ثواب زائر امام حسین علیه السلام چیست؟
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا محدث جلیل القدر جعفر بن محمد قولویه در کتاب معتبر کامل الزیارات به تفصیل به نقل روایاتی از امام صادق علیه السلام در ثواب و فضیلت زیارت امام حسین علیه السلام و مقام ویژه زائران آن حضرت پرداخته است که گزیده ای از آن را تقدیم خوانندگان گرامی بویژه […]
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا محدث جلیل القدر جعفر بن محمد قولویه در کتاب معتبر کامل الزیارات به تفصیل به نقل روایاتی از امام صادق علیه السلام در ثواب و فضیلت زیارت امام حسین علیه السلام و مقام ویژه زائران آن حضرت پرداخته است که گزیده ای از آن را تقدیم خوانندگان گرامی بویژه کسانی که زائر اربعین هستند، می کنم:
دعای امام صادق برای زوار امام حسین چه بود؟
معاویه بن وهب می گوید: اجازه خواستم که بر امام صادق علیه السّلام وارد شوم، به من گفته شد داخل شو، داخل شده آن جناب را در نمازخانه منزلشان یافتم. نشستم تا حضرت نمازشان را تمام کردند. آن گاه شنیدم که حضرت با پروردگارشان مناجات نموده و چنین می گویند:
بار خدایا، اى کسى که ما را اختصاص به کرامت داده و وعده شفاعت دادى و ما را وصىّ پیامبرت قرار دادى و علم به گذشته و آینده را به ما عطا فرمودى، و قلوب مردم را مایل به سوی ما نمودى، من و برادران و زائران قبر پدرم حسین علیه السّلام را بیامرز، آنان که به جهت میل و رغبت در احسان به ما و به امید آنچه در نزد توست و به خاطر صله و احسان به ما و به منظور ادخال سرور بر پیغمبرت و به جهت اجابت کردن فرمان ما و به قصد وارد نمودن غیظ بر دشمنان ما اموالشان را انفاق کرده و ابدانشان را به تعب انداخته اند.
اینان اراده و نیّتشان از این ایثار، تحصیل رضا و خشنودى توست پس تو هم از طرف ما این ایثار را جبران کن و به واسطه رضوان، احسانشان را جواب گو باش و در شب و روز حافظ و نگاهدارشان بوده و اهل و اولادى را که از ایشان باقى ماندهاند، بهترین جانشینان قرار بده و مراقب و حافظشان باش و شر و بدى هر ستمگر عنود و منحرفى را از ایشان و از هر مخلوق ضعیف و قوى خود کفایت نما و ایشان را از شر شیاطین انس و جنّ محفوظ فرما و به ایشان برترین چیزى را که در دور بودنشان از اوطان خویش از تو آرزو کردهاند و به واسطهاش ما را بر فرزندان و اهل و نزدیکانشان اختیار کردند، عطا فرما .
خدایا دشمنان ما آنان را به خاطر خروج مورد ملامت و سرزنش قرار دادند ولى این حرکت دشمنان، ایشان را از تمایل به ما باز نداشت و این ثبات آنان از باب مخالفتشان با مخالفین ماست، پس تو این صورتهایى که حرارت آفتاب آنها را در راه محبّت ما تغییر داده، مورد ترحّم خودت قرار بده و نیز صورتهایى را که روى قبر ابى عبد اللَّه الحسین علیه السّلام مىگذارند و بر مىدارند، مشمول لطف و رحمتت قرار بده و همچنین به چشمهایى که از باب ترحم بر ما اشک ریختهاند، نظر عنایت فرما و دلهایى را که براى ما به جزع آمده و به خاطر ما سوختهاند، مورد رحمت خویش قرار بده، بار خدایا به فریادهائى که به خاطر ما بلند شده برس، خداوندا من این ابدان و این ارواح را نزد تو امانت قرار داده تا در روز عطش اکبر که بر حوض کوثر وارد مىشوند آنها را سیراب نمایى.
و پیوسته امام علیه السّلام در سجده این دعا را مىخواندند و هنگامى که از آن فارغ شدند عرض کردم: فدایت شوم این مضامین ادعیهاى که من از شما شنیدم اگر شامل کسى شود که خداوند عزّ و جلّ را نمىشناسد گمانم این است که آتش دوزخ هرگز بر او کارگر نخواهد افتاد. ….
سپس امام به من فرمودند: اى معاویه زیارت آن حضرت را ترک مکن.
عرض کردم: فدایت شوم نمىدانستم که اجر و ثواب آن این مقدار است.
حضرت فرمودند: اى معاویه کسانى که براى زائران امام حسین علیه السّلام در آسمان دعا مىکنند به مراتب بیشتر از آنانی هستند که در زمین براى ایشان دعا و ثنا مىنمایند. (کامل الزیارات ص ۱۱۷)
استقبال فرشتگان از زائر امام حسین علیه السلام
امام صادق علیه السّلام فرمودند: چهار هزار فرشته در اطراف قبر حضرت حسین بن على علیهما السّلام بوده که جملگى ژولیده و گرفته و حزین مىباشند و تا روز قیامت بر آن جناب مىگریند، رئیس ایشان فرشتهاى است که به او منصور گفته مىشود، هیچ زائرى به زیارت آن حضرت نمىرود مگر آنکه این فرشتگان به استقبالش مىروند و هیچ وداعکنندهاى با قبر آن حضرت وداع نکرده مگر آنکه این فرشتگان مشایعتش مىکنند و مریض نمىشود مگر آنکه عیادتش کرده و نمىمیرد مگر آنکه ایشان بر جنازهاش نماز خوانده و از خدا طلب آمرزش برایش مىکنند. (همان ص ۱۱۹)
امیرالمؤمنین در حوض کوثر با زائر امام حسین مصافحه می کند
امام صادق علیه السّلام فرمودند: از پدرم شنیدم به یکى از دوستانشان که از زیارت ( قبر امام حسین علیه السّلام) سؤال کرده بود، فرمودند: چه کسى را زیارت مىکنى و چه کسى را با این زیارت اراده مىنمایى؟ (یعنى با این زیارت قصد تقرّب به چه کسى را دارى؟) عرض کرد: مراد و مقصودم تقرب به خداوند تبارک و تعالى است.
حضرت فرمودند: کسى که به دنبال زیارت، یک نماز خوانده و با این نماز قصد تقرّب به خدا را داشته باشد، در روزى که خدا را ملاقات مىکند بر او نورى احاطه کرده است که تمام کسانی که او را مىبینند صرفا نور مشاهده می نمایند و خداوند متعال زوّار قبر مطهّر امام حسین علیه السّلام را مورد اکرام قرار داده و آتش جهنّم را از رسیدن به آنها باز مىدارد، و زائر در نزد حوض کوثر، مقامى بسیار رفیع و مرتبهاى لا یتناهى دارد و امیر المؤمنین علیه السّلام که در کنار حوض ایستادهاست با او مصافحه کرده و وى را از آب سیراب مىفرماید و احدى در وارد شدن بر حوض بر وى سبقت نمىگیرد مگر پس از او و سیراب شدن او. پس از سیراب گشتن به جایگاهش در بهشت برگشته در حالى که فرشتهاى از جانب امیر المؤمنین علیه السّلام با او بوده که به صراط امر مىکند براى وى پائین بیاید و با او مدارا کرده تا از روى آن بگذرد و به آتش جهنّم فرمان مىدهد که حرارت و سوزشش را به او نرساند تا وى از آن گذر کند. (همان ص ۱۲۳)
تارک زیارت امام حسین عاق پیامبر و ائمه می شود
راوی می گوید: محضر مبارک امام صادق علیه السّلام عرضه داشتم: فدایت شوم چه مىفرمائید در باره کسى که با داشتن قدرت زیارت حسین (علیه السلام) را ترک مىکند؟
حضرت فرمودند: این شخص عاق رسول خدا (صلّى اللَّه علیه و آله) و عاق ما اهل بیت مىباشد و امرى که به نفع او است را سبک شمرده است. کسى که آن حضرت را زیارت کند: خداوند متعال حوائجش را برآورده نماید و آنچه از دنیا مقصود او است را کفایت فرماید و نیز زیارت آن حضرت موجب جلب رزق براى زائر مىباشد…. (همان ص ۱۲۸)
فرشتگان با دستهایشان صورت زائر امام حسین را مسح می کنند
مفضّل بن عمر روایت می کند که امام صادق علیه السّلام فرمودند: گویا مىبینم که فرشتگان با مؤمنین بر سر قبر حضرت حسین بن على علیهما السّلام ازدحام کردهاند.
راوى مىگوید: عرضه داشتم: آیا مؤمنین فرشته را مىبینند؟
حضرت فرمودند: هرگز، هرگز، آنها به خدا قسم ملازم و همراه مؤمنین هستند و حتّى با دستهایشان صورتهاى آنها را مسح مىکنند.
سپس امام علیه السّلام فرمودند: خداوند منّان هر صبح و شام از طعام بهشت بر زوّار امام حسین علیه السّلام نازل مىفرماید و خدمتکاران ایشان فرشتگانند. هیچ بندهاى از بندگان خداوند حاجتى از حوائج دنیا و آخرت را از خداوند متعال در خواست نمىکند مگر آنکه خدا به او عطاء مىفرماید.
راوى مىگوید: عرض کردم: به خدا قسم این کرامت مىباشد.
امام علیه السّلام به من فرمودند: اى مفضّل: برایت بیشتر بگویم؟
عرضه کردم: بلى سرور من.
حضرت فرمودند: گویا مىبینم تختى از نور را گذاردهاند و بر روى آن قبّهاى از یاقوت سرخ زده شده که با جواهرات آن را زینت نمودهاند و حضرت امام حسین علیه السّلام بر روى آن تخت نشستهاند و اطراف آن حضرت نود هزار قبه سبز زدهاند و مؤمنین آن حضرت را زیارت کرده و بر آن جناب سلام مىدهند، پس خداوند متعال به ایشان مىفرماید: اى دوستانم از من سؤال کنید و بخواهید، پس زیاد اذیّت شدید و خوار و مقهور گردیدید. امروز، روزى است که حاجتى از حاجات دنیا و آخرتتان را از من در خواست نکرده مگر آن را روا مىنمایم، پس خوردن و آشامیدنشان در بهشت مىباشد، پس به خدا قسم کرامت و احسانى که زوال نداشته و انتهاء آن را نمىتوان درک کرد همین است. (همان ص ۱۳۵)
زائران امام حسین همدرجه اهل بیت در قیامت هستند
امام صادق علیه السلام فرمودند: هنگامى که روز قیامت شود منادى نداء مىکند: کجا هستند زوّار حسین بن على علیهما السّلام؟
گردنهاى تعدادى از مردم کشیده مىشود که عدد آنها را غیر از خداوند متعال کس دیگرى نمىداند. پس به ایشان گفته مىشود قصد شما از زیارت قبر حضرت حسین بن على علیهما السّلام چه بود؟
مىگویند: پروردگارا! آن حضرت را زیارت کردیم به جهت محبّتى که به رسول خدا و حضرت على و فاطمه داشته و به منظور طلب رحمت براى صاحب قبر به ازای آنچه از آن حضرت صادر گردید.
پس به آنها گفته مىشود: ایشان محمّد و على و فاطمه و حسن و حسین (سلام اللَّه علیهم) بوده، به آنها ملحق شوید. شما با ایشان و در درجه و مرتبه آنها هستید، به لواء و پرچم رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم ملحق گردید. پس به طرف لواء آن حضرت رهسپار شده و در سایه آن قرار مىگیرند در حالى که لواء به دست امیر المؤمنین على علیه السّلام مىباشد و بدین ترتیب به بهشت وارد مىشوند. ایشان جلو پرچم و سمت راست و جانب چپ و پشت آن بوده و چهار طرف لواء را گرفتهاند. (همان ص ۱۴۱)
ثواب کسى که از روى شوق به زیارت حضرت امام حسین علیه السّلام برود
ذریح محاربى، مىگوید: محضر مبارک حضرت ابى عبد اللَّه (امام صادق علیه السّلام) عرض کردم: از خویشاوندان و فرزندانم کسى را ملاقات نکردم مگر وقتى به آنها از اجر و ثوابى که در زیارت قبر حضرت امام حسین علیه السّلام هست، گفتم، من را تکذیب نموده و گفتند: تو بر حضرت جعفر بن محمّد علیهما السّلام دروغ بسته و این خبر را از پیش خودت مىگوئى! حضرت فرمودند:
اى ذریح! مردم را رها کن هر کجا که مىخواهند بروند، به خدا قسم حق تعالى به زائرین امام حسین مباهات کرده و افتخار مىنماید و مسافر و زائر را فرشتگان مقرّب خدا و حاملین عرش رهبرى مىکنند. حتى حق تعالى به فرشتگان مىفرماید: آیا زوّار حسین بن على را مىبینید که از روى شوق و محبّت به آن حضرت و علاقه به حضرت فاطمه دخت رسول اللَّه به زیارت آمدهاند؟ به عزّت و جلال و عظمت خود قسم کرامت خویش را بر ایشان واجب کردهام و ایشان را حتما به بهشتى که براى دوستانم و براى انبیاء و رسل و فرستادگانم آماده کردهام داخل مىکنم.
اى فرشتگان من! ایشان زوّار قبر حسین حبیب محمّد رسول من بوده و محمّد حبیب من است و کسى که من را دوست داشته باشد حبیب من را نیز دوست مىدارد و کسى که حبیب من را دوست داشته باشد دوستدار حبیبم را نیز دوست دارد و کسى که نسبت به حبیب من بغض دارد به من نیز بغض مىورزد و کسى که به من بغض مىورزد بر من واجب است که به اشد عذاب، عذابش نموده و به آتش دوزخ او را بسوزانم و جهنم را مسکن و مکانش قرار داده و وى را چنان عذابى کنم که احدى از اهل عالم را آن طور عذاب نکرده باشم. (همان ص ۱۴۳)
زوّار حضرت امام حسین علیه السّلام شفاعت مى کنند
امام صادق علیه السّلام فرمودند: روز قیامت منادى ندا مىکند: شیعیان آل محمّد کجا هستند؟! پس از میان مردم گردنهائى کشیده شده و افرادى بپا مىخیزند که عدد آنها را غیر از حقتعالى کس دیگر نمىداند. ایشان در قسمتى از مردم بپا خاستهاند، سپس منادى ندا مىکند: زوّار قبر حضرت امام حسین علیه السّلام در کجا هستند؟! خلق بسیارى به پا مىخیزند.
پس به ایشان گفته مىشود: دست هر کسى را که دوست دارید بگیرید و آنها را به بهشت ببرید، پس شخصى که جزء زائرین است هر کسى را که بخواهد گرفته و به بهشت مىبرد حتى بعضى از مردم به برخى دیگر مىگویند: اى فلانى من را مىشناسى؟ من کسى هستم که در فلان روز در فلان مجلس براى تو ایستاده و احترام از تو نمودم پس من را نیز دریاب، زائر او را نیز گرفته و به بهشت داخل نموده بدون اینکه دافع و مانعى در بین باشد. (همان ص ۱۶۵)
/مشرق
دیدگاه