تنشزایی رسانهای
متن یادداشت عباس سلیمی نمین در واکنش به برخی بازتاب های رسانه ای مناظره با اکبر اعلمی به این شرح است: آبانماه و مناسبت تاریخی آن با نقش تعیین کننده دانشجو در روند تحولات سیاسی کشور، زمانی مناسب برای گسترش فعالیتهای تشکلهای مختلف دانشجویی در دانشگاههای سراسر کشور است؛ لذا میتواند در تقویت زمینههای آزاد […]

متن یادداشت عباس سلیمی نمین در واکنش به برخی بازتاب های رسانه ای مناظره با اکبر اعلمی به این شرح است:
آبانماه و مناسبت تاریخی آن با نقش تعیین کننده دانشجو در روند تحولات سیاسی کشور، زمانی مناسب برای گسترش فعالیتهای تشکلهای مختلف دانشجویی در دانشگاههای سراسر کشور است؛ لذا میتواند در تقویت زمینههای آزاد اندیشی و تحمل افکار و اندیشههای گوناگون در این نهاد مولد علم و دانش مؤثر افتد. البته بهرهگیری شایسته از این مناسبت منوط به رعایت پیش شرطهایی است. اولین شرط، پایبندی افراد مدعو به منطق و روش علمی مباحثه است. اگر شخصیتهایی که به عنوان نمایندگان جریانات فکری و سیاسی در اجتماعات دانشجویی حاضر میشوند، مطالب خود را مستندتر و غیرشعاریتر مطرح سازند در رشد جنبش دانشجویی مؤثرتر خواهند بود و متقابلاً احساسی و هیجانی سخن گفتن، محیط را ملتهب خواهد ساخت. پیش شرط دوم دوری جستن تشکلهای دانشجویی از ایجاد خصومتهای کاذب بین سلائق مختلف است. مدعوین گاهی تحت تأثیر هیجانات غیراصولی حاکم شده بر گروههای مختلف دانشجویان به وادیای سوق مییابند که سنخیت چندانی با یک محیط علمی ندارد. شرط سوم انعکاس بیطرفانه اخبار و گزارش فعالیتهای دانشجویی از سوی رسانههای متمایل به احزاب و گروهها است.
متأسفانه گاهی نوع انعکاس اخبار مناظراتی که به همت دانشجویان برگزار میشود نه تنها ضربه به اعتبار دانشجو و دانشگاه است بلکه علاوه بر جهت غیرسازنده دادن به فضای سیاسی کشور، تخریب کننده روابط منطقی میان جریانات مختلف فکری نیز خواهد شد.
اکنون مناسب است دستکم به دو نمونه از عملکردهای غیراصولی رسانههای مکتوب و سایتهایی که خود مستقیماً در جریان آن بودهام اشاره کنم. در تاریخ پنجم آبان در دانشگاه گیلان به دعوت انجمن اسلامی مناظرهای برگزار شد و دارندگان هر سلیقه فکری نظرات خود را در فضایی منطقی مطرح کردند. بعد از پایان مناظره یکی از طرفهای بحث (که از قضا با من دوستی دیرینه دارد و با هم با یک خودرو از تهران به رشت سفر کرده بودیم) به شوخی ابراز تمایل به روبوسی کرد. بنده هم شوخی ایشان را با این جمله پاسخ گفتم: «من اینقدر بدسلیقه نشدهام»، سپس هر دو خندیدیم و از سالن خارج شدیم. با کمال تعجب تیتر خبری مناظره به این مسئله بسیار حاشیهای اختصاص یافت و در تعداد زیادی از مطبوعات اصلاحطلب اینگونه آمد: «قهر سلیمینمین» و در لید خبر افزوده بودند: «در انتها درخواست شکوهی برای روبوسی و مصافحه با سلیمینمین با بیتوجهی و ترک محل مناظره از سوی وی مواجه شد» (سایت فرارو، ۸ آبان، کدخبر ۱۶۷۳۰۹)، در حالی که هیچگونه قهری در میان نبود و صرفاً یک شوخی بهگونهای کاملاً متفاوت در روزنامههایی چون اعتماد و سایتهایی همچون فرارو انعکاس یافت.
نمونه دوم، بازتاب مناظره دیگری در دانشگاه فردوسی مشهد در تاریخ ۱۲ آبان بود. رسانههای مکتوب و اینترنتی فراوانی به نقل از سایت همتنیوز [مرتبط به آقایان احمدینژاد و مشایی] اینگونه پوشش خبری دادند: «نوازش سیلی سرخ اکبر اعلمی به صورت عباس سلیمینمین» و در لید خبر آمد: «در جریان مناظرهای که با حضور عباس سلیمینمین و اکبر اعلمی برگزار شد قبل از شروع مناطره بحثی بین سلیمینمین و اعلمی پیرامون احمدینژاد و عملکرد وی درمیگیرد که در جریان این بحث اعلمی برافروخته شده و سیلی محکمی به سلیمینمین میزند» (پایگاه خبری تحلیلی همتنیوز، دوشنبه ۱۳ آبان، کد خبر ۵۴۳۵)
هرچند برخلاف قواعد مناظره نوع تعامل جناب آقای اعلمی به هیچ وجه مناسب فضای دانشگاه نبود و ایشان در مورد ۱۳ آبان (موضوع مناظره) حتی یک کتاب نخوانده بودند تا به آن استناد کنند با این وجود هرگز چنین اتفاقی نیفتاد. حال چگونه ذهن خلاق جریانات حزبی و گروهی چنین داستانی را ساختهاند در فهم آن انسان درمی ماند! فقط میتوان گفت برخی دار و دستههای افراطی صرفاً منافع خود را در التهابآفرینی به ویژه در دانشگاه میبینند. در حالیکه خوشبختانه تلاشهای دشمن برای رودررو قرار دادن ملت در برابر ملت بعد از انتخابات ۸۸ ناکام مانده است و تعقل مجدداً به محیطهای دانشجویی بازگشته است چه کسانی میخواهند اینگونه وانمود کنند که همچنان دشمنی و عداوت حاکم است؟
عباس سلیمینمین
دیدگاه