روایت هاشمی رفسنجانی از سفر معاون صدام به تهران

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا انتشار خبر کشته شدن عزت ابراهیم الدوری مرد شماره ۲ حزب بعث عراق در دوران حکومت صدام حسین دیکتاتور مخلوع و معدوم این کشور مهم ترین خبر دو سه روز اخیر است که هر چند تردیدهای خفیفی درباره آن ابراز شده اما تقریبا تمام مقامات رسمی این خبر را تایید کرده اند و جنازه هم برای آزمایش نمونه های دی.ان. ای تحویل سفارت آمریکا شده است.

 عصر ایران نوشت: نام عزت ابراهیم برای ایرانیان البته آشناست و البته روشن است که چرا.

چون در جنگ هشت ساله نفر دوم در عراق شناخته می شد و عنوان رسمی او هم نایب رییس شورای انقلاب عراق بود.

از سوی دیگر ۳۰ ماه پس از پایان جنگ هشت ساله و در دورانی که حزب بعث در سودایی دیگر به کویت یورش برده بود و قبل از آن که ائتلاف به رهبری آمریکا در دوران بوش پدر جنگ خلیج فارس را آغاز کند عزت ابراهیم به تهران آمد؛ با درخواست کمک از ایران در زمینه های دارویی و غذایی و گویا انتقال شماری از هواپیماهای عراقی به ایران؛ کشوری که تنها دو سال و نیم قبل با آن در جنگ بودند.

آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی – رییس جمهوری وقت ایران – در خاطرات دی ماه سال ۱۳۶۹ به شکست مذاکرات ژنو درباره حمله آمریکا به عراق و سفر عزت ابراهیم به ایران اشاره کرده است:

۱۴ دی ۱۳۶۹- در حالی که مشغول نوشتن این صفحه بودم و به [بخش فارسی] رادیو صدای‌ آمریکا گوش مى‌دادم، گفت هم اکنون خبر رسید که عراق، مذاکره با آمریکا در ژنو را ، براى روز چهارشنبه پذیرفته است.

۱۸ دی ۱۳۶۹- صبح زود به دفترم رفتم. قبل از ساعت ۹ صبح،دکتر [حسن] حبیبى، [معاون اول رییس‌جمهور]، براى مشورت در مورد مذاکره با عزت ابراهیم، [معاون صدام حسین و] نایب رییس شوراى انقلاب عراق آمد؛ قرار است امروز به تهران بیاید. معمولاً قبل از ساعت ۹ صبح، ملاقاتى نمى‌پذیرم.

۱۹ دی ۱۳۶۹- دکتر [حسن] حبیبى، ظهر آمد و نتیجه مذاکره با عزت ابراهیم، [معاون رییس‌جمهور عراق] را گفت. صریحاً گفته است که از کویت بیرون نخواهند رفت و در ژنو امتیازى نمى‌دهند و آماده دفاع در مقابل حمله‌ آمریکا هستند و از ما هم کمک غذایى و دارویى مى‌خواهند.

از تلویزیون سی‌ان‌ ان، فیلم مذاکرات وزیران امورخارجه آمریکا و عراق در ژنو را گرفتم؛ هر دو بعد از ختم مذاکرات، مضطرب و هیجانى به نظر مى‌رسند که قابل حدس بود. اگر این حدس درست باشد، انتظار آنها این بوده که عراقى‌ها در مذاکرات، عقب‌نشینى کنندکه نکرده‌اند. ساعت ۱۲ شب خوابیدم.

۲۰ دی ۱۳۶۹ وقت اذان صبح بیدار شدم و دیگر نخوابیدم. به اخبار رادیو بى‌بى‌سى و صدای‌آمریکا گوش دادم؛ شکست مذاکرات ژنو، خطر جنگ [در منطقه خلیج فارس]را بالا برده است. قیمت سهام در بورس‌ها پایین آمده و قیمت نفت و طلا بالا رفته است. تا ساعت ۹ صبح، کارهاى عقب مانده انجام شد.

هیأت عراقى به ریاست آقای عزت ابراهیم آمدند. در جلسه رسمى، مذاکرات کوتاه و تشریفاتى بود. تقاضاى مذاکره خصوصى‌شان را با حضور دکتر [حسن] حبیبى، مترجم و رییس‌دفترم پذیرفتم. او از موضع ضعف و خضوع برخورد مى‌کرد و هیأت ، تلاش داشت ثابت کند که در امر همکارى و صلح با ما، خلوص نیت دارند.

عزت ابراهیم ، جواب سوالات من را صریح داد. گفت بنا ندارند از کویت بیرون بروند؛ کویت را جزو خاک خود مى‌دانند. حتى پس از حل مسأله فلسطین – در فرض قبول آمریکا – فقط حاضرند که درباره کویت به مذاکره بنشینند و قبل از آن، حاضر به مذاکره نیستند. احتمال جنگ را جدى گرفته‌اند و آماده دفاع هستند و خیال مى‌کنند شکست نمى‌خورند؛ قول داد مسأله اسرا را حل کنند.

او تقاضاى صریحى نکرد، جز اعتماد و حرکت سریع در جهت صلح و همکارى. او بیان خواسته‌ها را به عهده همراهانش گذاشته بود.

۲۱ دی ۱۳۶۹ – عصر شورای‌ عالى امنیت ملى جلسه داشت. درباره تقاضاهاى عراقى‌ها بحث کردیم. قرار شد در حد پذیرش هواپیماهاى مسافربرى آنها و عدم سخت‌گیرى درخصوص رفتن غذا و دارو به صورت غیر رسمى به عراق، در مقابل تحویل منافقین موافقت شود.

۲۴ دی ۱۳۶۹- ساعت هشت و نیم صبح به دفترم رسیدم. در اخبار، شکست مذاکرات آقای دکوئیار، [دبیرکل سازمان ملل] با صدام [حسین، رییس‌جمهور عراق] در بغداد، جلب توجه مى‌کند و جنگ را در افق نشان مى‌دهد.

۲۵ دی ماه ۱۳۶۹- تلفنى با رهبرى صحبت کردم. قرار شد بپذیریم که هواپیماهاى غیرنظامى عراقى به ایران بیایند.