رشت سابقه خوبی در تئاتر دارد | شرایط کار در رشت نسبت به شهرهای دیگر بازتر است
معجونی گفت: شهر رشت سابقه خوبی در تئاتر دارد و در گذشته تئاتر بسیار فعالی داشته است. اتفاقا در دورهای که مدام از حمایت از تئاتر دیگر شهرها حرف زده میشد و همه ما فکر میکردیم به فعالیتهای نمایشی دیگر شهرها رسیدگی شده است، این اتفاق اصلا نیفتاد و هیچ حمایت درستی انجام نشد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، حسن معجونی هنرمندی است که روی پای خودش میایستد. او که در حیطه بازیگری، کارگردانی و تدریس تئاتر فعال است، سالها پیش گروه تئاتر «لیو» را راهاندازی کرد و این گروه از نخستین گروههایی بود که خیلی زود از حمایت بخش دولتی چشم پوشید و با طراحی و اجرای برنامههایی مانند برگزاری فستیوال «مونولیو» (جشنواره تکگویی گروه لیو) یا پروژه میکرو تئاتر نشان داد ایجاد یک جریان درست فرهنگی همواره نیازمند حمایت دولتی نیست بلکه اگر خواست و ارادهای درست در میان باشد، بخش خصوصی و خود هنرمندان بهترین برگزارکنندگان چنین رویدادهایی هستند.
او در این دوره از جشنواره تئاتر فجر با اجرای نمایش «خرس و خواستگاری» که دو تک پردهای از آنتوان چخوف هستند، حضور دارد و این نمایش به عنوان کاری از رشت و با لهجه گیلکی به صحنه میرود.
آقای معجونی ظاهرا علاقه شما به چخوف در رشت هم ادامه پیدا کرده است و برای اجرای اولین نمایشتان در این شهر بازهم سراغ چخوف رفتید.
حال و هوای آدمها، مناسبات زمین و زمینداری و کشاورزی و… با لهجه گیلکی خیلی بیشتر مناسب بود و اصلا متوجه شدم شاید مردم شهر رشت خیلی بهتر از ما متوجه این مناسبات بشوند.
پس با این حساب نیاز چندانی هم به دراماتورژی یا بازنویسی نمایشنامه هم نبود؟
نه. فقط متن را به گیلکی ترجمه کردیم. چون شرایط و مناسبات آنقدر با حال و هوای شهر رشت هماهنگ بود که دیگر نیازی به تغییرات چندانی نبود و فقط کمی متن را دستکاری کردم.
«خرس و خواستگاری» اولین کار شما در رشت و در واقع سنگ بنای فعالیت شما در این شهر بود. اولین برخورد تماشاگران این شهر که مدتها تئاتر ندیده بودند، با این اثر چگونه بود؟
ما در مجموع دو نوبت اجرای عمومی داشتیم که در هر دو نوبت استقبال خوبی از کار ما صورت گرفت.
پس این تشنگی که میگویند در شهرستانها برای تئاتر وجود دارد، درست است.
فقط، چون شرایط تئاتر در دیگر شهرها شرایط ثابتی نیست و اجراهای حرفهای تئاتر خیلی جسته گریخته و پراکنده انجام میشوند این امکان را از تماشاگران تئاتر در شهرهای دیگر گرفتهایم.
آیا میتوان امیدوار بود که با اجرای مستمر اجرای تئاترهای تهران در سالن «هامون» رشت، تبادل تجربیات میان هنرمندان اتفاق بیفتد؟
بله. این تبادل تجربیات در حال انجام است. تعدادی از نمایشهایی که در تهران اجرا شدهاند، برای اجرا در رشت هم دعوت شدند مثل نمایشهایی از محمد عاقبتی، لیلی رشیدی، ساقی عطایی، نمایش قبلی خودم «متران پاژ» و… در کنار اینها هنرمندی مانند علیرضا کوشکجلالی نیز با هنرجویان رشت نمایشی را تولید کرد و به صحنه برد.
کمی هم از سالن هامون صحبت کنیم.
اما گاهی پیش میآید که به محض فعال شدن این سالنها مدعیانی پیدا میشوند. در حال حاضر آیا در این سالن ثبات و آرامش لازم را دارید؟
با وجود ادعاهای بخش دولتی مانند اجرای طرح استقرار گروههای نمایشی در استانها این تجربه هم نشان داد اتفاقا گروههایی که به دولت وابسته نیستند، میتوانند اینگونه جریانها را در استانها نیز رقم بزنند.
بنابراین یک بار دیگر ثابت میشود که وقتی مخاطب هست، یعنی گروه تامین است و این اتفاقات میافتد که سالنهای بیشتری فعال میشوند و جریان تئاتر شکل میگیرد.
اما در حوزه موسیقی گاه دیدهایم فعالیت هنرمندان در شهرهای دیگر با مشکلات و محدودیتهایی رو به رو شده است کنسرتهایی که در تهران اجرا شدهاند در دیگر شهرها امکان اجرا پیدا نکردهاند. شما در تئاتر با مشکلات مشابهی رو به رو نشدهاید؟
فعلا مشکل عجیبی پیش نیامده است. در مورد یکی از نمایشها مشکلی پیش آمد که به نظر من میتوانست حل شود.
قرار است همچنان نمایشهایی از تهران به رشت دعوت شوند یا فعالیتهای شما گستردهتر هم خواهد شد؟
اطمینان دارم هر اتفاق درستی در حوزه تئاتر از ناحیه هنرمندان صورت میگیرد و هیچ امیدی به هیچ جایی ندارم. ما در رشت از حمایت هیچ یک از نهادهای دولتی استفاده نمیکنیم ولی جریان روتین تئاتر موجب شده که بسیاری از افراد در بخش خصوصی برای حمایت مالی از گروههای تئاتری تشویق شوند و بسیاری از حامیان مالی علاقه به سرمایهگذاری در تئاتر پیدا کردهاند و پیشنهادهای خوبی از سوی حامیان یا همان اسپانسرهای مالی مطرح شده است و همه اینها به این دلیل است که شاهد جریان مستمر و روتین تئاتر هستیم و نبض این هنر در شهری مانند رشت میتپد.
حال و هوای آدمها، مناسبات زمین و زمینداری و کشاورزی که در نمایشنامههای کوتاه «خرس و خواستگاری» وجود دارد با لهجه گیلکی خیلی بیشتر مناسب بود و اصلا متوجه شدم شاید مردم شهر رشت خیلی بهتر از ما متوجه این مناسبات بشوند.
دیدگاه