استخر بین‌المللی قایقرانی و احداث زیپ‌لاین بخشی از برنامه‌های شهرداری برای تالاب عینک است
. اگر بتوانیم این را برداریم و آلودگی استخر دوم را رفع کنیم و این دو را به هم وصل کنیم، می‌توانیم دومین استخر بین المللی قایقرانی کشور را داشته باشیم.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا شهر رشت در سال ۸۹ دارای سه منطقه شهری بود که با توجه به گسترش حوزه و نفوذ شهر با تصویب نقشه‌های اصلاحی توسط وزارت کشور، شهرداری رشت از ۳ منطقه به پنج منطقه تقسیم شد. منطقه چهار شهری رشت، یکی از پرجمعیت‌ترین مناطق پنجگانه رشت است که از ۱۱ محله برخوردار است. این منطقه با وجود ظرفیت‌های طبیعی بسیار اما جزو مناطق کم‌برخوردار محسوب می‌شود. هرچند در یکی دو سال گذشته با ورود علی مقصودی به شهرداری منطقه چهار، اتفاقات خوبی صورت گرفت که می‌شود به افتتاح فاز نخست پارک سالار مشکات، احداث پیاده‌راه سلیمان‌داراب، احداث بازارچه سلیمان‌داراب، پاکسازی تالاب عینک از سنبل آبی و غیره اشاره کرد. اما با وجود این تحرکات هنوز هم منطقه چهار از آنچه انتظار می‌رود، فاصله زیادی دارد.
اما از حدود یک ماه پیش، شهردار رشت طی حکمی متین عاشوری را به عنوان شهردار منطقه چهار منصوب کرد تا او جایگزین علی مقصودی در این منطقه شود. با وجود اینکه عاشوری پیش از این مدیریت دفتر سرمایه‌گذاری شهرداری رشت را برعهده داشت، انتظار می‌رود تجربیات او در دفتر سرمایه‌گذاری بتواند ظرفیت‌های بالقوه‌ی منطقه را بالفعل کند و موجبات حضور سرمایه‌گذاران را در این منطقه فراهم آورد. به همین دلیل به دیدار متین عاشوری رفتیم تا درباره طرح‌ها و برنامه‌هایی که برای منطقه چهار دنبال می‌کند، صحبت کنیم.
منطقه چهار یکی از مناطق پر ظرفیت اما در عین حال کم برخوردار است. برای اینکه این منطقه بتواند به جایگاه قابل قبولی دست یابد، چه طرح و برنامه‌هایی دارید؟
بنده پیش از آنکه به شهرداری منطقه چهار بیایم، مدیر دفتر سرمایه‌گذاری شهرداری رشت بودم، به همین دلیل با هر فضایی که روبرو می‌شوم، ظرفیت‌هایی که برای سرمایه‌گذاری دارد را می‌سنجم. مثلاً وقتی می‌بینیم برای یک زمین فوتبال دارد ۲۰۰ میلیون تومان هزینه می‌شود، می‌گویم این فضا را نگه دارید تا برای آن یک پکیج سرمایه‌گذاری تهیه کنیم و بدهیم بخش خصوصی بسازد. در حال حاضر داریم منطقه را رصد می‌کنیم تا نیازها و ظرفیت‌های آن به درستی شناسایی شود و برای این نیازها اولویت‌بندی صورت بگیرد.
همانطور که اشاره کردید، این منطقه از ظرفیت‌های خوبی برخوردار است؛ به خصوص بسترهای طبیعی که می‌تواند در رشد این منطقه اثربخش باشد. به عنوان نمونه باغ سالار مشکات، فاز دوم آن اختلاف ارتفاعی دارد که مثل پارک جمشیدیه‌ی تهران می‌تواند یک طراحی خاص و خلاقانه داشته باشد، مخصوصاً که یک برکه هم از کنار آن می گذرد. به همین شکل اتصال این فضای سبز با پارک دانشجو را داریم. امتداد پارک دانشجو هم که بحث طراحی پارک آن در قسمت جنوبی تالاب عینک اجرا شده و در حال اتمام است. ولی این برنامه را داریم که دور تا دور استخر اول را تبدیل به پارک کنیم. برای استخر دوم هم این برنامه را داریم ولی متاسفانه در مورد استخر دوم باید عرض کنم که یک سری معارض‌هایی وجود دارد که اگر بخواهیم بر اساس بودجه شهرداری منطقه چهار پیش برویم و تملک آنها را انجام دهیم، فکر می‌کنم در حدود ده سال طول بکشد. به همین دلیل فکر کردیم آنجاهایی که نمی‌توانیم تملک کنیم را بتوانیم مثل پل چوبی کیاشهر، دو تا فضای تملک شده را به هم متصل کنیم. استخر اول حدود ۶۰۰ متر است و استخر دوم حدود ۴۰۰ متر است. استخر اول و دوم به وسیله یک مانع مصنوع از هم جدا شده است. اگر بتوانیم این را برداریم و آلودگی استخر دوم را رفع کنیم و این دو را به هم وصل کنیم، می‌توانیم دومین استخر بین المللی قایقرانی کشور را داشته باشیم. یک سری فضاهای رها شده در منطقه داریم که در حال شناسایی آنها هستیم تا بتوانیم برای آنها برنامه‌ریزی کنیم.
از طرف دیگر پارک ۱۴ هکتاری را داریم. از آنجایی که تپوگرافی این پارک هم خاص است، نیاز به نقشه‌برداری ارتفاعی و کدهای ارتفاعی هم بود که فکر می‌کنم نقشه‌برداری هوایی آن تا یکی دو هفته‌ی دیگر به اتمام برسد و آن را در اختیار مشاور قرار دهیم. به مشاور سپرده‌ایم که طرح یک بخشی از پارک که می‌تواند کمپینگ باشد را زودتر به ما تحویل دهد تا پیاده‌سازی کنیم و اگر بشود در فصل تابستان به عنوان محل اقامت موقت مسافران از آن استفاده کنیم؛ چون اینجا هم مثل تالاب عینک چشم‌انداز بسیار خاص و زیبایی دارد.
همچنین پارک‌هایی هم در سطح منطقه داریم که پارک رودباری که در حال حاضر در دست احداث است. در منظریه دو عدد پارک داریم که تقریباً در مرحله‌ی طراحی است.
در مورد تالاب عینک گفته می‌شد که گروه بازآفرینی برنامه‌ای را برای اشتغال‌زایی و توانمدسازی تالاب عینک دارند. آیا آن برنامه به جایی رسید؟
برای توانمندسازی باید فکر شود. برای توانمدسازی پلان اجرایی مشخصی به شهرداری منطقه داده نشده است که ما بخواهیم اجرا کنیم. چون همانطور که می‌دانید، منطقه مجری است. ولی با توجه به اینکه خوراک فکری در خیلی از حوزه‌ها به ما نرسیده، ما خودمان در بسیاری از جاها تولید فکر کرده‌ایم. مثلاً همین چند روز پیش سرمایه‌گذاری که کارش را پیگیری کرده بودیم برای کمپینگ عینک که تا چندوقت دیگر فراخوان آن را در پیش داریم، رصدخانه را از ما درخواست داشت. ما به او پیشنهاد دادیم که رصدخانه را تجهیز کند و داشته باشد اما یک قطعه زمین روبروی رصدخانه که شهرداری آن را تملک کرده و چون تک زمین است، خیلی به کار شهرداری نمی‌آید را در اختیار او بگذاریم تا یک زیپ‌لاین احداث کند. بواسطه‌ی این کار عملاً هم محیط رونق می‌گیرد و هم یک ورزش مهیج و خوب ایجاد می‌شود.
قرار بود در آن محدوده جلوی تالاب عینک، بازارچه‌هایی احداث شود. این طرح هم هنوز پلان اجرایی ندارد؟
احداث بازارچه هم در برنامه هست. باید با سازمان بازآفرینی بنشینیم و در مورد این برنامه‌ها صحبت کنیم. چون یک بخشی از این مسیر تملک‌های دیگری هم دارد و همچنین بخشی از این طرح و برنامه‌ها هم به توافقات ما با آب منطقه‌ای برمی‌گردد. چون آن آلاچیق‌ها وقتی معنا پیدا می‌کنند که در کنار آن، اسکله‌ها باشند. امکان ایجاد این اسکله‌ها هنوز بخاطر اینکه پهنه‌ی آبی در اختیار ما نیست، وجود ندارد. حالا شاید طرح کلی این به همراه طرح کلی پل‌های چوبی‌ای که می‌خواهیم داشته باشیم را برای آب منطقه‌ای ارسال کنیم و ببینیم آنها جواب می‌دهند یا نه. ولی فراخوان سرمایه‌گذاری کمپینگ عینک تا چندوقت دیگر برگزار می‌شود. و چند روز پیش با شهردار محترم صحبت کردم تا برای رصدخانه و زمینی که توسط شهرداری منطقه خریداری شده است، پکیج دومی هم بتوانیم داشته باشیم.
ماجرای پل طبیعت به کجا رسید؟
پل طبیعت از طرف مرکز در حال پیگیری است. اسناد مناقصه‌ی آن برگزار شده است. پل طبیعت در منطقه‌ی ما است و ما صرفاً بهره‌بردارش خواهیم بود. ولی مسلماً به محض شروع شدن پروژه روی سازمان فضایی، روی قیمت‌های منطقه و بافت تاثیر زیادی خواهد داشت.
در این مدت کوتاهی که در این منطقه بودید، توانستید در خصوص مطالبات مردم منطقه از شهرداری به یک جمع‌بندی برسید و ببینید به جز آسفالت غالباً چه مطالباتی دارند؟
یک ماهی که اینجا بودیم، هنوز بودجه ابلاغ نشده بود و ما عملاً نتوانستیم کاری را انجام دهیم. بعد از ابلاغ بودجه هم استعلاماتمان را برگزار کردیم و در حال حاضر یک سری از فعالیت‌ها در منطقه شروع شده است.
باید عرض کنم که منطقه چهار، منطقه‌ی محرومی است. یکی دیگر از برنامه‌هایی که در نظر داریم، خدمات‌رسانی مطلوب به ساکنین است. یکی از اولویت‌های ما پیاده‌روسازی است؛ چون اکثر بافت منطقه پیاده‌روهای مناسبی ندارد. پیاده‌روسازی، توسعه فضای سبز خیابانی و توسعه پارک‌های محله‌ای را در برنامه داریم. حتی یک ایده‌ای هم چند روز پیش با مهندس نوروزی صحبت کردیم و قرار است در اسرع وقت با جناب شهردار مطرح کنیم که در مورد پل خشتی چمارسرا است. ما پل خشتی چمارسرا را داریم که استفاده‌ای از آن نمی‌شود؛ نقشه‌برداری این مسیر دارد انجام می‌شود و باتوجه به عقب‌نشینی‌ای دارد پیاده‌روی آن می‌تواند همراه با یک فضای مکث خوب باشد. بدین واسطه دسترسی پیاده آن از روی پل خشتی چمارسرا امکانپذیر می‌شود تا عملاً هم پل احیاء شود و هم به طریقی دیده خواهد شد؛ چون در حال حاضر نه تنها این پل دیده نمی‌شود بلکه فضای نامناسبی اطراف آن است.
البته باید عرض کنم که چالش‌ها بسیار زیاد است و منطقه فقط باید اجرا کند و نباید فکر کند اما چون خوراک‌های فکری خیلی دیر به ما می‌رسد یا اصلاً نمی‌رسد، مجبور می‌شویم بعضی وقت‌ها خودمان ایده پردازی کنیم.
اگر نکته‌ای برای اشاره باقی مانده، بفرمائید؟
یکی از برنامه‌های دیگری که داریم این است که بتوانیم مشارکت مردم منطقه را حتی یک درصد هم شده، افزایش دهیم. حتماً وقتی طرح آن پخته‌تر شد، خدمت مردم عرض خواهم کرد.
دیدگاه