در محضر شیخ

علیرضا مویدی فر

در شبی که فوتبالی‌های ایران، در شوک خبر آوار ۶میلیونی ویلموتس، در انتظار اولین واکنش‌های رسمی و رسانه‌ای بودند، اتفاق خوش‌آیندی رخ داد که می‌تواند، و ای‌کاش که بتواند، تلنگری باشد برای گذر اهالی فوتبال، از یک برزخ طولانی، که در بستر رقابتهای کاذب و ویرانگر اخلاقی و فنی، سالهاست که موریانه‌وار، به جان فوتبال بیمار ایران افتاده است.
شیخ دیاباته، فراتر از همه الگوهای رفتاری جاری در فوتبال ما، فراتر از همه کنش‌های ملال‌آور و بیزارکننده حاکم، طی کمتر از یک ساعت، هدف از اجرای فوتبال را تدریس کرد.
او شاید نمیدانست که روح زخمی فوتبال‌دوستان ایران، تا چه حد، تشنه مرهمی از جنس گفته‌های اوست. اما درون زیبای شیخ، در کلامش متجلی شد، تا ما، لختی بیاندیشیم که در پس اینهمه هیاهو و بی‌سامانی رها در فوتبال، سرانجام، آنچه که باید به عنوان هدف از فوتبال دنبال شود، همینقدر ساده است که او گفت. “احترام”، “برادری”، “خانواده”، و “لذت”.
شیخ به یادمان آورد که ورای همه رقابتها، منفعت‌ها، آرزوها و تلاش‌ها، همه عضو یک خانواده‌ایم. برادریم. هرچقدر که برای شکست‌دادن رقیب در میدان، سر میدهیم، راضی به شکستنش نیستیم. کامیابی دیگری، دلیل نفرت ما از او نیست. انگیزه‌ای است برای بهتر شدن خودمان. که اگر این نگرش، شالوده تفکرات و جهان‌بینی‌مان باشد، دیگر مهم نیست بچه کجا هستیم. شانزه‌لیزه یا اکباتان. هردو یکی است.
درس بزرگ دیگر شیخ، در شبی که هیچکس، قصد تدریس نداشت، “بخشش” بود. شیخ دیاباته، در چند جمله، یکی از مهمترین مفاهیم زندگی اجتماعی را تبیین کرد. بدون هیچ ادعایی. و آن، بخشش و گذشت بود. و نشان داد که، گذشتن از دیگران و خطاهای آگاه یا ناآگاهانه‌شان، چقدر میتواند ساده باشد. به شرط اینکه این بخشش، از درون فرد بجوشد و هیچ اجبار، نمایش یا حساب و کتابی پشت آن نباشد.
نمیخواهم از شیخ دیاباته بت بسازم. که ما ملت، استاد بت ساختن و اسیر شدن در چنبره این بت‌های خودساخته‌ایم. اما به عنوان یک انسان، از گفته‌های او در برنامه فوتبال برتر، بی‌اندازه لذت بردم و آموختم. و دریغم آمد از درون زیبایی که او داشت و بسیاری از ما نداریم. خالی از عقده، لبریز از عشق. حتی اگر به جبر انسان بودن، او هم مثل همه ما، ایرادها و اشتباهاتی داشته باشد که حتما دارد.
نه تنها فوتبال، که هر جامعه‌ای، به امثال شیخ و نوع نگاه و تفکرش، نیاز مبرم دارد. برای درمان روح آزرده و خسته خویش.

پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.