شهیدِ اولین روز فروردین +تصاویر
به گزارش دیارمیرزا به نقل از مشرق، علی منیف اشمر، به سال ۱۳۵۵ در کویت متولد شد. پدرش «مُنیف اشمر» از اهالی روستاى «العُدیسه» در جنوب لبنان بود که به قصد زندگى و اشتغال، در کویت سکونت داشت. علی، یازده – دوازده سال بیشتر نداشت به «کشافه المهدى (عج)»(جمعیت جوانان و نوجوانان فعال در مقاومت […]
به گزارش دیارمیرزا به نقل از مشرق، علی منیف اشمر، به سال ۱۳۵۵ در کویت متولد شد. پدرش «مُنیف اشمر» از اهالی روستاى «العُدیسه» در جنوب لبنان بود که به قصد زندگى و اشتغال، در کویت سکونت داشت.
علی، یازده – دوازده سال بیشتر نداشت به «کشافه المهدى (عج)»(جمعیت جوانان و نوجوانان فعال در مقاومت اسلامی) پیوست و نامش در گردانِ «ثامن الحجج (ع)» ثبت گردید. سیزده ساله بود که رسما به مقاومت اسلامی لبنان ملحق شد و علیه اشغالگران صهیونیست، سلاح به دست گرفت.
روز چهارشنبه ، اول فروردین ۱۳۷۵ (۲۹شوال ۱۴۱۶ه.ق، ۲۰ مارس۱۹۹۶م) «على منیف اشمر»، پس از آن که در کنار تصاویر حضرت امام خمینى(ره)، مقام معظم رهبرى حضرت آیت اللَّه خامنه اى، شهید سید عباس موسوى و شهید صلاح غندور، آیاتى از قرآن کریم و وصیتنامه ى خویش را قرائت کرد، در حالى که لباس کماندویى «میلیشیاى لحدى»(نظامیان لبنانی مزدور اسرائیل) را بر تن کرده بود، با همرزمان و فرماندهان خویش خداحافظى کرد اجرای عملیات استشهادی علیه اشغاگران صهیونیست، عازم منطقه ی اشغالی در جنوب لبنان شد .
ساعت ۱۶/۳۰ دقیقه ، على، حدود ۳۰ کیلوگرم مواد منفجره ی همراه خود را در مسیر کاروان نظامیان اسرائیلی در منطقه ی «رَبّ ثلاثین» منفجر کرد و جمع قابل توجهی از چکمه پوشان صهیونیست را کشته و مجروح ساخت.
در نخستین روز فروردین ۱۳۹۲،دوازده سال پس از آزادی جنوب لبنان و هم زمان با هفدهمین سالگشتِ عملیات استشهادی شهید «علی منیف اشمر» یادی از آن ماهِ شهادت طلبان کرده و وصیت نامه ی تاریخی اش را مرور می کنیم:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
سلام بر مولا و سرورم سیدالشهدا، امام حسین(ع) و برادرش اباالفضل‌العباس(ع).
سلام بر سید و مولایم حضرت صاحب العصر والزمان، امام مهدی منتظر(عج).
سلام بر زنده کننده قیام مسلمانان و بنیان گذارانقلاب اسلامی مبارک ایران، امام خمینی(ره).
سلام بر رهبر امت اسلامی و ولی امر مسلمین حضرت آیت‌الله سیدعلی‌خامنه‌ای(دام ظله).
سلام بر سیدالشهدای مقاومت اسلامی “شهید سیدعباس موسوی” وشیخ الشهدای مان “شهید شیخ راغب حرب”.
سلام بر رهبر عزیز، حضرت حجت‌‌الاسلام و المسلمین سیدحسن نصرالله(دام ظله).
سلام بر مجاهدان مقاوم و قهرمان شجاع‌ِ مقاومت اسلامی. رحمت وبرکات خداوند بر آن ها.
مولای من، یا اباعبدالله(ع)!
با خداوند پیمان بستم و با شما عهد، که در راه خداوند گام بردارم، درحالی که جانم را به کف دست گرفته و خونم را به خاک جبل عامل آمیخته‌ام. همان‌طور که خون شما بر خاک مقدس کربلا ریخته شد؛ و امروز به عهدی که بسته بودم، وفا می‌کنم.
مولای من، یا صاحب الزمان(عج)! چه قدر آروز داشتم که شهادتم در مقابل دیدگان و وجود مبارک شما باشد؛ ولی طولانی بودن غیبت شما و
اشتیاق من به مولا و سرورانم و اجداد پاکت، موجب شد که نتوانم بیش از این در انتظار بمانم. از خداوند می‌خواهم که با این شهادت، اجر شهادت در رکاب شریف شما را به من عطا فرماید.
برادران عزیزم، قهرمانان دلیر مقاومت اسلامی! “اگر شما از آنان به رنج و زحمت می‌افتید، آن ها نیز از دست شما رنج می‌کشند. با این تفاوت که شما به لطف خدا امیدوارید و آنها امیدی ندارند.”
سوره نساء ـ ۱۰۴
برای شما چند مورد را که در رابطه با خط ما، اصول اساسی به شمار می‌رود، یادآور می‌شوم:راه جهادگرانه ما، سخت و طولانی و پر از مشقّت و ابتلائات است؛ لذا برای پیمودن این راه، باید تلاش کنید تا روحیه‌های عالی و پاک داشته باشید؛ باید سینه‌ها را از هر گونه تیرگی و حجابی که انسان را از خدایش دور می‌سازد، پاک کنید؛ همان گونه که قبل از من، برادران شهیدم به شما توصیه کرده‌اند، به این خط شریف تمسک جویید و
این راه را که همان طریق مقاومت است، بپیمائید؛ چون این راهی است که خداوند فقط ما را بر پیمودنش برگزیده است و ما هم نباید این فرصت را از دست بدهیم، و مهم‌تر از آن، این‌که نباید خون شهدا را ضایع کنیم و باید امانات آن ها را که در نزد ماست، به خوبی پاسداری کنیم.
بر دستورهای فرماندهی عزیز و فرماندهان مقاومت اسلامی ملتزم باشید. به راهنمائی‌های حضرت رهبر ـ خامنه‌ای جانم به فدایش ـ و دبیر کل حزب‌‌الله لبنان جناب سیدحسن نصرالله، ملتزم باشید.
عکس‌های شهدا را همیشه مقابل چشمانتان قرار دهید و برای محقق شدن اهدافی که آن ها به خاطرش به شهادت رسیدند، سعی و تلاش کنید و درخط آن ها باقی بمانید.
وصایای حضرت امیرالمؤمنین به فرزندانش حسن و حسین(علیهم‌السلام) را که راه و روش زندگی‌ِ مورد رضای خداوند را به ما نشان می‌دهند، و همین طور وصایای امام خمینی (قدس سره) و راهنمائی‌های ارزشمند و پر برکت ایشان را بخوانید، یاد بگیرید و به آن عمل کنید.
قبل از این‌که در جنگ شرکت کنید، همان طور که برداشتن اسلحه را ضروری می‌دانید، وضو گرفتن را لازم بدانید؛ چون دستی که با وضو ست و می‌جنگد، ممکن نیست شکست بخورد.
خانواده‌های عزیزی که در نوار مرزی و تحت اشغال، همچنان مقاومت می‌کنید!
کمی بعد از نوشتن این جملات و کلمات، ان‌شاءالله پیکرم آتشی خواهد شد که اشغالگران صهیونیسم را که هر روز و هر لحظه در اذیت شما سعی و تلاش می‌کنند، خواهد سوزاند. دشمن گمان می‌کند که شما را ذلیل کرده، لکن هیهات. و پایان این آزار و اذیت به دست مجاهدان مقاومت اسلامی، نزدیک خواهد بود. ان شاءالله.
خانواده ی عزیزم!
بدانید که اشغال و اشغالگران به زودی مضمحل خواهد شد و ان شاءالله پیروزی نزدیک و آزادی در راه است و سرنوشت صهیونیست‌ها و مزدوران‌شان، کشته شدن و نیستی است.
برادران و خواهران صابرم در بازداشتگاه‌های اشغالگران در نوار مرزی تحت اشغال و در فلسطین اشغالی!
سلام خدا بر شما؛ از خدا می‌خواهم که بر شما منت گذارده و شما را آزاد گرداند و من نیز این کار کوچک را که بازگو کننده احساسات من نسبت به شما صابرین است، به شما هدیه می‌کنم و امیدوارم که این هدیه را از من بپذیرید و ان شاءالله به زودی برای شما و به خاطر شکنجه هایی که در طول سال‌ها درشکنجه گاه‌ها و زندان‌ها و بازداشتگاه‌ها متحمل شده‌اید، قیام خواهم کرد.
قلب‌های‌مان با شماست و شما را فراموش نخواهیم کرد. شما وجدان بیداراین امت و مایه کرامت آن هستند.
سلام بر شهدای انتفاضه اسلامی در فلسطین اشغالی.
سلام بر کودکانی که از وطن دور مانده‌اند.
سلام بر مجاهدان انتفاضه ی اسلامی.
سلام بر پدران و مادران شهدا.
سلام بر اراضی مقدس.
سلام بر قدس شریف.
همانا گروه گروه مسلمانان را می‌بینم که در مسجدالاقصی به امامت حضرت حجت منتظر(عج) نماز بپا داشته‌اند.
برادرانم در انتفاضه اسلامی!
باید این عمل (عملیات شهادت طلبانه خویش) را به شما هم هدیه کنم وان‌‌شاءالله پیروزی نزدیک است و این وعده‌ای است که خداوند به ما
داده‌است. بر شماست که بدانید دشمن صهیونیستی رو به زوال است و زمین مقدس به شما باز خواهد گشت و این وعده الهی است.
“و ما بعد از تورات در زبور داود نوشتیم که البته بندگان نیکوکار من ملک زمین را وارث و متصرف خواهند شد.”
سوره انبیاء ـ ۱۰۵
خانواده ی عزیزم!
از خداوند متعال برای شما صبر و شکیبایی خواستارم. در شهادت من اندوهیگن نباشید و از هیچ‌کس پذیرای تسلیت نباشید و فقط تبریکات افراد را بپذیرید و به گونه‌ای برخورد کنید که روز شهادت من، روز خوشحالی و سرورم باشد. برادران کوچک‌تر و برادرزادگان کوچکم را برای پیمودن راهی که من رفتم، تعلیم و آموزش دهید و به آنها یاد دهید که من برای چه چیز شهید شدم
و “آخر دعوانا ان الحمدلله رب العالمین.”
“و آنان که در راه ما به جان و مال جهد و کوشش کردند، محققاً آن ها را به راه هدایت می‌کنیم و همیشه خدا یار نیکوکاران است.”
سوره
عنکبوت ـ ۶۹
برادرتان
علی اشمر
دیدگاه