موفقیت هنرمند گیلانی در عرصههای جهانی- کرهجنوبی و آرژانتین
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا و به نقل از عصر تدبیر این هنرمند توانست در این دوره از جشنوارههای جهانی در کرهجنوبی با عنوان (آسایش و آرامش) که در شهر سئول برگزار شد موفق به کسب جایزه ویژه و دیپلم افتخار در میان ۱۱۷۲ هنرمند از ۶۰ کشور جهان در سال ۲۰۱۳ نائل گردد. […]
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا و به نقل از عصر تدبیر این هنرمند توانست در این دوره از جشنوارههای جهانی در کرهجنوبی با عنوان (آسایش و آرامش) که در شهر سئول برگزار شد موفق به کسب جایزه ویژه و دیپلم افتخار در میان ۱۱۷۲ هنرمند از ۶۰ کشور جهان در سال ۲۰۱۳ نائل گردد.
وی همچنین در جشنواره جهانی آرژانتین در طنز گرافیک که با همکاری سازمان ملل برگزار گردیده بود توانست جایزه ویژه و دیپلم افتخار را در میان ۲۱۶۲ هنرمند از ۷۵ کشور جهان کسب کند.
محمدرضا بابائی هنرمند رشتی با این موفقیت توانست بار دیگر نام گیلان و ایران را در عرصههای هنری جهان ثبت و افتخارآفرین نماید. این هنرمند تاکنون توانسته جوایز زیادی در عرصههای بین المللی کسب نماید.
او در گفتگویی کوتاه با خبرنگار ما در بیانی روشن در زمینه هنر در عرصه اجتماعی بیان نمود:
ما این پیام آشنا را از دیرباز از زبان فرهنگ و ادب پارسی شنیدهایم که در عالم حقیقت مرز و فاصلهای میان نیکاندیشان جهان وجود ندارد زیرا حق در همه جا یکی است و مردمان جهان نیز در ورای جداییهای نژادی و مذهبی و جغرافیایی به واحد بزرگتری که جامعه بشری نام دارد تعلق دارند.
وی افزود : ساده بگویم، اکثر کسانی که در سطح جامعه سمت و یا عنوانی پیدا میکنند، گمان میکنند که باید برای اثبات اندیشمند بودنشان از لغات عجیب و غریب و پیچیده استفاده کنند. به همین دلیل بسیاری از تحقیقات بعد از برآوردن منظورهای اولیه ! بدون استفاده در جامعه رها میشود و بسیاری از آثار، ارتباط مناسبی با مخاطب برقرار نمیکنند.
این هنرمند تاکید کرد : ما نمیتوانیم مردم را فراموش کنیم ضمن این که از طبقهبندی و گروهبندی نیز گریزان هستیم انسان از هویت بیگانه ناشاد است. با تفریح و سرگرمی سعی میکند تا از آگاهی خود به ناشادی جلوگیری نماید، سعی در صرفهجوئی وقت دارد و چون بدست آورد آن را میکشد. خوشوقت است که روز دیگری را بدون شکست و تحمل حقارت به پایان رسانده است، با اشتیاق به پیشواز روزی نو میرود، زیرا این شوق فقط در صورت داشتن احساس «من، من هستم» حاصل میشود. او فاقد جریان مداوم نیرو است که از همبستگی بارور به جهان سرچشمه میگیرد.
بابایی در پایان تاکید کرد : هیچ شیوهی هنری تبدیل به مکتب نمیشود مگر آنکه حکمت و اندیشهای خاص آن را شکل داده باشد. گسترش اصلی همیشه بیان احساسات هنرمند نبوده است.
دیدگاه