بازیگرانی که در لباس روحانیت ظاهر شدند +تصاویر
به گزارش پایگاه اطلاغ رسانی دیارمیرزا هر بازیگری دوست دارد که چهره و قامتش در گریم ها و لباس های مختلفی، اتود زده شود. «روحانیت» یکی از آن موقعیت های نقشی است که بازیگران بسیاری در سینمای ایران در قالب آن به ایفای نقش پرداخته اند به گونه ای که حتی بازیگران چهره نیز از درآمدن […]
به گزارش پایگاه اطلاغ رسانی دیارمیرزا هر بازیگری دوست دارد که چهره و قامتش در گریم ها و لباس های مختلفی، اتود زده شود. «روحانیت» یکی از آن موقعیت های نقشی است که بازیگران بسیاری در سینمای ایران در قالب آن به ایفای نقش پرداخته اند به گونه ای که حتی بازیگران چهره نیز از درآمدن در این گریم، استقبال کرده اند.
نقش آفرینی در این لباس و جایگاه، در برخی مواقع تنها به پوشیدن لباس روحانیت (و نه بازی هایی فنی) محدود شده است و در برخی مواقع، نقش آفرینی های خوبی نیز در این قالب صورت گرفته است.
این روزها «فرشته ها با هم می آیند» به روی پرده است؛ فیلمی که جواد عزتی در آن لباس روحانی به تن کرده است.همین بهانه ای شد تا مروری داشته باشیم بر تمام بازیگران سینمای ایران که لباس روحانیت بر تن کرده اند.
معروف ترین نقش آفرین در لباس روحانیت را پرویز پرستویی با بازی در فیلم «مارمولک» انجام داده است.پرستویی با بازی ماهرانه والبته جدیدی که در این فیلم انجام داد توانست یک بار دیگر پس از «آژانس شیشه ای»، احیاء شده و قدرت بازیگری خود را به رخ بکشد.بازی او در این فیلم حتی قدرتمندتر از فیلمنامه قاسمخانی و کارگردانی تبریزی بود و خیلی ها را مجذوب خود نمود.
در همین فیلم نقش آن روحانی که رضا، عبا و عمامه اش را از او می دزدد را شاهرخ فروتنیان بازی می کند.
برای کسانی که در نیمه دوم دهه شصت، خاطراتی از تلویزیون دارند، حتما نام هادی اسلامی بسیار آشناست. اسلامی، با بازی در سریال «مرغ حق» در نقش شهید مدرس به ایفای نقش پرداخت و توانست یک بازی خوب در لباس روحانیت از خود به نمایش بگذارد.
اما در همان سال، سریالی از تلویزیون پخش شد به نام «مدرس» با بازی خسرو شکیبایی که او در این سریال، نقش مدرس را بازی کرد.به جرات می توان ادعا نمود که تکنیکی ترین بازیگری که توانست نقش یک روحانی را بازی کرده و به آن، جانی حقیقی ببخشد، خسرو شکیبایی بود.شکیبایی در این سریال، مونولوگ های بیست دقیقه ای را حتی بدون یک بار کات دادن بازی می کرد و به قدری حماسی و محکم نقش مدرس را بازی کرد که جنبه ایستادگی شهید مدرس در برابر ظلم رضاخانی، تا حدود بسیار زیادی برای مخاطب تداعی می شد.
مهران رجبی تاکنون دو بار در لباس روحانیت به ایفای نقش پرداخته است.بار اول در سال ۷۹ بود که با کارگردانی که تجربه کار «بچه های مدرسه همت» را با او داشت، در «زیر نور ماه» لباس روحانی به تن کرد و بار دوم هم به فیلم «چارچنگولی» بر می گردد که او در لباس یک روحانی به نام مهران ظاهر شد.
هدایت هاشمی هم در اپیزود دوم از فیلم «لطفا مراحم نشوید» ، توانست نقش یک روحانی با ته لهجه شهرستانی به خوبی بازی کند.
افشین هاشمی نیز در فیلم «خیلی دور خیلی نزدیک» در نقش یک روحانی ظاهر شد و ضمن آنکه گریم متفاوتی را تجریه نمود، بازی قابل قبلی را نیز از خود به نمایش گذاشت.
محمدرضا گلزار با توجه به گونه خاص از فیلم هایی که در آنها به ایفای نقش پرداخته، گریم های متنوع و متفاوتی بر روی صورت او اتود زده نشده.او در سکانس اول فیلم توفیق اجباری برای لحظاتی خیلی کوتاه در لباس یک روحانی ظاهر شده و خیلی ها تا زمانی که دوربین از روی صورت او نمی چرخد، متوجه نمی شوند که این روحانی چه کسی است.
رضا کیانیان هم اگرچه تاکنون تجربه بازی در لباس روحانیت در پروژه ای سینمایی را نداشته اما در تلویزیون دو بار در این گریم ظاهر شده است.یک بار برای سریال «کیف انگلیسی» و بار دوم هم برای سریال «دوران سرکشی» که در هر دو بار، توانست بازی های قابل قبولی را از خود ارائه دهد.
در فیلم تقریبا کمدی «پنجشنبه آخر ماه»، گروهی از جوانان تصمیم می گیرند دور هم جمع شده و یک پارتی بگیرند اما در این خانه، روحانی ای وارد می شود که نقش آن را محمود پاک نیت بازی می کند.
فعالیت اصلی و حرفه ای داریوش کاردان، گویندگی و کارگردانی در رادیو است اما او گهگاه در آثار تلویزیونی نیز به ایفای نقش می پردازد درست مانند سریال «سقوط یک فرشته» که کاردان در این سریال در نقش یک روحانی ظاهر شد.
حامد بهداد، بازیگر مورد علاقه خیلی هاست.این بازیگر در فیلم «کیمیا و خاک»، در نقش روحانی بازی می کند و می تواند مولفه های همیشگی بازی اش را این بار در نقش روحانی پیاده کند.آن هم در شرایطی خاص که هم مجبور می شود برای ساواک فیلم بازی کند و هم در لحظه آخر خروجش از ایران، از این تصمیم خود منصرف می شود.
فرهاد اصلانی هم بازیگر مورد علاقه خیلی هاست که در فیلم «یه حبه قند»، در نقش یک روحانی ظاهر شده است.
بهروز شعیبی که نخستین تجربه بازی در فیلم بلند سینمایی اش به “آژانش شیشه ای” بر می گردد، در دومین بازی حرفه اش در سینما، آن هم پس از ۱۲ سال، در نقش اصلی فیلم «طلا و مس» ظاهر می شود و می تواند یکی از به یادماندنی ترین نقش های روحانی در سینما را بازی کند.
عبدالرضا اکبری در فیلم «فرزند صبح» نقش حضرت امام (ره) را بازی می کند. او در ابتدا و قبل از بازی در این نقش، رقیب قدرتمندی به نام جمشید هاشم پور داشت که پس از تست گریم هر دوی این بازیگران، گروه به این نتیجه می رسند که چهره روحانی عبدالرضا اکبری شباهت بیشتری به حضرت امام (ره) دارد.
در همین فیلم «فرزند صبح»، محمدرضا شریفی نیا، نقش حاج احمدآقا خمینی را بازی می کند که تنها نقش روحانی تمام عمر سینمایی او محسوب می شود.این فیلم دچار اتفاقاتی شد که منجر به عدم اکران آن حداقل تا امروز شده است.
فخرالدین صدیق شریف، سه بار در سینما و یک بار در تلویزیون در گریم روحانی ظاهر شده است.سه مرتبه سینمایی اش را مطمئنا همه می دانند که در «اخراجی ها»ی ۱ تا ۳ بود و در تلویزیون هم در سریال «شاه شکار» در نقش سیدجمال الدین اسدآبادی ظاهر شد.
پارسا پیروزفر هم یک بار در سال ۸۲ و در فیلم «وقت چیدن گردوها» در نقش یک روحانی که تصمیم می گیرد مدتی در جوار یک امامزاده در خارج از شهر و خانه اش خلوت کند، ظاهر شد.این فیلم با وجودی که ۱۰ سال از زمان ساختش می گذرد اما هنوز به اکران نرسیده است.
به نظر شما آیا پژمان بازغی تاکنون در نقش روحانی ظاهر شده است؟ او در فیلم سینمایی «روز ملاقات» به کارگردانی مهرداد غفارزاده در نقش یک روحانی جوان به نام رحمت ظاهر شده است که فیلم البته هنوز رنگ پرده به خود ندیده است.
علی قوی تن که جزو کارگردانان این سینما محسوب می شود نیز در آخرین فیلمی که ساخته، خود جلوی دوربین ظاهر شده و نقش یک روحانی را بازی کرده است. «آفتاب، مهتاب، زمین» در جشنواره سی و یکم حضور داشت که هنوز اکران نشده است.
اکبر عبدی بازیگری است که اتودهای گریمی بسیاری روی او زده شده و تمامی این اتودها هم به خوبی جواب داده است: از کودکی ۱۳ ساله تا یک پیرزن فرتوت؛ عبدی در فیلم «رسوایی»، در نقش یک روحانی ظاهر شده که زحمت بسیاری نیز برای این نقش کشیده است و به خوبی توانسته از عهده ایفای این نقش مهم برآید.
بیست و دومین بازیگر سینمای ایران که این روزها با «فرشته ها با هم می آیند» در قامت یک روحانی ظاهر شده، جواد عزتی است که توانسته بر فیلمنامه ملایم و به دور از پیچیدگی های روایی خاص این آثار سوار باشد و بازی نرمالی از خود نشان دهد./صراط
دیدگاه