به گیرنده‌های خود دست نزنید؛ اشکال واقعاً از فرستنده است!
ای برادران و خواهرانِ دل‌نگران در صدا و سیما و توابع! لطفاً در خلوت خویش این زنهار منسوب به مولانا را زمزمه کنید که می‌‌گوید: ای که مسجد می‌روی بهر سجود ؛ سر بجنبد، دل نجنبد این چه سود؟!
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، محمد درویش در واکنش به حواشی ایجاد شده درباره سریال پایتخت صفحه شخصی اینستاگرام خود نوشت:
بشریت در تمامیتِ آن با بزرگ‌ترین تهدیدِ تاریخ حیاتش روبرو شده؛ اغلب پندارینه‌پردازانِ راست، چپ، مذهبی، سکولار و سرمایه‌سالار – به قول بهتاش – رَد داده‌اند! ورشکستگی کسب و کارها، فروپاشی حکومت‌ها، اضمحلالِ پیمان‌ها و تصاویری آخرالزمانی از تصرف محله‌ها توسط داروغه‌های زامبی به کابوسِ رهبران جهان بدل شده است. دلخوشی ترامپ در آستانه‌ی انتخابات دوم، تاکیدش بر برگ برنده‌ای به نام سه‌میلیون اشتغال در طول سه‌سال برای آمریکا بود؛ اما حالا ده‌میلیون نفر در کمتر از سه‌هفته در همان آمریکا بیکار شده‌اند! در این میان، تنها کشوری که شاید پیچیده‌ترین و نگران‌کننده‌ترین شرایط را دارد، ایران است؛ یگانه مملکتی در جهان که همه‌جانبه‌ترین نوع تحریم را هم تجربه می‌کند، به نحوی که حتی دستمزد یک مربی فوتبال را باید با چمدان و اسکناس‌های کاغذی بپردازد!
در چنین شرایطی شاید خردمندانه‌ترین کار، دادن امید و آفرینش لحظاتی شاد ولو مسکن‌وار برای مردمی باشد که اسیر حصر، فاصله‌گذاری اجتماعی و قرنطینه داوطلبانه شده‌اند و البته سریال پربیننده‌ی پایتخت، الحق چنین کاری را کرد. هم طیف گسترده‌ای از سلیقه‌ها را پای جعبه جادو نشاند، هم میلیاردها تومان آگهی برای رسانه حکومتی آفرید و هم بازار ماهواره‌ها را کساد کرد!
فرزانه‌ای می‌گفت: گاهی یک دوست کاری می‌کند که بدجور دلت برای دشمنت تنگ می‌شود! واقعاً شیوه‌ی برخورد قاطعانه رییس صدا و سیما با ماجرای شباهتِ سکانس پایانی پایتخت و همسفر از همین جنس است. یعنی او نمی‌داند که یکی از شگردهای برنامه‌های طنازانه به هجوکشیدنِ فیلم‌های اغلب جدی دیگر است؟ و یعنی او درک نمی‌کند که چنین برخوردهای قهری می‌تواند اندک خلاقیت‌های طنازانه‌ی هنرمندان را هم بخشکاند؟ فکر کنم در طول همین یکی دو روز، آنقدری که فیلم همسفر، بهروز وثوقی و گوگوش در گوگلِ ایرانیان جستجو و دیده شد، در طول چهل‌سال گذشته نشده بود! خلاصه اینکه همه‌ی کادر آن فیلم فارسی نیم‌قرن پیش باید اینک بگویند: عسکری مچکریم!
ای برادران و خواهرانِ دل‌نگران در صدا و سیما و توابع! لطفاً در خلوت خویش این زنهار منسوب به مولانا را زمزمه کنید که می‌‌گوید: ای که مسجد می‌روی بهر سجود ؛ سر بجنبد، دل نجنبد این چه سود؟!
دیدگاه