مشاور عالی شهردار رشت؛

اگر رشت در سه سال آینده از چرخه فعلی خارج نشود، ناپایداری در استان پایدار می‌شود

مختار جباری با بیان اینکه ارزیابی جامعه از عملکرد ما بسیار حایز اهمیت است، افزود: دانشگاه گیلان یک نظرسنجی مهمی انجام داد، که شهرداری هیچگونه دخل و تصرفی در آن نداشته است. پیش از این بخشی از این نظرسنجی منتشر شد اما جا دارد در اینجا بخش منتشر نشده‌ای از این ارزیابی را که مربوط به قضاوت جامعه است، عنوان کنم.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا،جلسه شورای اداری شهرداری رشت با حضور ثابت قدم در تالار گفت و گوی شهر برگزار شد.

مشاور عالی شهردار رشت با بیان اینکه وقتی در پایان یک دوره‌ی سالی قرار می‌گیریم، سعی می‌کنیم یک ارزیابی از خودمان داشته باشیم و چه در سالی که گذشت چه کردیم، گفت: ما باید همین رفتار را عیناً وقتی در جایگاه یک عنصر سازمانی هستیم باید داشته باشیم. یعنی باید به عنوان عناصر سازمانی شهرداری در پایان دوره سالی باید ببینیم که جامعه از ما چه قضاوتی دارد، خودمان از خودمان چه قضاوتی داریم و در نهایت ببینیم که مدیر سازمان چه قضاوتی از ما دارد و ما چه انتظاری داریم.

مختار جباری با بیان اینکه ارزیابی جامعه از عملکرد ما بسیار حایز اهمیت است، افزود: دانشگاه گیلان یک نظرسنجی مهمی انجام داد، که شهرداری هیچگونه دخل و تصرفی در آن نداشته است. پیش از این بخشی از این نظرسنجی منتشر شد اما جا دارد در اینجا بخش منتشر نشده‌ای از این ارزیابی را که مربوط به قضاوت جامعه است، عنوان کنم.

او با اشاره به اینکه این نظرسنجی در جامعه نمونه آماری ۶۰۰ نفره در ۵ منطقه شهری انجام شد، توضیح داد: گروه‌های سنی مختلفی در این نظرسنجی بودند که سنین ۱۸-۲۹ سال تقریباً ۳۹درصد، ۳۰ تا ۴۹ سال، ۴۰ درصد، و ۵۰ سال به بالا تقریباً ۲۰ درصد بودند. توزیع فراوانی افراد پاسخ‌دهنده به لحاظ سطح تحصیلات، بیسواد و کم‌سواد و ابتدایی تقریباً ۱۰ درصد، راهنمایی و دبیرستان ۱۸ درصد، دیپلم ۳۳ درصد و تحصیلات عالی ۳۸ درصد را شامل می شدند.

او با اشاره به اینکه یکی از سوال‌ها مقایسه‌ی شهردار فعلی با شهرداران گذشته بود، توضیح داد: در پاسخنامه چند گزینه بود که شامل بهتر ، خیلی بهتر ، فرقی نکرده ، بدتر و خیلی بدتر را شامل می شد. جمع پاسخ‌های بهتر و خیلی بهتر ۶۹.۵ درصد را شامل می‌شد. فرقی نکرده تقریباً ۲۶ درصد بود و جمع بدتر و خیلی بدتر تقریباً ۴ درصد بود.

جباری به سوال دیگری در خصوص سرعت پروژه‌ها نسبت به ادوار گذشته اشاره کرد و افزود: ارزیابی جامعه از سرعت پروژه‌ها در این دوره ۴.۷ خیلی بهتر، بهتر ۵۶.۸ درصد، فرقی نکرده ۳۲ درصد و بدتر ۵.۵ درصد بود.

او ادامه داد: یکی از سوالان این بود که اگر شما شهردار بودید ، الویت کاری شما چه بود که نتیجه آمار نشان می‌دهد که آسفالت و در درجه بعدی ترافیک از الویت شهروندان است.

با انباشت سه دهه مشکلات در شهر مواجه هستیم

جباری با بیان اینکه ما در دو سال گذشته فراز و نشیب‌های زیادی داشتیم و یقیناً در بعضی جاها ناکامی‌هایی هم داشتیم، افزود: خوشبختانه در طول این مدت با وجود همه فراز و نشیب ها، مسیری که توسط دکتر ثابت‌قدم طراحی شده بود، تا اینجا طی شد و دارد طی می‌شود. من فکر می‌کنم هر ازگاهی شایسته است ما به این مسیر نگاهی بیاندازیم و ببینیم داریم به کجا می‌رویم.

اگر رشت در سه سال آینده از چرخه فعلی خارج نشود، ناپایداری در استان پایدار می‌شود

مشاور عالی شهردار رشت با اشاره به اینکه شهرداری با دو مشکل جدی مواجه بود و هنوز هم هست، گفت: شهر رشت دچار انباشت مسائل مختلفی شهری هست که میراث چند دهه است. ما در یک وضعیتی قرار داریم مسائل مربوط به چند دهه انباشت شده است و فکر می‌کنم همه به این مسئله اذعان داشته باشند. از طرف دیگر ما با کمبود جدی زمان مواجه هستیم.

او در توضیح کمبود زمان افزود: ما در حال حاضر در یک وضعیت کلی در جامعه قرار داریم که اگر این وضعیت را خوب درک کنیم، تصدیق خواهیم کرد که زمان نداریم . ما در کلان ملی با دو تهدید مواجه هستیم و یک تضعیف. با یک نوع تهدید و با یک نوع تحدید. ما در شرایط تحدید منابع درآمدی دولت مواجه هستیم. دولت دیگر در دهه ۹۰ دولت دهه ۸۰ نخواهد بود. خیلی هنر کند که با پول نفت و مالیات درآمد کارمندانش را بدهد و ۴ تا پروژه را راه بیاندازد. بنابراین آن دوره گذشت که دولت منابعی داشت و می‌شد با این منابع خیلی کارها کرد. پس ما در دوره تحدید منابع درآمدی دولت قرار داریم. اما تهدید دیگر، تهدید منابع طبیعی است که یکی محیط زیست است و دیگر کمبود منابع آب. یکی از مشکلات جدی ما در چند سال آینده تهدید آب است. و همینطور با یک تضعیف منابع در جامعه مواجه هستیم. ما در وضعیتی قرار داریم که نرخ سرمایه اجتماعی و اعتماد عمومی متاسفانه پایین است. یعنی شما در جامعه ای باید انباشت مشکلات سه دهه را برطرف کنید که نرخ سرمایه اجتماعی و اعتماد عمومی پایین و از طرف دیگر آسیب‌های اجتماعی بالا است.

جباری اشاره کرد: وقتی شما به عنوان مدیریت شهری با شهری مواجه هستید که انباشت مسائل مربوط به سه دهه را دارد و از طرف دیگر جامعه با تحدید منابع درآمدی دولت و تضعیف سرمایه‌های اجتماعی روبرو است، برای برون‌رفت از این موضوع باید چه کار کنید؟ به همین دلیل است که ما کمبود زمان داریم. اگر رشت در طول سه سال آینده نتواند از این چرخه خارج شود، نه تنها به یک توسعه پایدار نخواهیم رسید بلکه ناپایداری را در رشت و استان پایدار خواهیم کرد. پس بنابراین ما وقت نداریم مشغول کارهای دیگر شویم. اگر می‌بینید دکتر ثابت‌قدم سرعت کار و فشار کارش بالا است به این دلیل است که واقعاً وقت نیست.

او با اشاره به اینکه عبور از این مرحله امکان‌پذیر نیست، مگر با فرمول عقلانیت و توسعه تصریح کرد: توسعه نقطه مطلوب ما است. یعنی رساندن شهر به شاخصه‌های مطلوب در حوزه‌های اقتصادی شهر. رسیدن به این نقطه مطلوب با هیچ مکانیزمی ممکن نیست.

مگر با مکانیزم عقلانیت؛ عقلانیت یک متد است برای رسیدن به نقطه مطلوب اما عقلانیت مورد نظر ما معطوف به استفاده از مکانیزم‌های علمی است. ما نمی‌توانیم به جز عقلانیت علمی و انباشت دانش به توسعه برسیم.

او افزود: من قصد مبالغه ندارم اما آنهایی که دستی در کار دارند، متوجه این موضوع شده‌اند که در دوره فعلی یک ایده و یک نگرش برای شهر ترسیم شده است. این ایده و افق کاملاً همگون با جغرافیا، فرهنگ و اقتصاد اینجا است.

جباری در پایان تصریح کرد: ما برای اینکه به این ساختار برسیم برای عبور از این مرحله باید به سه شعار و مفهوم توجه کنیم. مفاهیمی که ساده است اما پشت هر یک کلی ایده و اندیشه‌ی علمی خوابیده است. ما ناچاریم که ابتداً شهر، شهروندان و همه ساختار رشت را وارد شعار «می‌رشت» کنیم. واقعیت این است که حس تعلق به این شهر برای همه شهروندان و همه گیلانیان ایجاد شود.

ما یکی از مشکلاتی که داریم این است که واحد تعلق ما تقلیل پیدا کرده است. مثلاً در گذشته به محله خود افتخار می‌کردیم. اما الان تنها واحد تعلق شهروند ما خودش و خانواده‌اش شده است. در حالی که همه جای دنیا سعی می‌کنند که واحد تعلق شهروندان را از خود و خانواده به سمت شهر، استان و کشور سوق دهند. ما باید این تعلق را در بین شهروندان رشت و کل گیلان ایجاد کنیم و به مفهومی به نام «می‌رشت» برسیم. و بعد از آن باید به پهنه‌ی «امی رشت» شویم که رشت برای ایرانیان است. در مرحله اول رشت موضوعی برای گیلانیان است اما در مرحله دوم ما رشت را برای ایرانیان موضوع می‌کنیم. وقتی هنرمندانی مثل رضا عطاران به رشت می‌آیند و از پیاده‌راه بازدید می‌کنند همان فرآیند ایجاد «امی رشت» است. یعنی اینکه رشت موضوع شود برای ایرانیان. در نهایت ما به نقطه‌ای باید برسیم که رشت برای کل منطقه موضوع شود. رسیدن به این سه مرحله امکان‌پذیر نیست به جز با مفهوم عقلانیت و توسعه.

Share