خطر را جدی بگیریم

با شروع جهانی شدن و همزمان با عصر ارتباطات نهاد خانواده نیز طی چند دهه اخیر دستخوش تغییرات مهمی شده است و افزایش طلاق در سال های اول ازدواج، اختلاف های خانوادگی و … از عوارض این تغییرات بوده که دامن جامعه ایرانی را نیز گرفته است.
نهاد خانواده در حالی برای جامعه ایرانی یک نهاد مقدس به شمار می رود که در آن پدر به عنوان ستون خانواده و مادر به عنوان محور و کانون، جایگاه شایسته احترامی داشته اند و در کنار یکدیگر سبب استحکام این نهاد ارزشمند را فراهم آورده اند.
اما هرچه که جلوتر می رویم تغییرات رخ داده در خانواده ایرانی برای ما عیان تر می شود. شب نشینی های خانوادگی جای خود را به سفره خانه و قلیانسرانشینی جوانان داده است؛ به جای اینکه شاهد ازدواج آسان جوانان باشیم با مهریه های سنگین و هفت خوان دریافت وام ازدواج مواجه ایم و پدیده شرم‎آوری به نام ازدواج سفید در حال شیوع است.
رفته رفته نجابت٬ محبت٬ حیا و پاکدامنی در خانواده جای خود را به خیانت و خشونت داده و از سوی دیگر عطوفت و محبت اقوام نسبت به یکدیگر کمرنگ تر شده و حتی پدر و مادر نیز به عنوان دو رکن اصلی خانواده دیگر آن جایگاه رفیع گذشته را ندارند.
سیاستگزاران و برنامه ریزان نیز در این قیل و قال در حال و هوای دیگری به سر می برند و طرح های آن ها برای استحکام خانواده از یک سو بخشنامه ای و دستوری شده و از سوی دیگر با واقعیت های جامعه تومنی صد نار توفیر دارد.
مجریان نیز گرفتار اقدامات شعاری شده اند و به برگزاری رویدادهای چون هفته ازدواج آسان و یا هفته بدون طلاق بسنده کرده اند. آنچنان در باتلاق سونامی طلاق گرفتار شده ایم که هر چه دست و پا می زنیم، بیشتر غرق می شویم.
اوضاع هرچه که هست، اصلا خوب نیست. از یاد نبریم که تضعیف خانواده یعنی افزایش فساد و بی بند و باری در جامعه؛ پس خطر را جدی بگیریم.

سینا هوشمند گورابی – سرمقاله شماره چهارم هفته نامه جوانان دیارمیرزا