آثاری با بن مایه‌های فولکلوریک و ساختاری شهری

دومین شب موسیقی گیلکی با یاد استاد احمد عاشورپور در بندرانزلی برگزار شد

دومین شب موسیقی گیلکی در بندرانزلی شهر فرهنگ و هنر با گرامیداشت خاطره زنده یاد احمد عاشورپور بنیانگذار موسیقی نوین گیلان همزمان با یکصد و یکمین زادروز این هنرمند گرانقدر همراه بود.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا ایرنا،منوچهر ویسانلو استاد ویولون و از یاران زنده یاد احمد عاشورپور در این مراسم از انساندوستی وی سخن گفت و این که او علاوه بر هنرمندی بزرگ انسان والایی بود که همه درآمد حاصل از کنسرتهایش را به امور خیریه اختصاص می داد .
وی با اشاره به این که عاشورپور خواننده ای بود که قطعات فولکلور این منطقه را زودتر از دیگران به گوش همگان رساند افزود: فعالیت های موسیقایی وی را می توان به دوبخش تقسیم کرد: زمزمه های فولکلور منطقه و آهنگ های شبهه فولکلور یا آهنگهایی که روی آنها آهنگهای گیلکی گذاشته شده که تمام آن قطعات مورد استقبال همگان قرار گرفت.
ویسانلو در ادامه از حضور ذهن بالا و آشنایی عاشورپور با سلفژ و آمادگی اش برای اجرا در کمترین زمان ممکن یاد کرد.
به گفته وی بهترین لحظاتی که عاشور پور یاداور می شد: پاگرفتن انجمن موسیقی ایران و فعالیت با مرحوم روح الله خالقی بود.
وی با بیان این که عاشورپور شخصیتی جهانی بود و در فستیوال های موسیقی در خارج از کشور فعالیت های بسیاری داشت، خاطرنشان کرد: پس از گذشت سالها همگان به نیکی از او یاد می کنند و او هرگز نمرده است.

*آثاری با بن مایه های فولکلوریک و ساختاری شهری

حامد پورشعبان پژوهشگر حوزه موسیقی به عنوان سخنران مراسم گفت: درباره جایگاه استاد عاشور پور لازم به صحبت نیست، او هنرمندی بلامنازع است و صدای ایشان در جامعه ساری و جاری است.
وی خاطرنشان کرد: آثار استاد عاشور پور دارای بن مایه های فولکلوریک و محلی اما ساختار شهری است، بنابر این نمی توانیم فولک محسوبشان کنیم . جریان موسیقی شهری با بن مایه های محلی اجرا می کنند اما موسیقی اساسا شهری است.
پورشعبان تصریح کرد: وقتی می گوییم خواننده ای فولکلور هست باید مولفه هایی در آثارش وجود داشته باشد و نخستین آن زبان است که با کلام مقوله متفاوتی دارد.
وی در ادامه سخنانش با طرح این مساله که چرا باید آثار فولکلور را اجرا کنیم ، به بازیابی برخی آثار، دلتنگی یا نوستالژی برای آثار و بن بست های دوره ای و گره گاه هایی در دوره های مختلف به لحاظ تکنیک فرم و ساختار بعنوان چرایی بازگشت به آثار گذشته اشاره کرد.
این کارشناس موسیقی اظهار داشت: ویژگی های فولک بعد از اجرا مهم است و زمانی که شما آن اثر را به زادگاهش برمی گردانید مردم آنجا باید بتوانند با همان ویژگی بخوانند، اثر مادامی فولکلور است که وقتی به موطن خودش بر می گردد نوازنده و خواننده محلی قادر به اجرای آن باشد.
پورشعبان گفت: بسیاری از آثاری که استاد عاشور پور اجرا کردند اگر به محل خود ببریم خواننده های عام نمی توانند با آن ارتباط برقرار کنند.
به اعتقاد وی نکته ای که در آثار استاد عاشورپور مغفول مانده آواز است. آواز اساس موسیقی ماست، خلق الساعه بودن و بداهه اجرا کردن آواز مهم است چیزی که در آثار استاد عاشور پور دیده نمی شود.
این کارشناس موسیقی با بیان این که بخش عظیمی از موسیقی ما به دلیل اینکه اواز را حذف کرده ایم از بین رفته است متذکر شد: متاسفانه همین الان گروه هایی که دارند موسیقی اجرا می کنند آواز را نادیده گرفته و آواز در حال حذف شدن است.

*لزوم تلاش برای حفظ موسیقی نواحی
آروین ایل بیگی از بانیان برنامه نیز با اشاره به اهمیت حفظ موسیقی نواحی گیلان گفت: در استان ما روی پژوهش های فرهنگی خوب کار می کنند و نیاز است که تاریخ شفاهی و موسیقی نیز ثبت شود.
وی به هنرمندان، پژوهشگران و فیلمسازان جوان توصیه کرد در زمینه ضبط و ثبت این آثار موسیقایی همت گمارند.
این فعال فرهنگی اظهار داشت : هنرمندان شرق گیلان پشتکار خوبی در زمینه حفظ موسیقی نواحی داشته اند ولی در سایر نقاط بیشتر موسیقی شهری گیلانی رواج پیدا کرده است.
وی با اشاره به این که یکی از مشکلات موسیقی گیلان تولیدات قدیمی است ابراز امیدواری کرد شاعران و موسیقی دانهای خوب جمع شوند و کارهای نویی را ارائه دهند.
ایل بیگی یاداور شد: عاشورپور همواره از امید می خواند و نه تنها برای هنر بلکه برای انسان اهمیت بسیاری قائل بود و می گفت ما می خواستیم برای مردم کار درست و حسابی انجام دهیم.
ناصر وحدتی نیز در این برنامه علاوه بر خواندن تصنیفی گیلکی گفت: عاشور پور از نظر من نه تنها بنیانگذار موسیقی فولکلوریک گیلان بلکه بنیانگذار موسیقی پاپ ایران است.
اجرای شش اثر از زنده یاد احمد عاشورپور توسط گروه موسیقی ‘رامتین’ به مدیریت مرتضی سعیدی راد و گروه ‘دیلمان دادو’ به مدیریت صفرعلی رمضانی بخشهای دیگری از مراسم بود.
*زندگینامه هنرمند
احمد عاشورپور، ۱۸ بهمن ۱۲۹۶ در غازیان بندر انزلی زاده شد. تحصیلات مقدماتی خود را در زادگاهش گذراند و چنان که خودش در مصاحبه‌ای گفته است، وزن و قافیه و ریتم در شعر را در همین دوران و با مطالعه اشعار کلاسیک ایرانی، و از جمله دیوان شمس تبریزی، آموخته است.تحصیلات وی در زمینه مهندسی کشاورزی از دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران است. در سال ۱۳۲۲ به ابوالحسن صبا معرفی شد و در رادیو تهران به خوانندگی پرداخت. در این دوره از همکاری مرتضی محجوبی و حسین تهرانی برخوردار بود. سپس وی به دعوت روح‌الله خالقی با انجمن ملی موسیقی همکاری می‌کرد. او با رادیو دو دوره بین سالهای ۱۳۲۵ تا ۱۳۲۷ و ۱۳۳۶ تا سال ۱۳۳۸ به همکاری پرداخت. شعر چند ترانه او را جهانگیر سرتیپ پور سروده است.
زندگی استاد احمد عاشورپور جلوه‌های گوناگونی دارد و نشانگر مجموعه‌ای از ویژگی‌های بارز و برجسته در شخصیت وی می‌باشد. در عرصهٔ هنر عاشورپور، آهنگ ساز، ترانه پرداز و خواننده‌ای با صدای گرم و رسا بود. ترانه‌های او را نه تنها مردم گیلان که بسیاری از مردم در سایر نقاط ایران ورد زبان داشتند.
موسیقی عاشورپور نه تقلید مبتذل از موسیقی غرب بود و نه بیان ساده و بلا واسطهٔ ملودی‌های تکراری مردم کوچه و بازار. موسیقی عاشورپور بازآفرینی خلاق و هنرمندانهٔ موسیقی فولکلور و مردمی بود.امید، عنصر شاخص محتوای ترانه‌های عاشورپور بود. وی در ۲۲ دیماه ۱۳۸۶ به علت عفونت ریه و کهولت سن در بیمارستان جم تهران درگذشت و در گورستان بی بی حوریه در غازیان بندر انزلی به خاک سپرده شد.
در این برنامه ضمن پخش کلیپی از مرحوم گیلان خان خوشنواز نوازنده چیره دست نقاره و کمانچه دیار میرزا ، یاد او گرامی داشته شد.
این برنامه با حمایت مالی رستوران باراکاز انزلی برگزار شد.

Share