کارناوال سگ کشی توسط شهرداری رشت، با کدام مجوز شرعی و عرفی؟!

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا بهتر است متولیانی که سودای سگ کشی در سر می پرورانند و همچون همیشه حذف موقت مشکل را بر حل همیشگی آن ترجیح می دهند، فکری برای حل مشکل کنند و شیوه های صحیح تری را انتخاب نمایند.

 علی رمضانی کینچاه در شمال ما نوشت: اطلاعیه ای که چند روز پیش توسط شهرداری رشت صادر و ابتدا در وبسایت این سازمان و سپس در پایگاه های خبری استان منتشر شد، کوتاه بود و البته تکاندهنده! « شهرداری رشت در نظر دارد هدم سگ های ولگرد در محدوده منطقه دو را در مورخ ۱۴-۱۰-۹۳ از ساعت ۱ الی ۵ صبح به انجام برساند. مسیرهای اجرایی: خیابان های امام- شریعتی- مطهری- رودبارتان- دانشسرا- لاکانی- حافظ- دباغیان- تختی- احسان بخش- منظریه- نامجو و کلیه مسیرها و کوچه های منشعب در محدوده آن منطقه».

به گزارش شمال ما، شهرداری رشت اولین شهرداری کشور نیست که بدون توجه به حق اولیه زندگی حیوانات، قصد راه انداختن کارناوال سگ کشی دارد. پیش از این شهرداری هایی همچون تیریز، کرج و… نیز این بی راهه را رفته اند که موجبات خشم افکار عمومی و سپس برگزاری های تجمع های مردمی اعتراض آمیز نسبت به این عمل زشت و… را فراهم آوردند و در نهایت مجبور به عقب نشینی شدند.

بهتر است متولیانی که سودای سگ کشی در سر می پرورانند و همچون همیشه حذف موقت مشکل را بر حل همیشگی آن ترجیح می دهند، به جای نامهربانی و ترویج فرهنگ خشونت در شهر، فکری برای حل مشکل کنند و با استفاده از مشارکت عمومی، شیوه های صحیح تری را انتخاب نمایند.

کارشناسان، مقصر اصلی وجود سگ های شهری را عملکرد ضعیف شهرداری ها در جمع آوری ناصحیح زباله که منبع اصلی تغذیه این سگ هاست می دانند و برای حل این مشکل، محدودیت و سپس قطع منابع غذایی سگ های شهری را پیشنهاد می کنند که این مهم تنها با اصلاح سیستم دفع زباله و جمع آوری صحیح زباله از مناطق شهری فراهم می شود.

اصلاح سیستم دفع زباله و جمع آوری به موقع، صحیح و با دقت زباله علاوه بر اینکه باعث کاهش سگ های شهری می شود، در کاهش گربه های شهری و جوندگان موذی نظیر موش ها و حتی حشرات نیز موثر است و در واقع با یک تیر چند نشان زده می شود. همچنین با کنترل زباله ها جلوی تولد سگهای جدید نیز گرفته می شود و با واکسینه کردن سگ های موجود، اندک نگرانی شهروندان نیز در این خصوص مرتفع می شود.

در پایان خواندن حدیث زیر از کتاب «مفاتیح الحیاه» نوشته آیت الله جوادی آملی را به خودم و متولیان این امر توصیه می کنم تا شاید تلنگری باشد که اندکی بر رفتار خویش تامل نمائیم.

از پیامبر (ص) نقل شده که فرمودند: «در سفر معراج چون به بهشت می نگریستم زن گنه کاری را دیدم و از حالش پرسیدم، گفته شد وی از کنار سگی تشنه برلب چاهی می گذشت و برای سیراب کردن آن حیوان، چادر خود را به درون چاه آویخت و چون آب چاه به آن نفوذ کرد با فشردن آن بر دهان سگ، آن را سیراب کرد و خدا هم او را با این عمل آمرزید”.
امید که خداوند منان از سر تقصیرات مان بگذرد. آمین.