زمین در گذر زمان
در مثل داریم که « اگر چنان کنی، زمین و زمان را بر هم میزنم» و بیانگر این موضوع است که اگر زمین و زمان بر هم بخورد، ظلم مضاعفی حادث خواهد شد و شر بزرگی گریبان ما را خواهد گرفت. حال داستان ما و زمین همان مثل معروف است که با گذشت زمان، زمین […]
در مثل داریم که « اگر چنان کنی، زمین و زمان را بر هم میزنم» و بیانگر این موضوع است که اگر زمین و زمان بر هم بخورد، ظلم مضاعفی حادث خواهد شد و شر بزرگی گریبان ما را خواهد گرفت. حال داستان ما و زمین همان مثل معروف است که با گذشت زمان، زمین را بر هم زدهایم و همه داراییاش را به یغما بردهایم و گویا مهاری نیز بر این ولع سیری ناپذیر بشر نیست!
اینکه تا امروز چه کردهایم و چه باید میکردیم، تاریخ است و امکان تغییر ندارد اما اینکه چه میخواهیم بکنیم و چه خواهیم کرد، موضوعی است که هم امکان تغییر دیدگاه و عمل وجود دارد و هم لازمه زندگی سالم برای نسلهای آینده بر روی کره خاکی است و توجه عمومی را میطلبد.
شاید در گذشته بحث پایداری منابع زیرزمینی و روزمینی، حفظ و محافظت از گونههای گیاهی و جانوری احساس نمیشد و سطح معلومات نیز به درجهای نرسیده بود که چنین موضوعی در نظر انسان مشکل محسوب شود.
دلایل زیادی برای حفاظت از زمین وجود دارد که راقم این سطور در این یادداشت به برخی از آنها اشاره مینماید:
1. در برخی از کشورها که میزان مصرف غذاهای ارگانیک بیشتر است، هزینه درمان آنجا به میزان قابل توجهی پایین است و کیست موافق نباشد که تفاوت فاحشی بین طعم غذاهای ارگانیک و غیر ارگانیک است.
2. اگر در میوههای رایج هر فصل و بیماریهای شایع آن فصل دقت کنیم، به راحتی قابل فهم است که بیشتر بیماریهای فصلی با مصرف میوههای همان فصل قابل درمان و یا پیشگیری هستند.
3. پیشینیان به دلیل سختی شکار و در دسترس بودن میوهها و ریشههای خوراکی برخی گیاهان، بیشتر سبزیخوار بودهاند تا گوشت خوار و عمری طولانیتر نیز داشتهاند و امروزه علم پزشکی و تغذیه نیز توصیه مؤکد بر کم کردن مصرف گوشت خصوصا گوشت قرمز دارد.
شاید در کشورهایی که صید بیشتر به صورت سنتی و پراکنده صورت میگیرد و صیادان محترم از قشر محروم فرهنگی و یا بیبهره از سواد و دانش کافی باشند، نقش نظارتی دولت بتواند راه گشا باشد اما در کشورها و جوامعی که صید صنعتی و انبوه صورت میگیرد، آموزش سریعتر و مثمر ثمرتر خواهد بود تا دریا کمی از گزند بشر ویرانگر آسایش داشته باشد.
یکی از سادهترین راههای کمک به زمین، استفاده از کیسههای قابل بازیافت و کاهش استفاده از ظروف یکبار مصرف و یا استفاده از نوع سبز آنها است که خیلی زود به طبیعت و چرخه حیات بر میگردد. قدم آسان و مؤثر دیگری که همه ما به راحتی میتوانیم آن را برداریم و کمک شایانی نیز به زمین خواهد کرد، جدا کردن زبالهها از مبدأ است. تفکیک زبالهها در مبدأ زمان زیادی از شما نخواهد گرفت اما کمک قابل توجهی به جمع کنندگان زبالهها و در شعاع بزرگتر، به زیست بوم خود و زمین نمودهاید.
خودروهای شخصی که بدون دلیل در سطح خیابانها تردد میکنند، علت مشکلات زیادی هستند که کم و بیش همه ما از آن متضرر و متأثریم، مشکلاتی از قبیل ترافیک کلافه کننده که زندگی روزانه ما را درگیر خود کرده است، آلودگی محیط زیست و آلودگی صوتی (بوق، ترمز و گازهای لازم و غیرلازم) تصویری (پرکردن فضای شهری با ماشین، دیده را به رنگ و مدل ماشین مشغول کردن به جای بهره بردن از مناظر زیبای طبیعی).
استفاده از کودها و مواد شیمیایی در هنگام کشاورزی نیز معضل قابل کنترلی است که در صورت ادامه این روند، هم خطرات غیر قابل جبرانی خواهند داشت (مرگ دستهجمعی ماهی کفال طلایی دریای خزر) و هم برخی از سرانه بهداشت به مسیر جبران خسارات مواد شیمیایی مصرفی سرازیر میشوند و هم زمین از این همه مواد شیمیایی بشر ساخته که به خوردش میدهیم، در حال خفه شدن است.
کاش میشد رفتاری مهربانانهتر و مادرگونه با این پیر فرزانه که همه داراییاش را بیمنت در اختیار ما قرار داده است، داشته باشیم و نگاهی از سر مسئولیت و نه مصرفگرایانه و کوتاه مدت به زمین را ترویج کنیم تا مدیون و بدهکار فرزندان و نسلهای پس از خود نباشیم .
در بسیاری از زبانها و فرهنگها، زمین را مادر زمین (mother earth) مینامند که ریشه در باورها و عقاید گذشتگان دارد که زمین را دلیل زایش میدانستند و در ایران ما روز زمین تقریبا با روز مادر مصادف شد که تصادف بسیار معنادار و مبارکی بود که امید میرود این تقارن تقریبی نگاه مادرگونهاش را بیشتر در پرتو افکند و
ما را به مهربانی بیشتر با زمین رهنمون گرداند.
با چند روز تأخیر روزت را تبریک میگویم ای مادر زمین
سام سکوتی بداغ
پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.
دیدگاه