گردشگری و برچیدن کدورت های فرهنگی

گردشگری و برچیدن کدورت های فرهنگی

در ۲۴ آوریل سال ۱۲۷۱ میلادی سفرتاریخی مارکوپولو تاجر ونیزی آغاز می شود اما لذت این سفر و بازگویی آن بصورت سینه به سینه با تشویق سایر تاجران،گردشگران موضوعی را بصورت کاملا حرفه ای برای توریست های قرن ۲۱ گشوده که در حول محور آن زیر ساخت های فراوانی ایجاد شده و برای غافل نماندن از این تجارت پر رونق که می گویند پس از صنعت نفت پول سازترین صنعت دنیاست بایستی به بسیاری از الگو ها پایبند بود یا بسیاری از الگو ها را تغییر داد .
وقتی سفرهای تجاری مارکوپولو در دوره رنسانس جزو منابع اصلی اطلاعات درباره مشرق زمین میگردد و سفرهای او باعث نگرش دوباره ای به مسایل امنیتی، پول ، پست، پل ها، بهداشت و حکومت ها می گردد ناگزیر اکنون اگر قرار است درب هتل های خود را و در دورنمایی بزرگتر دروازه مرزهای خود را به سوی گردشگران بگشاییم و با رویکردی فرهنگی به موضوعات تجاری و اقتصادی بنگریم ناگزیر به باز بینی و آموزش موضوعاتی از قبیل : اغذیه و اشربه ،لباس و پوشش، اقامتگاه و هتل، پروازها، ترانسفرها اعم از جاده ای وریلی که متعاقب آن سفرهای بین شهری و ناوگان تاکسی رانی ، بیمه ها، ارگان ها و سازمان های مرتبط، نیروی انتظامی و پلیس، اینترنت و رسانه ها به پیش کشیده خواهند شد که جهت ترمیم بعضی یا جملگی آنها دخیل شدن دانشگاهها و موسسات فرهنگی نظیر ، تلویزیون و سینما سازمان میراث فرهنگی،گردشگری و صنایع دستی که خود تنها نباید نام بلند آوازه ای را به یدک بکشد لازم می نماید.
دروازه های امن جمهوری اسلامی چه مرزهای زمینی و چه مرزهای هوایی شاهد ورود روزانه انبوه قابل توجهی از گردشگران خارجی می باشند که هریک با حافظه ای تاریخی، سیاسی، در حال ثبت و ضبط رفتارهای ما از بدو ورود تا نقطه خروج از همین دروازه ها می باشند وقتی خودمان را جای یکی از گردشگران خارجی با داشته های فرهنگی، دینی و مذهبی قرار دهیم وبنا باشد کشوری را برای مقصد گردشگری انتخاب نماییم بالطبع کشوری مورد توجه واقع خواهد شد که به همه داشته های فوق الذکر از منظر یک گردشگر توجه و احترام بگزارد و این موضوع صرفا به دولت ختم نخواهد شد بلکه در این چرخه رفتارارگان ها و سازمان هایی نظیر بیمه ها ، تاکسی رانی، هواپیمایی کشوری ، پلیس انتظامی و در دایره ای وسیع تر مردم دخیل می باشند بطور مثال توقف بیش از حد گردشگران در مرزهای زمینی، کنترل محسوس گردشگران ، انگشت نگاری های احتمالی آشکارا که از دیگر سو اگر برای خودمان هم اتفاق بیافتد باعث نوعی کدورت فرهنگی خواهد شد .
وقتی رفتارهای یک راننده تاکسی با رفتار یک راننده تاکسی کشور مبدا را در تقابل با یکدیگر قرار می دهیم درست همینجاست که نیاز به آموزش و آشنایی با فرهنگ های کشورها در حد بسیار ابتدایی هم مورد توجه قرار می گیرد(بطور نمونه در رفتار آموزشی سینما، می توان از فیلم “بوی پیراهن یوسف” ابراهیم حاتمی از رفتار دایی غفور بعنوان یک راننده تاکسی فرودگاه به نیکی یاد کرد گرچه موضوع فیلم حتی دفاع مقدسی باشد) وقتی توانایی شرکت بیمه با توانایی بیمه های کشور مبدا قیاس شوند و مقررات دست و پاگیر احتمالی ما برای گردشگر تازه وارد مورد توجه قرار می گیرد ،بیان نامناسب راهنما در سخن گفتن و چهره عبوس و عصبانی و عدم نشاط وی می تواند بازتابی از فرهنگ ما برای گردشگران خارجی باشد.

خاطره ای از شهروندی ایتالیایی به یادم آمد که بیان آن بی ارتباط به این موضوع نیست وی درگیر صحنه ای تصادف با موتورسیکلت شخصی اش با راننده تاکسی می گردد او قادر نبود از بیمه کشورش درایران استفاده نماید و یا مقررات اداری ما این امکان را برایش به سرعت و دقت و در اندازه پرداخت های کشورش فراهم نمی نمود گرچه شاید او انتظارش بیش از آنی بود که ما تصور می کردیم و میدانستیم اما راننده مقصر در رفتاری باعث رنجش شدید و حتی کدورت عصبی او شده بود، پس از خروج وی از هتل تصاویر خنده دار برای کارکنان و غم انگیز برای من فراهم شده بود وقتی به عمق ماجرا نگاه می کردم و خودم را جای او قرار می دادم در کشوری دور و تنها و متضرر بیشتر به او حق می دادم تا به خودمان، او با کاردش تشک و باکس را ازپشت کاملا پاره پاره نموده بود ساعت دیواری را از داخل متلاشی نموده بود موکت های زیر تشک و باکس را پاره پاره کرده بود او دقیقا روی مواردی خرابکاری کرده بود که خانه دار در لحظه اول قادر به تشخیصش نبوده و پس از خروج از هتل و کارهای آماده سازی بعدی می شد این خرابیها را تشخیص داد. گرچه او با این رفتارها خود را در هتلی که مقصر نبوده تخلیه نموده بود اما درواقع از مردمی انتقام گرفته بود که او را درک نکرده بودند.
مواردی نظیر این در اجتماعات مجازی بازخوردهای شدیدتر و زشت تری برای ما که هریک در گوشه ای از صنعت گردشگری و هتل داری کشور هستیم ممکن است اتفاق بیافتد که خوشایند نیست.
موضوعی که اینروزها در هولدینگ های بزرگ گردشگری توجه خاصی به آن می شود اشنایی هرچه بیشتر گردشگران با خصوصیات و ویژگی های فرهنگی دوطرفه است بعضی از شرکت های مسافرتی و هولدینگ های تورگردان را سراغ دارم که با هزینه های شخصی خبرنگاران و روزنامه نگاران خارجی را دعوت نموده تا مدتی در کشور مسافرت نمایند و زندگی مردم مارا از نزدیک ببیند و از این جاذبه ها در رسانه های خود به نفع کشورتبلیغات کنند این موضوع در آینده به حضور پررنگ تر گردشگران خارجی و کم رنگ تر کردن ” کدورت های فرهنگی “کمک شایانی خواهد نمود.

کروب رضایی
کارشناس گردشگری
پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.