دونده ی بی خواب گیلانی ۲۵ کیلومتر از پارک ملی گلستان را می دود

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا ،دونده بی خواب گیلانی در اقدامی نمادین به مناسبت روزجهانی یوزپلنگ مصافت ۲۵ کیلومتری پارک گلستان را می دود.یک دونده گیلانی با همکاری موسسه مهرگان، اداره کل محیط زیست استان گلستان و پروژه بین المللی حفاظت از یوزپلنگ آسیایی همزمان با روز جهانی یوزپلنگ ۲۵ کیلومتر از  پارک ملی گلستان برای حمایت از یوز آسیایی می دود.

ابراهیم عطایی، جوان گیلانی است که به دلیل غرق شدن و نجات جانش توسط صیادان، پس از انتقال به بیمارستان تاکنون نخوابیده است و شبانه روز بیدار است. وی در توضیح مشکل خود به بررسی پزشکان اشاره کرد و گفت: متخصص مغز و اعصاب علت بی خوابی را نرسیدن اکسیژن به مغز و آسیب دیدن سلول های مربوط به خواب عنوان کرد.

این دونده بی خواب گیلانی در باره این حرکت نمادین گفت: با توجه به اینکه پنج شنبه ۱۳ آذر روز جهانی یوزپلنگ است ما در گروهی از موسسه مهرگان تصمیم به انجام این کار گرفتیم و با توجه به کشته شدن حیوانات بسیاری در این جاده و مشکلات پیرامون آن این برنامه در این جاده برگزار می شود.

وی بیان کرد: یکی از اهداف ما از انجام این کار حفاظت از محیط زیست و جانوران موجود در آن است، همه ما وظیفه داریم که در حد امکان فرهنگ حفاظت از محیط زیست را در جامعه ترویج دهیم.

وی درباره انتخاب استان گلستان برای اجرای این برنامه بیان کرد: زمانی که متوجه شدیم در استان گلستان و در این جاده بعد از ۴۰ سال یوزپلنگی مشاهده شده است تصمیم گرفتیم با برنامه ریزی هایی این برنامه را در اینجا عملی کنیم تا هم نقشی در فرهنگ سازی داشته باشیم و هم در این بین به مشکلات این جاده و عوامل تهدید کننده یوزپلنگ رسیدگی شود.

ایران تنها زیستگاه یوزپلنگ آسیایی

عطایی با بیان این که یوزپلنگ آسیایی یا یوزپلنگ ایرانی به شدت در معرض خطر انقراض است، افزود :این حیوان در مناطق بیابانی زندگی می کند و سال هاست که نسل آن در معرض نابودی قرار دارد.

وی ادامه داد: نتایج جدیدترین تحقیقات نشان می دهد حدود ۵۰ قلاده یوز پلنگ در مناطق خارتوران در شهرستان شاهرود، نای بندان در طبس و دره انجیر در اردکان وجود داشته باشد.

وی اضافه کرد: شهرستان های زرند، نایین و جاجرم نیز نقاط دیگری است که احتمال حضور یوز در آنها وجود دارد.

البته باید گفت، ایران در دو دهه اخیر به عنوان تنها زیستگاه یوزپلنگ های آسیایی (ایرانی) شناخته شده است، یوزپلنگ ایرانی تنها نژاد این جانور است که یال دارد. سازمان حفاظت محیط زیست ایران نیز با همکاری برنامه توسعه سازمان ملل متحد بعضی از این زیستگاه ها را تحت نظارت قرار داده است. به این ترتیب دوربین های تله ای نصب شد که به حرکت این حیوانات حساسند و با مشاهده آنها عکس می اندازند.

در اوایل دهه ۶۰ عدم مشاهده یوز به نحوی در کشور کاهش یافت که تمامی کارشناسان و مسئولان را به فکر نجات این گونه انداخت و طرح حفاظت از گونه های در خطر انقراض در سازمان حفاظت محیط زیست مطرح و یوز به عنوان اصلی ترین آنها مورد توجه و بررسی قرار گرفت.

با آغاز این طرح جمع آوری اطلاعات اولیه درباره یوز از سراسر کشور آغاز شد و این اقدامات با شدت و ضعف متفاوتی طی یک دهه صورت گرفت.

در اواخر سال ۱۳۶۰ و با مشاهده یوز در منطقه نایبندان طبس انجام بررسی ها در این منطقه از کشور توسط اداره کل حفاظت محیط زیست خراسان بزرگ به طور مقدماتی آغاز و در اوایل سال ۱۳۷۰ این اقدامات به طور کاملا جدی مورد تعقیب و بررسی قرار گرفت و سرانجام به مطرح شدن پروژه بین المللی حفاظت از یوزپلنگ آسیایی در سال ۱۳۷۵ انجامید.

با همکاری سازمان حفاظت محیط زیست و اداره کل حفاظت محیط زیست خراسان (بزرگ) بالاخره مرحله اول طراحی این پروژه در سال ۱۳۷۷ با اعتباری بیش از ۲۵ هزار دلار در سطح کشور به مرحله اجرا در آمد که نتیجه آن تدوین ‘پروژه حفاظت از یوزپلنگ آسیایی’ با اعتباری بالغ بر ۷۲۵ هزار دلار از سوی صندوق محیط زیست جهانی (  (GEمعادل آن توسط سازمان حفاظت محیط زیست در شهریور ماه ۱۳۸۰ شد.

این پروژه همچنان در حال فعالیت است و در حال حاضر با هدف تضمین بقای یوزپلنگ آسیایی در آخرین پناهگاه آن در قاره کهن ( ایران ) تلاش می کند چندی پیش پس از ۴۰ سال یوزپلنگ آسیایی در این منطقه مشاهده شده است./مهر