قرنطینه یا رعایت «فاصله اجتماعی»!؟
رعایت «فاصله اجتماعی» نقطه ای است که میشود بر سر آن به یک توافق جدی دست پیدا کرد و دست از اصحکاک بیشتر در این شهر و استان کشید.
کیوان بهمنش؛
اینکه در یک مسئله، یک راه حل را قطعی بدانیم و بر آن پافشاری کنیم، یعنی فرصت از دست رفته برای انتخاب راه حل های دیگر و پیشی گرفتن مسئله از ما !
مسئله کرونا در استان گیلان هم از آن دست مسئله هاست که یک شیر پاک خورده ای، قرنطینه را به عنوان تنها راه حل این مسئله همانند ارشمیدوس از خزینه حمام اش بیرون جهید و دوان دوان وارد شهر شد و فریاد کشید: یافتم یافتم! ولی آیا برای مسئله کرونا فقط همین یک راه حل یعنی قرنطینه وجود دارد !؟
برای درک بهتر این مسئله بیاییم اول تعریفی از قرنطینه داشته باشیم:
قرنطینه به برقراری نوعی حالت امنیتی شبیه حکومت نظامی گفته می شود که در این حالت اگر کسی قصد تردد ورود یا خروج از منطقه آلوده را داشته باشد با محدودیت های شدید قانونی و برخورد نظامی امنیتی و یا احکام مجرمانه مواجه خواهد شد.به این حالت cordon sanitaire یا lock down گفته می شود.
آن عزیزانی که در این شهر بواسطه جمهوریت، تریبونی بدست آورده اند باید صادقانه به این پرسش پاسخ دهند، که آیا ساختار اقتصادی، اجتماعی و سیاسی ما اجازه می دهد قرنطینه را به عنوان بهترین راه حل این مسئله برگزینیم ؟ آنان به عواقب این راه حل چه میزان فکر کرده اند ؟ شدت اثر این راه حل چقدر است ؟
آیا هیچ راه حل دیگری برای این مسئله وجود ندارد؟ آیا اصطکاک هایی که این روزها در سطوح تصمیم گیری استان مشاهده می‌کنیم، نتیجه اش فرصت از دست رفته در امتحان راه حل های دیگر برای این مسئله نیست ؟ کِی و کجا نشسته اید و طوفان ذهنی ایجاد کرده اید برای شناسایی راه حل های دیگر برای حل این مسئله !؟
به عنوان مثال، چرا از راه حلِ رعایت «فاصله اجتماعی» برای مسئله کرونا بهره نگیریم ؟ رعایت «فاصله اجتماعی» چیست ؟
چیز پیچیده ای نیست و قبل از تعریف این راه حل باید بگویم که این راه حل هم فقط ایده است برای تفکر و تامل بیشتر و نه راه حل قطعی حل مسئله کرونا ! و اما تعریف رعایت «فاصله اجتماعی»، زمانی است که می‌دانیم عده زیادی در شهر مریض هستند، اما چه کسانی و چه تعدادی، مجهول معادله ما است و اطلاع دقیقی نداریم. که البته در این شرایط تعداد زیادی هم ناقل هستند که خود آنها هم از بیماری اطلاع ندارند.
در این شرایط، توصیه به رعایت «فاصله اجتماعی» میشود. همچنین توصیه می شود مردم از حضور در تجمعات، راهپیمایی، مراسم، جشن عزا و تردد بی مورد پرهیز کنند. مثلا سینماها، مدارس، پارک‌ها و مساجد تعطیل میشود، همایش‌ها لغو و شرکتها جلسات را به صورت غیرحضوری برگزار می‌کنند و حتی‌المقدور کارمندها دور کاری می‌کنند. علاوه بر آن، سفرهای قطارهای مسافربری، پروازها، و حتی اتوبوسهای بین‌شهری هم کاهش پیدا می‌کنند. به مجموعه این اقدامات social distancing یا رعایت «فاصله اجتماعی» گفته میشود که تا مرحله‌ای به صورت داوطلبانه صورت می گیرد.
از دوستان تریبون دار این شهر عاجزانه میخواهم به جای افزایش اصطکاک در بین تصمیم سازان و تصمیم گیران این بحران، یکبار دیگر این راه حل را عمیق مطالعه کنند !
به جد معتقدم این رعایت «فاصله اجتماعی» نقطه ای است که میشود بر سر آن به یک توافق جدی دست پیدا کرد و دست از اصطکاک بیشتر در این شهر و استان کشید و با یک اتحاد واقعی، با ایجاد یک امنیت روانی، نظم اجتماعی را با توجه به تعطیلات پیش رو به کار بگیریم، تا به امید یزدان مهربان، شر این بلای ناخوانده را از روی سر این شهر و شهروندان بی نظیرش کم نماییم.
پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر میشود.
دیدگاه