شفارود تالش و شفایی که حاصل نمی شود!

شفارود تالش و شفایی که حاصل نمی شود!

برخی ها می گویند بررسی و یافتن مکان مناسب برای سد شفارود به قبل از پیروزی انقلاب اسلامی بر می گردد اما مردم تالش سالهاست که جز وعده های تو خالی چیزی نمی بینند. در دوران انتخابات معمولا یکی از نکات اتکای کاندیداها برای کوبیدن دیگری یا جمع آوری آراست اما بعد از پایان انتخابات دیگر کسی از شفارود صدایی نمی شنود گویی که به مانند خود نمایندگان نه شفا می دهد و نه صدایش در می آید. وزیر نیروی دولت دهم در آخرین اظهار نظر رسمی خود از همکاری کشور چین برای ساخت این سد به صورت فاینانس سخن گفته است و نماینده فعلی شهرستان های تالش و ماسال و رضوانشهر نیز در یکی دو سال اخیر پیگیر منابع مالی ان بوده اند.
شالیکاران غرب گیلان سالهاست که از فاینانس و پایان این طرح در سال ۸۸،۸۹،۹۰ می شنوند ولی اکنون به ۹۳ کشیده شده است. در سال ۹۰ به لطف پی گیریهای زیاد دوستان، ۷میلیارد تومان از یک هزار میلیارد تومان اعتباری که در لایحه بودجه دولت به استان گیلان تعلق گرفت به سد شفارود اختصاص یافت اما هیچگونه تغییری در ساختمان سد صورت نگرفت.
احداث سد شفارود علاوه بر تأمین آب شهرها و روستاهای اطراف، آب مورد نیاز صنعت چوب و کاغذ را در منطقه فراهم می کند و همچنین موجب افزایش کشت برنج در مزارع، جلوگیری از کاهش سطح آب های زیرزمینی، تولید نیروی برق، اشتغال زایی و کسب در آمد می شود. اگر سد شفارود به بهره برداری برسد نیروی بی کار سطح شهرستان حداقل برای مدتی به دلیل حجم گسترده کار و بزرگی شهرستان تالش و آستارا که نیازمند کانال کشی هستند به کار گماشته شوند.
شاید بتوان گفت که یکی از دلایل تاخیر اجرای این پروژه، جلوگیری از یک فاجعه زیست محیطی ناشی از نابودی صدها هکتار جنگل و مراتع ارزشمند باشد که در بستر سد قرار می گیرد زیرا قبل از احداث سد، طبق نظر شورای عالی حفاظت محیط زیست، باید گزارش ارزیابی محیط زیستی تهیه و تصویب می گردید که متأسفانه انجام نشده است و امروز پس از سالها کار و سرمایه گذاری پروژه مورد تأیید قرار نمی گیرد .
مقاومت سازمان محیط زیست اگر پیش از شروع طرح انجام شود و بسته زیست محیطی به عنوان لازمه انجام طرح عمرانی پیش بینی شود می تواند از اتلاف زمان و سرمایه جلوگیری کند اما امروز و پس از گذشت سه دهه از اغاز طرح مخالفت با دلایل زیست محیطی کم لطفی به کارهای کارشناسی شده و نشده دوره های گذشته است.
زمین های کشاورزی محور پونل- تالش- آستارا تحت پوشش حوزه آبرسانی شفارود می باشند و مهم ترین درآمد مردم این مناطق از راه کشاورزی تأمین می شود اما متأسفانه کشاورزان با کم آبی رو به رو هستند. در مدت زمانی که مردم شهرستان تالش در انتظار احداث و بهره برداری از این سد هستند، سال های متفاوتی را از نظر میزان بارش تجربه کرده اند و جز بخشی از مزارع زیر کشت در مناطق مرتفع و نزدیک به کوهپایه ها که اولین مزارع برخوردار از آب رودخانه ها و چشمه ها هستند، سایر صاحبان مزارع مجبور به حفر چاه و خریدن لوازم و امکانات بهره برداری از آب زیرزمینی شده اند که اگر هزینه و زمان صرف شده در این فرآیند را تقویم کنیم شاید چیزی بیش از بودجه مورد نیاز برای اتمام این پروژه ملی شود.
در طول این چند سال که به بهانه کمبود بودجه یا سوء مدیریت،مقاومت سازمان محیط زیست…. ساخت پروژه سد شفارود به تأخیر افتاده است، خسارت های زیادی مانند عدم کشت در زمان کمبود نزولات آسمانی به مردم و منطقه تحمیل شده است. کشاورزی تنها ممر در آمد خانوارهایی است که مشاغل دولتی ندارند پس برای آب رسانی به مزارع خود از هیچ کوششی فروگذار نیستند حتی اگر منازعه برای بردن آب به مزارع لازمه کار باشد که گاهی به دلیل کمبود آب، نزاع های گروهی در سرآب ها به وجود می آید و این خود زمان و انرژی زیادی از نیروی کار در سطح جامعه و در مرحله بعدی دستگاه های قضایی می گیرد. در دوران کشت محصول برنج، سیستم قضایی با حجم انبوهی از پرونده ها به دلیل دعوا و اختلاف بر سر اولویت در بهره مندی از آب زراعی مواجه می شود.
پیشنهاد می شود مسئولین دست اندرکار برای ادامه کار اگر همچنان کمبود بودجه دولتی را دلیل عدم پیشرفت این پروژه می دانند از مردم به عنوان متنفعان آینده این طرح با توجیه منافع آینده و کم شدن هزینه کشت پس از بهره برداری از سد کمک بگیرند. اوراق مشارکت که یکی از سیاستهای انقباضی پولی است می تواند بهترین راه گشا در انجام این پروژه باشد. نماینده و مسئولین شهرستان می توانند با تهیه گزارشی مبسوط از روند احداث سد و هزینه های تأخیر در اتمام این طرح و رایزنی با سایر نمایندگان استان از مشارکت عمومی برای بهره مندی مردم از این پروژه ملی که اخیرا گویا به استانی تنزل کرده است، خدمتی مانا از خود بر جای بگذارند.

سام سکوتی بداغ
پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.