به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا پس از جنجالهای افشای مبلغ قراردادهای تیم پرسپولیس، رزونامه اعتماد در گزارشی ریز قراردادهای تیم استقلال را هم منتشر کرد. علی عالی در روزنامه اعتماد امروز نوشت: حسن زمانی، عضو هیاتمدیره باشگاه استقلال است. او نماینده سابق استان همدان و شهر ملایر است. دوره هفتم، با ۸۰/۲۷ درصد آرای […]
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا پس از جنجالهای افشای مبلغ قراردادهای تیم پرسپولیس، رزونامه اعتماد در گزارشی ریز قراردادهای تیم استقلال را هم منتشر کرد. علی عالی در روزنامه اعتماد امروز نوشت:
حسن زمانی، عضو هیاتمدیره باشگاه استقلال است. او نماینده سابق استان همدان و شهر ملایر است. دوره هفتم، با ۸۰/۲۷ درصد آرای شهرش به مجلس راه یافته است.
او حالا یکی از کرسیهای هیاتمدیره باشگاه استقلال را در دست دارد و البته همانند بسیاری از اعضای هیاتمدیره دو باشگاه پرسپولیس و استقلال، مشخص نیست چه تفکر، برنامه و عایدیای برای باشگاههایشان دارند. منظور «غیرشفاف» بودن فعالیتهایشان است وگرنه در «خدمتگزاری»شان ذرهیی شک وجود ندارد. چند روزی از افشای ریزهزینه بازیکنان باشگاه پرسپولیس نگذشته است. لیستی که نشان میدهد برخلاف اظهارنظرها، بازیکنان پرسپولیس رقمهایی بسیار خوبی هم دریافت کردهاند. وضعیت در باشگاه استقلال البته چندان متفاوت نیست.
رقم پرداختی فصل گذشته باشگاه استقلال نشان میدهد که بازیکنان استقلال در فصل گذشته هم رقمهای درشتی دریافت کردند که البته در این لیست نامی از مربیان نیست. بههرحال حسن زمانی در تازهترین اظهارنظرش در خصوص انتشار لیست ریز هزینه باشگاه پرسپولیس و اینکه آیا باشگاه استقلال هم قصد دارد لیست هزینههای جاری امسالش را منتشر و رسانهیی کند، گفت: «ما هیچ مشکلی برای ارائه لیست ریزهزینههای امسالمان نداریم. اما با توجه به اینکه دستگاههای نظارتی در طول سال در جریان ریز مسائل ما هستند، به نظرم اینگونه موارد را رسانهیی کردن و انتشار آن در اذهان عمومی به صلاح نیست. ما دستگاههای نظارتی داریم که میتوانند به باشگاه مراجعه کنند و هر اطلاعاتی که بخواهند در اختیارشان قرار میدهیم اما اگر بخواهند هم این لیست را منتشر خواهیم کرد. » البته عضو هیاتمدیره باشگاه شاید فراموش کرده است باشگاههای ایران، دولتی هستند و چون از پول دولتی تغذیه میشوند، باید ریزهزینههایشان را اعلام کنند.
او در مورد اظهارات مدیرعامل باشگاه نفت تهران که گفته بود کمتر از هفت میلیارد تومان هزینه این باشگاه بوده و با این هزینه تیم فوتبال نفت مدعی قهرمانی است، گفته: «به این حرفها خیلی توجه نکنید. هزینههای ما هم فعلا قطعی نشده و نمیتوان چیزی را اعلام کرد و باید اجازه دهیم لیگ برتر تمام و بعد حسابرسی داخلی انجام شود و سپس مطابق هر سال تراز مالی باشگاه را به تصویب هیاتمدیره برسانیم و بعد گزارش حسابرسی را به تصویب مجمع خواهیم رساند و بعد از آن اگر نیاز بود آن را رسانهیی میکنیم.»
جمع کل قرارداد بازیکنان استقلال در فصل ۹۲-۹۱، نزدیک به ۱۳میلیارد تومان درج شده است که از این میزان نزدیک به ۹ میلیاردش پرداخت شده و چهار میلیاردش هم باقی مانده است. نکته جالب اینجاست که رقم قراردادهای بازیکنان استقلال در سال ۹۱-۹۰ هم نزدیک به پنج میلیارد نوشته شده که نزدیک به دو میلیاردش هم پرداخت نشده است! مشخص نیست میتوان به این اعداد اعتماد کرد یا نه ولی مطمئنا سندی مهم از باشگاهی است که معمولا رقمهای قرارداد را افشا نمیکند. نکته دیگر در قرارداد این است که مالیات برخی بازیکنان پرداخت شده و برخی دیگر هم گویا بهعهده خودشان است.
بهنظر میرسد تاریخ تنظیم گزارش حسابرسی مالی باشگاه استقلال، نهم خرداد سال گذشته باشد. در این گزارش چهار پرداخت میلیاردی دیده میشود. سیدمهدی رحمتی، جواد نکونام، مجتبی جباری و خسرو حیدری، چهار بازیکن میلیاردی باشگاه استقلال بودند. بازیکنانی نظیر پژمان منتظری، سیاوش اکبرپور و فرهاد مجیدی هم در ردههای بعدی قرار دارند.
سیدمهدی رحمتی با قیمت ۱۱ میلیارد ریال، جواد نکونام ۲۰ میلیاردی، مجتبی جباری ۱۱ میلیاردی و خسرو حیدری ۱۰ و نیم میلیارد ریالی شاخصترینها بودند. رحمتی در فصل گذشته از باشگاه استقلال رقم ۵۱۳ میلیون تومان را ثبت کرده بود.
خسرو حیدری هم ۶۴۰ میلیون تومان گرفته بود. رقم قرارداد فرهاد مجیدی ۵۰۰ میلیون ثبت شده است. کمترین رقم قرارداد هم متعلق به «سعید لامعی رامندی» با رقم پنج میلیون تومان است. با بازیکنانی نظیر سیدحسین حسینی و مهران قاسمی هم قرارداد ۹۰ و ۸۰ میلیون تومانی امضا شده است.
حنیف عمرانزاده ۶۲۰میلیون تومان قرارداد داشته است که مبلغ قرارداد فصل گذشتهاش ۴۷۰میلیون تومان ثبت شده است.جالب اینجاست که حنیف نزدیک به ۱۵۰میلیون تومان اضافه از باشگاه دریافت کرده بود. قرارداد سیاوش اکبرپور هم ۷۰۰میلیون تومان درج شده است و آرش برهانی هم ۵۴۰میلیون تومان قرارداد بسته است.
همه میدانند که از جمله آثار اقتصاد نفتی، رشد مصرفگرایی است و این وابستگی میتواند فوتبال را اسیر بازیها و ابزاری برای اهداف دولت باشد. هیچ سازمانی نبوده که از طریق مصرفگرایی توسعه پیدا کرده باشد و این نحوه مصرف، مانع تبدیل منابع زیرزمینی به سرمایه میشود و مناسبات اقتصادی و اجتماعی فدراسیون را مورد آسیب قرار میدهد. فوتبال دولتی نیاز به تغییر دارد؛ تغییری که ابتدا باید تفکراتش را به چارچوبهای توسعه نزدیک کرد.
دیدگاه