لاهوتی تکذیب کرد: با صدور مجوز شکار مخالفم!
سوء استفاده مدافعان شکار از رسانه‌ها اکنون وارد مرحله جدیدی شده، به گونه‌ای که چهارشنبه گذشته، یکی از رسانه‌ها، اظهاراتی را در دفاع از شکار به نقل از یک نماینده مخالف شکار منتشر کرد که از سوی این نماینده تکذیب می‌شود.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا مهرداد بائوج لاهوتی ضمن تکذیب اظهارات منسوب به وی در گزارش ایسنا، به تسنیم می‌گوید: از همان آغاز، که سازمان حفاظت محیط زیست بعد از چهار سال آیش، برای شکار اتباع خارجی در کشور پروانه صادر کرد مخالفتم را با صدور مجوز شکار اعلام کردم و حالا که انتقادات مستدل و تخصصی صاحب‌نظران این حوزه را مطالعه می‌کنم دلایل بیشتری برای این مخالفت پیدا می‌کنم.
وی ادامه می دهد: آنچه مدافعان شکار و متاسفانه سازمان حفاظت محیط زیست به جامعه القا می‌کنند این است که افراد پیر در گله، به ایجاد اختلال در بقای گله منجر شده و سلامت گله را تهدید می‌کنند در حالی که همانطور که متخصصان حوزه حیات وحش به طور کاملا منطقی شرح داده‌اند ماجرا کاملا بر خلاف این ادعاست.
عضو فراکسیون محیط زیست مجلس شورای اسلامی اضافه می‌کند: افراد پیر در گله دقیقا دارای برترین ژن هستند که توانسته‌اند با چالش‌های بقا در طبیعت سازگار شده و به سن بالا برسند. تولید مثل این افراد مسن، سبب انتقال این ژن برتر به نسل‌های بعدی شده و ضامن بقای گله است. حالا چون شکارچیان تمایل به شکار افراد مسن دارند تا بتوانند با شاخ و دندان آنها رکورد ثبت کنند این توجیه کذب را آورده‌اند که با حذف افراد پیر به حیات وحش خدمت می‌کنند.
وی یادآور می‌شود: از سوی دیگر، مسئولان محیط زیست مدعی هستند جمعیت حیات وحش در زیستگاه‌های کشور آنقدر زیاد شده که منابع آب و مراتع کفاف آنها را نمی‌دهد به ناچار باید برخی از آنها را شکار کرد. این ادعا غیرقابل قبول است.همین مسئولان جمعیت چارپایان را در سال ۹۶ در کل کشور، ۱۸۰هزار راس اعلام می‌کنند، در حالی که جمعیت چارپایان در دهه ۵۰ بیش از یک میلیون راس برآورد شده. با این حساب چگونه می‌توانند مدعی افزایش جمعیت حیات وحش شوند؟
بائوج لاهوتی با اشاره به اظهارات متخصصان حوزه حیات وحش می‌گوید: آنچه می‌گویند کاملا صحیح است. مناطق چهارگانه محیط زیست از آن رو تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست درآمده‌اند که از اهمیت ویژه‌ای به لحاظ محیط زیستی برخوردارند. این مناطق ذخیره‌گاه‌های حیات وحش کشور هستند و به فرض محال که جمعیت حیات وحش در آنها از ظرفیت برد زیستگاه فراتر رود، این جمعیت به زیستگاه‌های مجاور سرریز شده و سبب احیا و ترمیم جمعیت گونه‌ها در زیستگاه‌های پیرامونی خواهد شد.
وی با انتقاد از صدور پروانه‌های شکار در مناطق چهارگانه کشور از مسئولان محیط زیست می‌پرسد: اینکه در زون امن پناهگاه حیات وحش حیدری، پروانه شکار داده شود چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟ مگر می‌شود در پناهگاه حیات وحش، آن هم در زون یک آن، به بهانه افزایش جمعیت چارپایان با وارد کردن شکارچی، ناامنی ایجاد کرد؟ غیر از این است که پناهگاه حیات وحش حیدری همواره جزو زیستگاه‌های شکارچی‌پسند کشور به شمار می‌رفته است؟
عضو کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات مجلس شورای اسلامی در پایان می‌گوید: در همان توضیحات اتحادیه جهانی حفاظت از محیط زیست (IUCN) که مسئولان محیط زیست برای توجیه شکار تروفه به آن استناد می‌کنند هم قید شده که شکار تروفه “در صورت مدیریت صحیح”، “می‌تواند” به حفظ زیستگاه‌ها کمک کند. اما این جمله را ما در کشورمان طوری بازتاب داده‌ایم که گویی شکار، تنها ابزار حفاظت از زیستگاه‌هاست.
بائوج لاهوتی در پایان می‌گوید: اگر مسئولان محیط زیست در تامین اعتبار لازم برای حفاظت از زیستگاه‌ها با مشکل مواجه هستند به جای کسب درآمد از محل فروش پروانه شکار، باید این مشکل را از طریق دفتر حقوقی و امور مجلس این سازمان در دست پیگیری قرار دهند.
دیدگاه