزرای دولت سابق را بدون حضور او […]
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا روزنامه اعتماد در گزارشی که مربوط به شنبه ۵ اردیبهشت است نوشت: اسفندیار رحیممشایی با کت و شلواری ساده و طوسی رنگ و ته ریشی بر صورت پا به ساختمان ولنجک میگذارد. کمی دیرتر از دیگران رسیده اما محمود احمدینژاد، جلسه با وزرای دولت سابق را بدون حضور او آغاز نمیکند.
مشایی وارد میشود، احمدینژاد از صندلی برمیخیزد وبه سرعت به استقبالش میرود، یکدیگر را در آغوش میگیرند و بوسهای بر گونههای هم هدیه میدهند. احمدینژادیها سرپا ایستادهاند. مشایی با کمر دردش نمیتواند با همه مصافحه کند. از همان جا با همکاران سابقش سلام و علیک و خوش و بش میکند. تحلیل شرایط کشور دستور جلسه است.
جلسهای که احمدینژادیها آن را «جلسات دید و بازدید و گعدههای خودمانی» نامیدهاند. علی نیکزاد وزیر راه و شهرسازی دولت سابق، احمد علیرضابیگی استاندار سابق آذربایجان شرقی، وحید جلالزاده استاندار سابق آذربایجان غربی و محمدرضا میرتاج الدینی معاون پارلمانی محمود احمدینژاد گویا بیش از دیگران حرف برای گفتن دارند. چرا که فعالیت انتخاباتی را در استانهای آذری زبان کلید زدهاند. گزارش کار میدهند، احمدینژاد هر از چندگاهی نت بر میدارد و چیزی میگوید.
مشایی تنها گوش میدهد. سه ساعتی جلسه طول کشیده و او تنها حرفها را گوش میکند. احمدینژاد در پایان جلسه از او میخواهد دوستان را به فیض برساند، مشایی امتناع میکند. اصرار که میشود چند آیهای قرآن میخواند و معنا میکند. آرزوی توفیق برای دوستانش دارد و در نهایت دو بیتی از گنجوی ، شاعره قرن پنجم و ششم میخواند:
یک دست به مصحفیم و یک دست به جام / گه نزد حلالیم و گهی نزد حرام
ماییم در این گنبد ناپخته و خام / نه کافر مطلق نه مسلمان تمام
دیدگاه