از آزادی منهای قرآن بیزاریم

به گزارش دیارمیرزا :  آیت الله محمد جواد فاضل لنکرانی صبح امروز(دوشنبه) در مراسم سالگرد شهادت آیت الله احسانبخش که در مصلی امام خمینی(ره) رشت برگزار شد، محور سخن های خود را در این مراسم با عنوان “روحانیت و مردم” شروع کرد و گفت: از کلید واژه های مهم انقلاب مردم و روحانیت هستند.

مسئول مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) تاکید کرد: دو رکن مهم انقلاب مردم و رو حانیت هستند و جامعه روحانیت باید سعی در ارتباط عمیق با مردم داشته باشد.

وی افزود: وقتی به قرآن و روایات مراجعه می شود برای همگان روشن می گردد که مسئولیت حفظ دین در زمان غیبت با روحانیت است و ما باید بدانیم که روحانیت یک شغل و لباس نیست بلکه تبیین کننده دین هستند و اگر عالمی علمش را اظهار نکند مورد “لعن خدا “قرار خواهد گرفت.

آیت الله فاضل لنکرانی در ادامه سخنانش گفت: روحانیت چشم بیدار ومراقب دین است و افزود: تمام مراکز امنیتی دنیا دیگر خودشان را معطوف به ساخت اسلحه و سلاح نمی کنند بلکه اکثر بودجه های آنان صرف ایجاد “دین ها و مکاتب “جعلی است زیرا دیدند که ما با پیروی از جامعه روحانیت یک حکومت طاغوت را سرنگون کردیم اینجاست که تشخیص مکاتب انحرافی با “روحانیت ” است. زیرا انقلاب بدون روحانیت هرگز مسیرش را نمیتواند ادامه دهد.

وی ابراز نمود: ما هم به پیروی از امام راحل که می فرمودند ما بیزاریم از آزادی منهای قرآن بیان میکنیم: ما هم بیزاریم از اسلام منهای روحانیت زیرا خیانت بزرگی به دین است چون اسلام با پوشش روحانیت به پیروزی انقلاب رسید.

مسئول مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) در ادامه با شرح اوصاف آیت الله احسان بخش که امام راحل نیز “ایشان را از مفاخر بزرگ انقلاب اسلامی نامیدند که در این راه به افتخار جانبازی نایل آمد پرداخت.

آیت الله فاضل لنکرانی در ادامه اظهار کرد: کمک های ایشان در پشت جبهه فراموش نشدنی است و کاروان های کمک رسانی ایشان که از رشت فرستاده می شد از جمله خدماتشان بود.

وی افزود: “مصلی” بزرگ شهر و کتاب “آثار الصادقین” در ۳۵ جلد از جمله یادگارهای وی بوده است.

مسئول مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) اظهار داشت: آیت الله احسان بخش از جمله کسانی بود که با تمام وجود در خدمت امام بود؛ او تجلی از اسلام در عصر حاضر بود و امروز که ما این گوهر ولایت فقیه را داریم مدیون همین روحانیت و مراجع هستیم.

وی در پایان ادامه داد: اینها مصادیق واقعی روحانیت هستند که در زمان غیبت باید به آنان مراجعه کرد.پس باید جامعه روحانیت هم از لحاظ کمی وهم کیفی رشد کند تا آثار گذشتگان و زحمت کشان دین باقی بماند.