نامه های سردار سلیمانی برای یک دختر آبادنی+تصاویر

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا ،سردار قاسم سلیمانی فرمانده سپاه قدس ایران که این روزها بیش از همه بخاطر فرماندهی موفق عملیات علیه داعش در عراق تیتر رسانه ها و نقل محافل عمومی است، پس از خواندن کتاب « من زنده ام »، دو یادداشت متفاوت برای معصومه آباد نویسنده آن فرستاده که در اولی، از اینکه عکسش روی جلد کتاب است، انتقاد کرده و در دومی، از او به عنوان معرف دختر مسلمان شیعه و تربیت خمینی (ره) نام برده است که باید به او افتخار کرد.

معصومه آباد که اکنون عضو شورای شهر تهران است، یک دختر آبادانی است که در ۱۷ سالگی و آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به اسارت رژیم بعثی صدام درآمد.

او از نیروهای جوان هلال احمر بود که بعد از وقوع انقلاب اسلامی به عنوان نماینده فرماندار در هلال احمر در یکی از یتیم خانه های شهرش مشغول به کار می شود و در زمان آغاز حملات هوایی رژیم بعث به شهر آبادان مجبور به انتقال کودکان به شیراز شده و در راه برگشت و در همان روزهای ابتدایی جنگ به اسارت درمی آید.

او که به همراه سه زن دیگر بیش از چهل ماه در اسارتگاه رژیم بعث محبوس بوده اند، بعد از آزادی و بازگشت به وطن تصمیم می گیرد برای حفظ میراث گرانبهای هشت سال دفاع مقدس دست به قلم شود و نتیجه کار او کتابی می شود ۵۵۰ صفحه ای که در هشت فصل، روایت روزهای زندگی اش از کودکی تا زمان رهایی از اسارت را در خود جای داده است.

این اثر که سال گذشته برای اولین بار روانه بازار کتاب شد، از نظر منتقدان، یکی از بهترین آثار حوزه دفاع مقدس است که با نثری روان و گیرا توانسته است از زبان نویسنده ای صادق روایتگر روزهای سخت اسارت، وضعیت اسفناک اسرای ایرانی و رذالت دشمن بعثی باشد.

مقام معظم رهبری در تقریظی بر این کتاب نوشته اند: «کتاب را با احساس دوگانه اندوه و افتخار و گاه از پشت پرده ی اشک، خواندم… این نیز از نوشته هائی است که ترجمه اش لازم است…»

سردار سلیمانی نیز پس از خواندن کتاب « من زنده ام» دو نامه برای خانم آباد فرستاده که متن آن و پاسخهای آباد به او امروز از سوی خبرگزاری مهر انتشار یافته است.

اولین نامه سلیمانی به خانم آباد

سردار سلیمانی در نامه اول خود که آن را در بغداد نوشته ، حس خود را نسبت به این کتاب زیبا بیان کرده است. در این نامه آمده است:

«بسمه تعالی

خواهرم، مثل همان برادرهای اسیرت همه جا با تعصب مراقبت می کردم کسی عکس روی جلد کتابت را نبیند. و در تمام کتاب با ناراحتی و استرس بدنبال این بودم که آیا کسی به شما جسارت کرد؟

آخر مجبور شدم روی عکست را با کاغذ بچسبانم تا نامحرمی او را نبیند.

برادرت

بغداد

«سلیمانی»

 دومین نامه سردار

در دومین نامه حاج قاسم که در «نینوا» نوشته شده، با اشاره به رشادت های معصومه آباد می گوید: «انشالله کتابت را به همه زبان ها ترجمه می کنم تا همه بدانند زینب بنت رسول الله چگونه بوده است.»

متن دومین نامه قاسم سلیمانی به این شرح است:
«خواهر خوبم. در آن اسارت، اسارت را به اسارت گرفتی

سعی کن در این آزادی اسیر نشوی

انشالله کتابت را به همه زبان ها ترجمه می کنم تا همه بدانند زینب بنت رسول الله چگونه بوده است وقتی کنیز او معصومه اینگونه معصوم بوده است.

به تو بعنوان خواهرم، بعنوان معرف دختر مسلمان شیعه، معرف ایران اسلامی، معرف تربیت خمینی افتخار می کنیم.

حقیقتا شگفت زده شدم و هزاران بار به تو و دوستانت مرحبا گفتم

ساعت ۲۳

(نینوا)

«سلیمانی»

پاسخهای معصومه آباد

معصومه آباد نویسنده کتاب و عضو فعلی شورای شهر تهران نیز در یادداشتی نسبت به ابراز لطف «حاج قاسم» واکنش نشان داده است.

آباد در نامه خود برای سردار سلیمانی آورده است: «قاسم و احمد و مهدی و محمد و حمید و … همگی در هیبت ها و شکل های مختلف اما یکی هستید. خاک جبهه و هشت سال دفاع مقدس همه رنگ ها را از شما گرفته و به رنگ صبغه الله در آورده است.”صبغه الله و من احسن من الله صبغه” برادرم، یادداشت های شما نسخه ای مشابه از وصیت شهدا بود و پژواک صدای احمد را در من طنین انداز کرد.»

نویسنده کتاب من زنده ام همچنین در بخش دیگری از نامه خود آورده است: «برادرم، در آسمان وجودت تلألو ستارگان بی شماری است که می درخشد تا چراغ راه گمگشتگان و در راه ماندگان باشد. شجاعت توأم با رأفت ایمان توأم با عمل، مقاومت توأم با صلابت؛ اما آنچه که گوهر وجود تو را متعالی و مرزها را برای تو بی اعتبار کرده غیرت است که هر جا صدای مظلومی را می شنوی قد و قامت تو پدیدار می شود.»

وی همچنین با اشاره به حماسه آفرینی های «سردار سلیمانی» می نویسد: «تو سردار سلحشور امروز برای تحقق ارزش های دینی و انقلابی، با دنیا و عافیت طلبی قهر و وداع کرده ای. آنچه که در نینوا نوشته ای را حتما سرمشق زندگی خود قرار می دهم و به چاپ رساندم تا همه دینداران و ارادتمندان تلاش کنند تا خود را از اسارت دنیا خلاص کنند.»

متن نامه «معصومه آباد» در پاسخ به دست نوشته های سردار سلیمانی که با عنوان «راهی به سوی سعادت» نگاشته شده، به این شرح است:

«سردار سلحشور قاسم سلیمانی؛

یادداشت های زیبای شما برکتاب “من زنده ام” همزمان با سالگرد عملیات کربلای ۵ بدستم رسید. برنامه ای به یاد شهید حمید اردستانی و هشت تن از شهدای محله امیریه، (مسجد پنبه چی) بعد ازنماز مغرب و عشا سخنرانی داشتم. صحن و سرای مسجد طبقه بالا و پایین مملو از جمعیت و فضا کاملاً با نخل ها و خاکریزها و عکس های شهدا مزین شده بود و حال و هوای جبهه را تداعی می کرد. بعد از سخنرانی و ذکر خاطرات اسارت و زندان الرشید و استخبارات، می خواستم از میان آن نخل ها عبور کنم که تعداد زیادی دور من جمع شدند، آرام زیر گوش من گفتند: خواهر آباد تو در کتابت نوشته ای دنیا بداند که ما هنوز شبها با کابوس الرشید، الانبار و تکریت از خواب می پریم… ما آمده ایم که بگوییم ما انتقام رنج روزهای جوانی شما را می گیریم با اشتیاق صفحه تلفن همراهشان را نشان دادند. عکس شما پشت زمینه تلفن هایشان بود و گفتند ما در رکاب ایشان منتظر یک اشاره ایم. آنها به پاس همه رشادت­ها و دلاورمردی­های شما و همراهانت اعلام آمادگی می کردند تا مرام و مسلک غیرت و جوانمردی تو برایشان الگو باشد. یاد همه شهدای دفاع مقدس و کربلای پنج و یاد برادر شهیدم احمد هم گرامی بادو چقدر شما و الفجری ها و کربلایی ها و خیبری ها و … شبیه هم شده اید.

قاسم واحمد و مهدی و محمد وحمید و … همگی در هیبت ها و شکل های مختلف اما یکی هستید. خاک جبهه و هشت سال دفاع مقدس همه رنگ ها را از شما گرفته و به رنگ صبغه الله در آورده است.”صبغه الله و من احسن من الله صبغه”

برادرم، یادداشت های شما نسخه ای مشابه از وصیت شهدا بود و پژواک صدای احمد را در من طنین انداز کرد. او در وصیت نامه اش نوشته است “ما از مردن هراسی نداریم اما از این می ترسیم که بعد از ما ایمان را سر ببرند و اگر هم نسوزیم که روشنایی می رود و جای خود را به شب می سپارد. چه باید کرد هم بایستی امروز شهید شویم تا فردا بماند و هم باید بمانیم که فردا شهید نشود.”اگر چه منظومه اندیشه و دریچه نگاه شما مملو از شاهکارهای اخلاقی و انسانی است که می تواند برای بشریت عبرت آموز باشد بی مناسبت نیست خاطره آخرین لحظه شهادت احمد و مهدی را از زبان یکی از همرزمانش بازگو کنم:

در کشاکش عملیات وقتی احمد دید دوست و همرزم قدیمی و همیشگی اش ترکش خورد اما با تنی مجروح و زخمی هنوز می رزمد تا ایستاده شهید شود غیرتش به جوش آمد و مهدی را قلمدوش کرد. او در حالی می رزمید که بر روی یک دوشش اسلحه و بر دوش دیگرش شهید مهدی بود و در همان لحظه دشمن زیباترین تصویر جنگ را شکار کرد و دو دوست و دو برادر در آغوش یکدیگر به شهادت رسیدند. احمد در فراز دیگری از وصیت نامه اش نوشته است: می ترسم خونین کفنان در غربت بمیرند تا خوش باوران غرب کام بگیرند. وقتی پیکر احمد و مهدی را از خاک جبهه برداشتند دست احمد هنوز به گردن مهدی قلاب بود گویی این دست آخرین عضو بدن او بود که تسلیم شد و امروز احمد و مهدی در گلزار شهدای اهواز کنار هم آرمیده اند.

برادرم، در آسمان وجودت تلألو ستارگان بی شماری است که می درخشد تا چراغ راه گمگشتگان و در راه ماندگان باشد. شجاعت توأم با رأفت ایمان توأم با عمل، مقاومت توأم با صلابت؛ اما آنچه که گوهر وجود تو را متعالی و مرزها را برای تو بی اعتبار کرده غیرت است که هر جا صدای مظلومی را می شنوی قد و قامت تو پدیدار می شود.

نمی دانم غیرت از چه جنس وحسی است وعیار آن چقدر است اما غیرت تنها عنصر ذی قیمت حیات آدمی است که فراتراز یک حس یا یک جنس است. کاش عیارمردان را با غیرت و زنان را با حیای آنان سنجش و میزان می کردند. سرمایه ای که به فرهنگ ما غنا می بخشد اگرچه امروز مورد هدف وتاراج دشمن قرار گرفته تا از نسل ما چیزی باقی نگذارد.

در کنار همه جملات زیبایت غیرت خودنمایی می کرد، تا آنجا که نگران این بودی که نگاه نامحرمان به عکس روی جلد نیفتد. چه افتخاری بزرگتر از این که حتی عکس خواهرت از نگاه نامحرم درامان باشد.

دلنوشته های شما آنچنان گرم و با صلابت اما آرام بر جانم فرو نشستند که گویی ازخاک همان سرزمین و از جوهره آب فرات آنها را ساخته و نگاشته بودی و چقدر خوب فهمیده بودی نگاه غیرتمند برادران آزاده همانند دژ مستحکمی پیرامون ما کشیده شده بود که می توانست هر نگاه شرور و بدخواهی را از ما دور کند و در همیت این عنصر گرانبها در کنار هم با افتخار زندگی می کردیم.

قلب سرشار از محبت و عطوفت شما با خواندن کتاب “من زنده ام”، که حکایت مقاومت و ایستادگی توأم با درد و رنج خواهران شما بود دل رئوف رهبر و مقتدایمان و تو و بسیاری از دوستداران دین و وطن را در اندوه فرو برد و چشمان شما را تر کرد اگرچه این اشک و اندوه غیرت و جوانمردی است و این سند زبونی و رسوایی قومی است که با هیچ دین الهی و آیین و اساسا انسانیت نسبت ندارد و تو سردار سلحشور امروز برای تحقق ارزش های دینی و انقلابی، با دنیا و عافیت طلبی قهر و وداع کرده ای. آنچه که در نینوا نوشته ای را حتما سرمشق زندگی خود قرار می دهم و به چاپ رساندم تا همه دینداران و ارادتمندان تلاش کنند تا خود را از اسارت دنیا خلاص کنند.

اگر ما در دوره ای از تاریخ کشورمان به دلیل آنکه جنگ برما تحمیل شد و مجبور به دفاع ومقاومت بودیم اما در خلال آن حماسه شاهکارهای بسیار انسانی و اخلاقی آفریده شد پس چگونه دنیای بیرحم امروز می تواند ما را متهم به مرام غیرانساندوستانه و غیراخلاقی (آدم کشی و قتل) کند که نه تنها با اسلام که با هیچ آئینی سازگاری ندارد.

آنها نشنیده اند و نخوانده اند امیرالمؤمنین علی علیه السلام می فرمایند: من خود از زبان پیامبرشنیدم که فرمودند، ازمثله کردن هر چند سگی گزنده باشد بپرهیزید تن و بدن میت آنقدرکریم و محترم است که باید در حریمش نماز بگذارید.

امروز مدعیان ادب و آزادی گستاخانه حرمت پیامبر رئوف و رحیم ما را می شکنند اگرچه ما را در دفاع از حریم مقدس و مبارک آنحضرت همدل و همصدا کرده­اند. آنها نمی دانند که ترنم صدای قلب ما فقط با محبت اهل بیت هماهنگ است. الهم صل علی محمد و ال محمد و عجل فرجهم.

معصومه آباد»/جام جم