حمله شدید احمدی‌نژاد به “صاحبان اختیارات ویژه
به گزارش دیارمیرزا محمود احمدی‌نژاد در کشاکش با اصولگرایان به کسانی حمله کرد که اختیارات ویژه دارند ولی پاسخ‌گو نیستند. وی گفت کسی که بتواند بازخواست کند اما بازخواست نشود، زمینه خوبی برای فساد دارد. محمود احمدی‌نژاد رئیس‌جمهوری اسلامی در مراسم دومین دوره‌اعطای “جایزه ملی علامه طباطبایی” گفت: «پنجاه سال که بگذرد یک وقت می‌بینیم […]
به گزارش دیارمیرزا محمود احمدی‌نژاد در کشاکش با اصولگرایان به کسانی حمله کرد که اختیارات ویژه دارند ولی پاسخ‌گو نیستند. وی گفت کسی که بتواند بازخواست کند اما بازخواست نشود، زمینه خوبی برای فساد دارد.
محمود احمدی‌نژاد رئیس‌جمهوری اسلامی در مراسم دومین دوره‌اعطای “جایزه ملی علامه طباطبایی” گفت: «پنجاه سال که بگذرد یک وقت می‌بینیم مثلا یک‌سوم هزینه‌های کشور صرف نظارت می‌شود و خود این ناظران می‌شوند یک مساله که (نمی‌دانیم) آلودگی‌های آن‌ها را چه کنیم؛ چراکه همیشه اختیار یک‌طرفه و منهای مسئولیت، زمینه بسیار خوبی برای ایجاد فساد است.»
تنها مقام غیرقابل بازخواست
در جمهوری اسلامی تنها کسی که قابل بازخواست کردن نیست، شخص رهبر است.
اصل ولایت فقیه در سال ۱۳۵۸ با پافشاری آیت‌الله خمینی وارد قانون اساسی ایران شد و در سال ۱۳۶۸ نیز در اصل ۵۷ قانون اساسی به «ولایت مطلقه» تغییر کرد. اصلی که اختیارات بی‌حد و حصری به ولی فقیه می‌دهد و همه نهادها و ارگان‌های حکومتی را موظف به فرمانبرداری مطلق از او می‌کند.
آیت‌الله خامنه‌ای در تمام دور‌ه‌ای که در مقام ولی فقیه بر جمهوری اسلامی حکم رانده، هیچ‌گاه انتقاد یا بازخواست را برنتافته است. سخنان آیت‌الله خامنه‌ای «دستوری» است که چون و چرا ندارد.
آیت‌الله خامنه‌ای یک بار در سال ۱۳۷۷ در جلسه پرسش و پاسخ با مدیران مسئول و سردبیران نشریات دانشجویی از “عیب‌جویی از رهبری” انتقاد کرد.
رهبر جمهوری اسلامی گفته بود: «رهبری‌ای که در نظام جمهوری اسلامی اشاره‌ی انگشتش باید بتواند در یک لحظه‌ی خطرناک و حسّاس، مردم را به جانفشانی وادار کند، آیا این مصلحت است که یک نفر به میل خودش بیاید بایستد و
باوجود آنکه امام خامنه‌ای از علنی کردن اختلافات به عنوان “خیانت” نام برده، ولی دعوای رئیس جمهور و رئیس مجلس علنی‌تر از همیشه شده است
بدون حق و بدون موجب، نسبت به او بدگویی کند؟ آیا این به نظر شما کار خیلی خوبی است؟ این کار بد است؛ رواج نداشته باشد، بهتر است.»
هفته گذشته نیز حسن فیروزآبادی، فرمانده ستاد کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی از قول خامنه‌ای گفت: «برخی هی می گویند فرمایشات فرمایشات، این چه حرفی است؟ من دارم دستور می دهم، هیچ حرفی نمی زنم، مگر آنکه آن موضع و دستور باشد.»
بی‌اعتنایی به رهبری، شرط پیروزی؟
با این حال محمود احمدی‌نژاد که اتفاقا آیت‌الله خامنه‌ای بر ریاست جمهوری‌اش پس از انتخابات پرمناقشه سال ۸۸ مهر تایید زد، در دور دوم ریاست‌جمهوری خود بارها از خواست‌های رهبر سرپیچی کرد.
البته حامیان اصولگرای آیت‌الله خامنه‌ای در مجلس و قوه قضاییه نیز علیرغم تاکید “رهبر” بر علنی نکردن اختلافات تنها بعد از شنیدن تشرهای گاه وبی‌گاه او حاضر به رعایت دستورات وی شدند و هرگاه که توانستند بر آتش دشمنی با “جریان انحرافی” دمیدند. “جریان انحرافی” نامی است که اصولگرایان مخالف احمدی‌نژاد به او و حامیان‌اش داده‌اند.
هرچه به انتخابات بعدی نزدیک‌تر می‌شویم، بی‌اعتنایی‌های رئیس جمهور به “دستور”ها و “خط قرمز‌های رهبری” عیان‌تر می‌شود. سخنان محمود احمدی‌نژاد در مراسم دومین دوره‌اعطای “جایزه ملی علامه طباطبایی” هم از سوی ناظران تدارک دیگری برای انتخابات پیش رو تعبیر شده است.
دیدگاه