روسای جمهور ایران به چه چیزها و چه کسانی تشبیه شدهاند؟
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا بسیاری از سیاستمداران ایرانی توسط افراد، روزنامهها، رسانهها تشبیه به گذشتگان و حتی موارد سخیف شدهاند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا احمدینژاد، اینبار نه توسط رسانههای داخلی بلکه توسط چشم بادامیهای اندونزی تبدیل به سوژهای شده است که حتی طرفدارن سرسخت رئیس جمهور پیشین ایران نیز او را این چنین خطاب نکرده بودند.
«داوود در میان خشم جالوت دنیا» نام کتابی است که در آن به زندگی نامه احمدی نژاد از زوایای مختلف پرداخته شده بود. نویسندگان این کتاب که پنج تن از استادان و طلاب اندونزیایی بودند با نوشتن “داوود” به بررسی زندگی، تفکرات و عملکرد محمود احمدی نژاد میپردازد.
در این کتاب که به نظر میرسد نویسندگان آن از شیفتگان شهردار سابق تهران هستند، در کتاب خود به بررسی دوران شهرداری او، ریاست جمهوری، سفرهای خارجی و سخنان وی در سازمان ملل و نهاد جهانی در مورد آمریکا، اسرائیل و… پرداختهاند.
در بخشی از این کتاب که در سال ۸۸ منتشر شده، به سیاست خارجه دولت نهم میپردازد که در زیر به بخشی از این کتاب اشاره میکنیم:
«احمدینژاد در تمامی تصمیمات خود مانند یک انقلابی کامل اقدام میکرد. مواضع او نه تنها در داخل کشور بلکه در سیاستهای خارجی ایران نیز بسیار قابل تقدیر است.
به عنوان مثال او تنها شخصی بود که قوانین اروپا درباره ممنوعیت تکذیب هولوکاست را نقض کرد و با سخنان منطقی خود آن را زیر سؤال برد. نقطه نظرات احمدی نژاد درباره هولوکاست بسیار عقلانی و صحیح بنظر میرسید. او معتقد بود که “در صورتی که هولوکاست واقعا اتفاق افتاده باشد، مگر نه اینکه این واقعه در اروپا رخ داده است؟ پس چرا ملت فلسطین باید پاسخگوی این فاجعه باشد؟” در بحث هستهای نیز موضع احمدینژاد بسیار روشن بود. او با استناد به قوانین و توافقنامههای بینالمللی، استفاده از انرژی هستهای را حق مسلم ایران میدانست و از غرب می خواست تا با قبول پیشرفتهای ایران در زمینه هستهای دست از تهدید و تحریم بردارند زیرا تهدید و تحریم در برابر خواسته مردم ایران بیاثر خواهد بود.
احمدی نژاد با بیان اینکه «اگر انرژی هستهای خطرناک است پس چرا کشورهای غربی از آن استفاده میکنند؟ و اگر استفاده از این انرژی مفید است پس چرا ما نباید از آن استفاده کنیم؟” کشورهای غربی که خود دارای دهها راکتور و نیروگاه هستهای میباشند را به باد انتقاد میگرفت و بار دیگر بر حق ایران در استفاده صلحآمیز از انرژی هستهای تأکید میکرد.
در پایان این کتاب ذکر میشود: آری این محمود احمدینژاد رئیس جمهور ایران است که با سخنان، مواضع و اقدامات خود بسیاری از مردم جهان از جمله مردم اندونزی را شیفته خود کرده. تاریخ هیچ گاه از یاد نمیبرد هنگامی که محمود احمدینژاد به اندونزی سفر نمود چه استقبال گرم و پر شوری از وی توسط اقشار مختلف جامعه بعمل آمد. تاریخ از یاد نمی برد که دانشجویان اندونزی در هنگام سخنرانیهای احمدی نژاد در دانشگاه اندونزی و دانشگاه شریف هدایت الله چگونه از مواضع او حمایت میکردند و رهبران جامعه خود را به الگوبرداری از محمود احمدینژاد فرا میخواندند.»
همانطور که در این نوشتهها مشاهده میشود، نویسندگان این کتاب به طرز باورنکردنی مرید رئیس جمهور پیشین ایران هستند و شاید این اعتقاد را داشته باشند که وی منجی آنان در عرصه جهانی است. به راحتی میتوان به این معنا پی برد که سخنان بی پروای احمدی نژاد در مجامع جهانی زمینه بوجود آمدن چنین تفکری را در میان این افراد بوجود آورده است.
مسلمنان کشورهای دیگر که به گفته خود از نبود سیاستمداران شجاع در عرصه جهانی در رنج میبرند، از احمدی نژاد مجسمه شجاعت ساختهاند و او را در کنار امام خمینی، مقام معظم رهبری و حسن نصرالله به عنوان نمادهای مبارزه با استکبار قلمداد میکنند.
نظر مردم ایران نیز برای آنان چندان اهمیتی ندارد و آنها فقط اعتقاد دارند که احمدی نژاد توانسته است در مقابل استکبار جهانی بایستد و این تنها خواسته آنان از یک سیاستمدار است.
در کنار محمود احمدی نژاد اما دیگر چهرههای سرشناسی در ایران نیز تشبیه به افراد گوناگون شدهاند که گاهی این تشبیهها آنان را به آسمان برده است و در موراد دیگر آنان را تا پایین ترین حد رسانده است.
از امیر کبیر تا خلیفه دوم
آیتالله هاشمی رفسنجانی از جمله این سیاستمداران است. کسی که از سوی طرفدارنش به امیر کبیر و از سوی مخالفانش به بنی صدر و طلحه وزبیر تشبیه شده است.
امیر کبیر نزد هاشمی رفسنجانی یک قهرمان ملی است و همین باعث شده است که دوستدارن آیتالله او را به همین نام بنامند. طرفدارن هاشمی با توجه به فعالیتهای او پس از پایان جنگ و طرحهای او برای بازسازی کشور، رئیس جمهور سابق ایران را به امیر کبیر تشبیه و اعلام کردند که اقدامات هاشمی همچون فعالیتهای امیرکبیر در تاریخ ایران ماندگار خواهد بود. در سیاست ورزی نیز عدهای دیگر او را با محمد علی فروغی، سیاست گذار تاثیرگذار در دوران قاجار و پهلوی تشبیه میکنند. بسیاری معتقد هستند این دو نقش بسزایی در نهاد سازی در کشور بیش و پس از انقلاب اسلامی به عهده داشته است.
مخالفان آیتالله نیز اما بیکار نبودهاند و رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام را از تشبیههای خود محروم نکردند. مهدی کلهر مشاور سابق محمود احمدی نژاد در جریان ثبت نام هاشمی رفسنجانی، آیتالله را به بنی صدر تشبیه کرد و گفت:« لایههای مدل انتخاباتی هاشمی رفسنجانی شبیه مدل بنی صدر است.
حیدرزهرایی معاون تشکل های مردمی ستاداحیای امربه معروف ونهی ازمنکراستان تهران دیگر فردی است که هاشمی را تشبیه به یکی از چهرههای تاریخی در صدراسلام کرده است. وی در سخنرانی خود آیتالله را به خلیفه دوم تشبیه کرده گفته است:« آقای هاشمی رفسنجانی نقل می کند درروزهای پایانی عمرمبارک حضرت امام(ره)بنده درحضورآقایان موسوی اردبیلی،خامنه ای ومیرحسین موسوی(یعنی سران همه قوا) ازامام سوءال کردم آقا نظرشما برای بعدازخودتان چیست وچه کسی رابرای جانشینی تان معرفی می فرمایید؟امام یک نگاهی به آقای خامنه ای کردندوفرمودند همین آقای خامنه ای.
شماباشنیدن این داستان یادچه می افتید؟یاداین عبارت نورانی پیامبراکرم(ص)که درکناربرکه غدیر فرمود:من کنت مولاه فهذاعلی مولاه ،ویادکسانی که نزدیک پیامبربودندو این جمله راکاملا شنیدندواول کسانی بودندکه صدای”بخ بخ”شان بلندشد وبه علی(ع)تبریک گفتنداما همان ها اولین مخالفین علی (ع)شدند واین یعنی “تاریخ تکرار می شود!!
خاتمی و بی نظیر بوتو
سید محمد خاتمی دیگر رئیس جمهور ایران است که بسیاری او را به گذشتگان تشبیه کردهاند. فاطمه رجبی، همسر غلامحسین الهم وزیر سابق دادگستری و عضو سابق شورای نگهبان در سخنان خود خاتمی را به خولی و شمر تشبیه کرده و روزنامه کیهان به قلم حسین شریعتمداری نیز در مطلبی که خاتمی را مفسد فی الارض خوانده است، وی را به بی نظیر بوتو تشبیه کرده است.
دوستان سابق محمد خاتمی که بسیاری آنها را جنبش سبز مینامند نیز خاتمی را بی نصیب نگذاشتهاند و رئیس جمهور سابق ایران را به پای طاووسی که زیبا نیست تشبیه کردهاند. رای دادن خاتمی در انتخابات مجلس نهم و مواضع او در قبال نظام باعث بیان این سخنان بوده است.
رئیس جمهور تازه ایران نیز از این وادی جا نمانده است و مخالفان دولتش او را مورد حمله قرار دادهاند که برخی از تشبیهها بسیار بی شرمانه و خلاف ادب است. روزنامه جمهوری اسلامی در ستون جهت اطلاع خود نوشت:
«یک نشریه وابسته به جبهه پایداری با تشبیه دولت دکتر روحانی به قورباغهای که به درون آب معمولی انداخته میشود و درحالی که آب به تدریج گرم میشود قورباغه نیز خود را با حرارت آب وفق میدهد، نتیجه گرفت که این دولت مثل دولت اصلاحات درصدد ضدیت با دین و ولایت فقیه است ولی شیوه جدیدی را برگزیده تا بتواند اهداف خود را محقق سازد!»
نخست وزیر اسرائیل نیز که به شدت از دست رئیس جمهور ایران عصبانی است او را به گرگی در لباس میش تشبیه کرد که با رفتار دیپلماتیک خود باعث فریب جهانیان شده است. مردم عادی نیز در مقابل این سخنان و در پاسخ به نخست وزیر اسرائیل، حسن روحانی را به «فرشته خاورمیانه» تشبیه کردند که زمینه صلح در منطقه را فراهم آورده است.
درکنار مثالهای بالا دیگر افرادی هستند که در سیاست ایران، تشبیه به افراد مختلف شدهاند. که از تازه ترین شبیه سازیهای اخیر فضای اجتماعی ایران میشود به شبیه سازی علی مطهری و محمود کریمی به دعوای حضرت موسی توسط سعید حدادیان، اشاره کرد.
تشبیه سازی در فضای سیاسی ایران سالهاست که رواج پیدا کرده است و حال شاهد این هستیم که این عمل به مرزهای خارج از ایران رسیده است و باید دید نفر بعدی کیست و به چه چیز تشبیه میشود.
نامه نیوز/
دیدگاه