هلن حقدوست

شرنگ شیرابه‎ها

بنابه نظر کارشناسان در هر میلی گرم شیرابه ی زباله ها بیش از ۱۰۰ میلیون باکتری مضر موجودست که عامل انتقال بیش از ۱۱۸ نوع بیماری حادست که سلامت انسان و محیط زیست را به شدت تهدید می کند

امروزه هر انسان تحصیل کرده و آگاهی که او را دغدغه یی هرچند اندک نسبت به آینده نگری و مآل اندیشی نوع بشر باشد به نیکی آگاهست که در دورانی پای به عرصه ی وجود نهاده که تمدن پر ادعای انسان، زمین را با مخاطرات بس جدی و هولناکی به چالش طلبیده و هرکس این را بداند نیز می داند که یگانه علت بروز این تهدیدات که حتی وجود حیات در کره ی ارض را تهدید می کند تنها و تنها همین بنی نوع بشر اندیشمند متفکر هوشمندست که از روند رو به رشد گرمایش کره ی زمین گرفته تا خطر انقراض انواع گونه گون زندگی گیاهی و جانوری همگی حاصل ندانم کاری و خودپسندی هموست

منابع انرژی زیر زمینی و فسیلی هم که نفسهای آخر را میکشد و هنوز جانشین به واقع مطمئنی برای آن متصور نیست اما فاجعه ی بسیار قریب الوقوع تری که از هم اکنون نیز در گوشه گوشه ی کره ی زمین از جمله ایران ما خود را به زمختی جلوه گر ساخته هیچ نیست مگر مسئله ی کمبود آب شیرین
احساس نزدیک بودن فاجعه ی کمبود آب شیرین را آنگاه جدی تر فرض خواهیم کرد که بدانیم از حجم ثابت آبی که در زمین وجود دارد فقط ۳ درصد آن آب شیرین و قابل شرب است و برای انسان و حیوان و گیاه مناسب و از همین مقدار هم چیزی حدود سه چهارم آن در یخهای منجمد قطبی از دسترس انسان خارجست و تحقیقات آکادمیک نشان داده که تا ۲۵ سال آینده بحران بی آبی مطلق نیمی از جهان را در بر خواهد گرفت
دقت کنید فقط ۲۵ سال
حال اگر به گیلان خود برگردیم آیا جای آن ندارد که سجده ی شکر بجای آریم و خداوند سبحان را بابت این حجم بارش و میزان رطوبتی که استان سرسبز و حاصل خیز مارا ارزانی فرموده با تمام وجود سپاسگزار باشیم؟
با این دیباچه می خواستم مدخلی به اصل سخنم بگشایم و آن هشداریست نسبت به جنایتی که هر روزه در حق منابع آبی ارزشمند روزمینی و زیر زمینی مان در حال شدنست و عمده عامل بوقوع پیوستن آن بی درایتی و کوته اندیشی مسئولان مربوطه است و لاغیر.
ای رشت نشینان آیا با واژه ی شیرابه آشنا هستید؟ بطور خلاصه بگویم که شیرابه عبارتست از آبی که از زباله های تر در محل دفن زباله به بیرون نشت می کند و محیط اطراف را به آلودگی می کشد و سپس جذب آبهای روان سطحی و سفره آبهای زیرزمینی می گردد و مستقیما بر سر زمینهای مزروعی و موسسات دامپروری و در نهایت بر سر سفره های شما جاخوش میکند برای به دست آوردن تصوری از میزان آلودگی و مسمویتی که در شیرابه موجودست کافیست بگویم که میزان میکروبهای موجود در شیرابه بالغ بر چهل هزار برابر زباله های معمولیست و و حتی حل شدن چند قطره از آن در هر آبی بسان آزاد شدن یک بمب میکروبی خطرناکست و عامل سرایت انواع بیماری ها به انسان و دام و گیاه.
بنابه نظر کارشناسان در هر میلی گرم شیرابه ی زباله ها بیش از ۱۰۰ میلیون باکتری مضر موجودست که عامل انتقال بیش از ۱۱۸ نوع بیماری حادست که سلامت انسان و محیط زیست را به شدت تهدید می کند.
بر اساس پژوهشهای صورت گرفته فقط یک لیوان شیرابه قادرست یک درخت تناور را بطور کامل از ریشه بخشکاند.
حال بپردازیم به جنایتی که مدتهاست در حق محیط زیست و منابع آب رشت در حال شدنست و آن دفن غیر اصولی و غیر بهداشتی زباله ها و پسماندهای آن در منطقه ی پارک جنگلی سراوان است.
برای بدست آوردن تصوری از آنچه که با غفلت مسئولان در حال شدنست کافیست بدانید که شهر رشت با مساحت ۱۳۶ کیلومتر مربع و تولید روزانه حدود ۵۰۰ تن زباله یکی از شهرهای مهم شمال کشور است که باید بصورت جدی نسبت به ساماندهی زباله های آن چاره اندیشی کرد.
رشتوندان باید بدانند که به سبب انتخاب نابخردانه و بدون مطالعه ی محل دفن زباله ها در منطقه ی شیب زمین و مجاورت آن با آبراهه های منطقه این سم مهلک شیرابه مستقیما به رودخانه های زرجوب و گوهر رود هدایت می شوند و با گذر از دل رشت و به آلودگی کشیدن منطقه تا محل تالاب انزلی پیشروی می کند و بی آنکه ذره ای اغراق کرده باشم با جرئت می توانم بگویم که از هم اکنون نوای مرگ تالاب را در فضا منتشر کرده است.
به عنوان هشداری جدی به مردم و مسئولان اعلام می کنم که فرصت بی رحمانه اندکست برای چاره جویی و مجال هم امروزست.
چرا مسئولان و دست اندرکاران مدیریت شهری از شیوه های استانداردی بسان وارد کردن شیرابه ها در مجرای گردش مجدد یا روش تبخیر استاندارد آن یا انتقال آن به تصفیه خانه ی فاضلاب جهت مبارزه با این بمب میکربی و شرنگ شیر افکن بهره نمی جویند
و حتی گذشته از این و پیش از ورود به مبحث تصفیه ی شیرابه ها ای شهروندان بهوش باشید که مکانی که برای دفن زباله ها انتخاب می شود، در ابتدا باید از جهات مختلف مورد بررسی قرار گیرد،برای مثال در مطالعات اولیه باید نقشه برداری صورت گرفته و وضع منطقه از نظر توپوگرافی مشخص شود. همچنین مطالعات زمین شناسی، هیدرولوژی، زهکشی طبیعی منطقه، خاک پوششی، وضعیت دسترسی به محل، مکان سنجی و .. انجام گیرد.
گذشته از آن قبل از انتخاب قطعی یک مکان برای دفن زباله ها، وضعیت آب های زیرزمینی باید مشخص شود و نوع استفاده از آبهای زیرزمینی منطقه مشخص گردد. در صورتی که لازم است از سفره های زیرزمینی برای مصارف شرب و شستشو و… استفاده شود. باید دقت کافی به خرج داد تا از تولید شیرابه، جلوگیری به عمل آید.
در رابطه با آلودگی آبهای زیرزمینی و امکان نفوذ شیرابه به داخل آنها همواره باید قدرت تصفیه پذیری و رفع آلودگی در هنگام حرکت شیرابه از لایه های مختلف زمین را مد نظر قرار داد. چرا که قدرت خود پالایی سفره آبهای زیر زمینی به سبب جریان آهسته ی آن چندین برابر کمتر از آبهای جاری در سطح است
و در انتها لاعلاج به ذکر این رویداد شرم آور هستم که شوربختانه با بررسی کارشناسانه ی شواهد موجود این نتیجه بدست آمده که به هنگام برگزیدن محل سراوان برای دفن زباله هیچیک از امکان سنجی های استانداردی که در بالا ذکر شد مد نظر مسئولان امر قرار نگرفته است. پس از خروج آقاى قهرمانى از ساختمان استاندارى مسئله جدیت خود را از دست داد و تا کنون فقط حرف تحویلمان داده اند و کمى کاغذ و نقشه و طرح!
شرکت چینى با تکنولوژى قدیمى پا پیش گذاشت و منتج به حاصل نشد اما شرکتهاى هلندى و آلمانى و ژاپنى هستند که با بالاترین تکنولوژى میتوانند پا به عرصه نجات سراوان بگذارند و نقطه پایانى بر سوگ سراوان باشند اما ما گیلانیان کاهلى میکنیم و سر به دعوا با هم گرمیم!
کلام آخر آنکه دفاع تمام قد از سراوان مظلوم بر تمام گیلانیان فریضه است امروز.

از خواننده محترم خواندن مقاله ى پیشینم با عنوان “سوگ سراوان” را خواستارم. جامعه مدنى رشت باید با حساسیت مسئله سراوان را مجدانه مطالبه کند.

هلن حقدوست – مدرس دانشگاه

 

Share