از دریای مانش تا میدان گیل لاهیجان

رضا بژکول، پژوهشگر و روزنامه نگار

سال‌ها است که از زبان نمایندگان و مسئولان در لاهیجان می‌شنویم که قرار است میدان گیل سروسامان پیدا کند تا از ترافیکی که در آن میدان ایجاد می‌شود کم شده و یا به کلی محو شود.

اما آن میدان همچنان بر یک پاشنه می‌چرخد. ترافیک، تصادف، نارضایتی شهروندان و سکوت مسئولان!

اگر چه مقایسه دریای مانش با میدان گیل شهر ما قیاس مع الفارق است اما جهت اطلاع مسئولان بزرگوار بد نیست گریزی به آن بزنیم و ببینیم آنها چه کردند و چه ساختند ما چه می‌کنیم و چرا تاکنون نساختیم.

با حسرت تمام باید گفت که دریای مانش با آن عظمتش (از جهت طول و عرض دریایی) چه زیبا به بار نشست و میدان گیل ما پس از سالها چگونه به گل نشست.

دریای مانش تونلی ۵۲ کیلومتری است که بندر ادوکاله فرانسه را به شهر فولکسون انگلستان متصل می‌کند. این اتصال از زیر دریا و در کف آن کشیده شده است.

بر اساس امارهای داده شده در سایت‌های معتبر داخلی و شبکه‌های خارجی این شاهکار قرن، بزرگ‌ترین پروژه ساختمانی اروپا است.

۶ میلیارد پوند (۱۰ میلیارد دلار) هزینه جهت ساختنان صرف شده تا این تونل در ۴۰ متری زیر دریا ساخته شود که دارای ۲ خط (رفت و برگشت) برای قطارهای حمل اتومبیل و مسافر است.

قطر هر کانال ۲/۷ متر و دارای لوله‌های تهویه و نجات مصدومین احتمالی است!!!

جالب است بدانیم که عبور قطارها از تونل ۳۰ دقیقه طول می‌کشد و با این پروژه زمان مسافرت از پاریس به لندن و بالعکس از طریق زمینی ۳ ساعت کاهش می‌یابد.

یکی از عجایب کار این است که دو طرف بدون کوچکترین انحرافی به یکدیگر برسند و به همین خاطر از سیستیم های رادیویی و همچنین GpS نهایت استفاده را می‌برند.

از نکات قابل توجه این است که دو کارگر که برای اولین بار با فرو ریختن آخرین لایه خاک، دو تونل را به هم متصل کرده بودند در بهره برداری از آن حضور داشتند!!!

حال برگردیم به پروژه ساخت میدان گیل شهر ما در استان زرخیز و گردشگر گیلان که سالهاست همچنان در محاق مانده است و معلوم نیست که چرا تاکنون علیرغم وعده‌های داده شده در مرحله ابتدایی مانده است.

بر اساس اطلاعات بدست آمده شروع مطالعات پروژه میدان گیل در سال ۹۲ رقم خورد و از سال ۹۳ رسماً مرحله مطالعه و وارد فاز نمونه برداری، یا اصطلاحاً سونداژ جهت برآورد جنس و استحکامان شدند.

گفته‌اند که براوردهای اولیه برای هزینه پروژه حدود ۲۳ میلیارد تومان بوده است.

آنچه راقم توسط بعضی از شهروندان اگاه پی گیری کرده طول کل پل ۴۵۲ متر است. به مشخصات دیگر پول فعلاً نمی‌پردازیم که خود داستان دیگری دارد که اگر در آن زمان اقدام می‌شد چقدر هزینه داشت و حالا اگر این طرح پیاده شود چقدر بار مالی برای شهر و استان می‌گذارد!!!

پروژه فوق در سه نوبت از طرف راه و شهرسازی به مناقضه گذاشته شده بود.

در مناقضه برگزار شده سه شرکت جاسک، عمران اردبیل، گیل پوشس سپیدرود، به ترتیپ اول تا سوم شدند که بالطبع جاسک برنده این مناقضه خواهد بود.

پس از مناقصه و به مرور زمان از یک طرف تزریق نشدن اعتبارات لازم و از انطرف افزایش هزینه‌ها به دلیل گران شدن مصالح و امکانات، طرف اول انصراف داده و گویا اکنون تحت پیمانکاری شرکت گیل پوشش قرار داده شده است.

فارغ از اینکه چه کسی و یا کسانی در این طرح حضور داشته و یا دارند سئوال اساسی این است که چرا هر طرحی که در لاهیجان و گیلان قرار است پیاده شود با اما و اگرها و یا طولانی شدن طرح‌ها می‌انجامد!؟

اگر در همان زمان که اقلام مورد نیاز ارزانتر از امروز بود و همه دستگاه‌ها و سازمان‌ها و شرکت‌ها همراه و همدل می‌شدند به مرحله تکمیل نمی‌رسید؟ تا امروز مجبور شوند میلیاردها تومان از جیب مردم و از طریق بودجه‌های اختصاصی که معلوم نیست کی تحقق پیدا می‌کند در محاق بماند؟

بی دلیل نیست که گفته‌اند در کشورهای در حال توسعه حاشیه بر متن غالب است!

تفاوت یک کشور و یا شهر توسعه یافته با شهر و کشور در حال توسعه در همین شاخص‌هاست.

شاخص‌های چون طراحی، برنامه ریزی، اجرا و اتمام یک پروژه در زمان تعیین شده، که متاسفانه هیچکدام از انها به نظر می‌رسد در آن طرح دیده نشده و اگر هم دیده شده صوری، شعاری با وعده‌های تبلیغاتی بوده!

پروژه فوق به جای اینکه مانند دریای مانش شش ساله تمام شود همچنان با تبلیغات وسیع و احتمالاً برای انتخابات پیش رو سر می‌شکند و عنقریب است نامزدی بیایید و وعده اتمام یکساله را بدهد!

امیدوارم در انتخابات پیش رو (اسفند ماه) نامزدهای محترم از میدان گیل برای خود پلی نسازند و باز وعده ساختن آن را ندهند! آن پل همچنان در محاق باقی بماند بهتر است تا از نام او ابزاری برای گرفتن رأی مردم استفاده کنند. دور تسلسلی که احتمالاً تا سالها ادامه خواهد داشت.

اگر چه راقم می‌داند که مسئولان محترم و نمایندگان لاهیجان، بخوبی همه آنچه را که هست بهتر از ما می‌دانند! این یاداشت فقط جهت یادآوری است که بزرگواران، میدانی با نام گیل پس از شش سال فقط ۸ ستون آن کارسازی شده! ایا از عجایب روزگار نیست؟! چه کسی پاسخگو است؟ فقط خدا می‌داند!!!؟

پیشنهاد می‌شود مسئولان پروژه فوق یکبار برای همیشه شفاف علت عدم پیشرفت و محقق نشدن وعده به مردم را گزارش گونه از طریق رسانه‌ها اعلام کنند. تا انانی که در انتخابات آینده وارد می‌شوند از آن بهره برداری تبلیغاتی نکنند.

این دغدغه و صدای شهروندان لاهیجانی در تاکسی‌ها و جمع‌های خودمانی را به خاطر داشته باشید که پل میدان گیل با این شرایط، حالاها حالاها درست نمی‌شود! و ما محکومیم آن را به سمع و نظر مسئولان لاهیجان از فرماندار محترم تا شهردار، از نماینده محترم تا شورای شهر و یا به تمام دستگاه‌های ذیربط برسانیم، اگر نمی‌توانید طرحی را درست اجرایی، به موقع عملیاتی، در زمان تعیین شده مورد بهره برداری قرار دهید. شروع نکردنش بهتر است تا هدر دادن هزینه‌های مادی و اجتماعی‌اش!

به امید روزی که به جای وعده‌های تبلیغاتی، عمل کنیم و از کلنگ هر پروژه که وظیفه مدیران در همه رده های سازمانی است، بهره برداری سیاسی نکنیم.

پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.