برای ایران، برای اسلام

این که ایستاده سرافراز وُ‌ سربلند ،بر ستیغِ سر به آسمانِ تاریخ ، سرزمین من است.
هفت نه ، هفتاد شهرِ‌ عشق وُ‌ هفتاد اقلیمِ‌ ایمان وُ‌ توحید وُ‌ حق طلبی ؛ وطنی که برای مردمِ بصیر وُ‌ آزاده وَ‌ خاکِ‌ پاکِ گُهر بارِ آن ، بر منشورِ‌ بلند بالای بشریت ، سرودها وَ‌ حماسه های بسیار رقم خورده است.
هنوز اگر گوش برخاک بگذاری ، صدای هَیا بانگِ سوارانِ ستیهنده ی آریایی را می شنوی ،‌که تیغ بر ستم کشیده ، درفشِ عزّت وُ افتخار وُ اقتدارِ ایران وُ‌ ایرانی را ، بالا وُ‌ بالاتر می برند.
از جلگه های زر خیز خطه ی دلاور پرور گیلان ، تا موج های گهر بار کاسپین و از سپید رود پر خروش و پر برکت آن ،که تا ابد جاری باد !
تا جنگل ها ی انبوه و شالیزاران حاصلخیز آن ، نام نامی ی ایران مقدس است که پژواکی سبزتر از سبز دارد…
راستی ، کجای جغرافیای جهان ، ‌می توان اینهمه عظمت ، اینهمه اصالت ، اینهمه علم وُ ادب وُ ایثار وُ شرافت وُ از خود گذشتگی ، سُراغ گفت ؟
ما مردمانی داریم ، که در سخت ترین روزها ، نان وُ سیب را ، به تساوی بینِ خود تقسیم می کنند . دوستی می کارند وُ عشق درو می کنند وَ آنجا که پای شرف وُ غیرت بمیان آید ، سنگرها وُ خاک ریزها ، از حضورِ پُر شور وُ پُر شمارشان، سرشار می شود.
این وطن از پسِ پیکاری هزاران ساله با سلاطینِ ستمکار وُ حاکمانِ‌جور پیشه ، برآمده وَ‌ در عصرِ جدید، با انقلابی یکّه وُ بی بدیل ، بر بالیده ، وَ‌ در جنگی هشت ساله ، از آزمونِ‌ دشوارِ جهاد وُ‌ شهادت، پیروزمندانه، سربلند کرده است.
ایرانِ امروز ، امانتِ دل هایی ست که فقط برای خدا تپیدند ؛‌ امانتِ‌ پاهایی ست که فقط برای خدا قدم برداشتند ؛ وَ‌ امانتِ‌ دستهایی ست که فقط در جستجوی صلح وُ دوستی وُ‌ امید بودند.
ایرانِ امروز ، ایرانِ آرمان های بزرگ وُ‌ مقدس است ؛ وَ ایرانیِ امروز ، ‌انسانِ‌ آرمانخواهی ست که برای ساختنِ وطنی آبادتر وُ آزادتر ، از عزیزترین چیزهای خود می گذرد ،‌ تا امانت دار شایسته ای باشد برای آنان که رفتند وَ با خورشیدی که در لاله زارِ خون شان فروزان شد ، خانه را روشن کردند…

سیدرضا سیددانش- فعال فرهنگی و رسانه‌ای