اعتماد به نسل جوان، در گذر زمان
امروز با توجه به نیاز کشور به توسعه مضاعف، استفاده از جوانان متخصص و مستعد در همه‌ی عرصه‌ها تکلیف می‌باشد.
فرشاد حسینی فر؛
مو و محاسن سپیدکرده‌های امروز، فرقی نمیکند که پر آوازه باشند یا چهره‌ای محلی یا شهرستانی، پای صحبتشان که می‌نشینی معترفند در دهه ۶۰ و ۷۰ آن گونه عرصه برایشان باز شد که توانستند تجربه کسب نمایند و غالبا بیشتر یا کمتر از ۲۰سال داشتند که یا در جبهه عهده دار مسؤولیت شدند یا در عرصه اجرایی (ولو در حد مدیر یک واحد) مورد اعتماد قرار گرفتند و در واقع فرصت یافتند تا انرژی و استعداد خود را به ملسه ظهور بگذارند.
امروز اما غالب همان‌هایی که یک روزی جوان بیست و چندساله بودند و فضای باز بعد از انقلاب موجب شکوفایی آن‌ها شد و اکنون مفتخر به سابقه‌ی اجرایی هستند به سختی راضی می‌شوند که سکان را در اختیار نسل جدید و تازه نفس قرار دهند و ناظر و مشاور باشند، حال آنکه با این عمل امکان نیل به موفقیت و افزایش راندمان کار محتمل‌تر است، چرا که از سویی جوان امروز دارای دانش تخصصی و بهره‌مند از چرخه‌ی اطلاعات نوین و چابک و با انگیزه است و از سوی دیگر می‌تواند از تجربه‌ی ارزشمند پیشکسوتان استفاده کند.
دلایل‌عدم امکان بکارگیری سیل جوان‌های مستعد، پرانرژی و متخصص در دستگاه‌های دولتی و نیمه دولتی برای احیا و شتاب دهی به سیستم اداری و اجرایی کشور را شاید بتوان پذیرفت اما علی الظاهر مشکل اینجاست که فرهنگ اعتماد به نسل فعلی و ایجاد فضا و ریل‌گذاری برای نیروهای جدید در دولت و تبع آن در اجتماع نهادینه نشده است و بی‌شک در آینده به معظلی برای نظام سیاسی، اجتماعی و اجرایی کشور تبدیل خواهد شد.
امروز با توجه به نیاز کشور به توسعه مضاعف، استفاده از جوانان متخصص و مستعد در همه‌ی عرصه‌ها تکلیف می‌باشد و مدیران و مسئولان با سابقه می‌توانند با انتقال تجربه‌ی خود، راه پیشرفت جوانان را هموار نمایند و دین خود را به شکل اکمل به سرزمینشان ادا کنند.
امیدآنکه به همت برخی از پیشکسوتان دلسوز و آینده نگر روزنه‌ای برای حضور نیروهای تازه نفس در عرصه‌های مدیریتی و اجرایی باز شود.
پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.
دیدگاه