پرچم رشت در ارتفاع ۸۰۸۰ متری برافراشته می‌شود/فروردین به اورست میروم /گلایه از بی‌توجهی مسئولان نسبت به ورزشکاران حرفه‌ای
اختصاصی پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا آرمان حداد با اشاره به سختی‌ها صعود به «گاشربروم ۱» گفت: اساسا ارتفاع بالای ۷ هزار متر منطقه مرگ محسوب می‌شود و سرمای زیاد در این ارتفاع حتی فکر کردن را هم برای انسان سخت می‌کند.
اختصاصی پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا آرمان حداد تنها هیمالیانورد گیلانی امروز پنجشنبه برای فتح قلعه «گاشربروم ۱» با ارتفاع ۸ هزار و ۸۰ متر سفر خود به پاکستان را آغاز کرده است. گفتگوی تفصیلی دیارمیرزا با آرمان حداد در آخرین روزهای قبل از اعزام که در حال تلاش برای تدارک سفر خود بود را در زیر می‌خوانیم.
از ایران دو نفر برای صعود به «گاشربروم ۱» حضور دارند
حداد با بیان اینکه تدارکات این سفر متاسفانه کمی مشکل ساز بوده اظهار کرد: از ایران کلا دو نفر برای صعود به «گاشربروم ۱» حضور دارند و حدود ۴۰ کوهنورد از سراسر جهان در این صعود از کشورهای اروپایی گرفته تا آسیایی خود را برای فتح این قله آماده کرده‌اند.
این هیمالیانورد گیلانی فصل صعود هیمالیای پاکستان را بین خرداد تا مرداد ماه دانست و یادآور شد: چندسال پیش قصد صعود به این قله را داشتم که به دلیل هزینه‌های بالا نتوانستم اقدام کنم و در همین سفر پیش رو نیز برای تامین هزینه‌های مالی با دشواری‌های زیادی رو به رو شدم. بالغ بر ۵۰ میلیون تومان هزینه سفر است که توسط اسپانسر باید تامین شود. تمرین و ورزش و تامین اعتبار همه باید توسط خود من صورت گیرد و این کار را کمی سخت می‌کند.
وی با بیان اینکه «تنها گیلانی هستم که به هیمالیا صعود کرده‌ام» اظهار کرد: تاکنون دو قله بالای ۸ هزار و همچنین به دو قله بالای ۷ هزار متر صعود کرده‌ام و دو تا فیلم مستند هم ساختم که در ایران پخش شد و در ایتالیا هم جایزه گرفت.
برافراشته شدن پرچم رشت در ارتفاع ۸۰۸۰ متری
حداد عنوان داشت: عکاس حرفه‌ای نیستم اما از مسیر صعود عکس می‌گیرم و حتی نمایشگاه عکس هم برگزار کردم و فضایی که ما سفر می‌کنیم یک فضای ناملموس است که هرکسی نمی‌تواند در آن فضا حضور یابد و برای مردم هم این نمایشگاه که در سال ۹۰ برگزار شد جالب بود. در هر سفر هم فیلم مستندی تهیه می‌کنم که در مجامع مختلف پخش می‌شود.
وی در خصوص نحوه تامین مالی این سفر خود اظهار کرد: شهرداری رشت برای برندسازی شهری، بخشی از هزینه‌های این سفر را تامین کرده است و قرار شده پرچم «رشت» و «می‌رشت» پس از صعود در ارتفاع ۸ هزار و ۸۰ متری برافراشته شود.
حداد با قدردانی از عملکرد شهرداری و شورای شهر رشت گفت: طی این سال‌ها شهرداری و شورای شهر رشت به اندازه خودشان همیشه حمایت کرده‌اند و همراه من بوده‌اند که این مساله جای قدردانی دارد اما از طرف دیگر ورزش و جوانان گیلان و هیات کوهنوردی تاکنون کمکی نکرده‌اند.
وی از گروه بازرگانی لطفعلی خانی به عنوان یک بخش خصوصی از دیگر حامی مالی این سفر نام برد و گفت: علاوه بر تهیه فیلم مستند و عکاسی گزارش سفر به صورت صوتی گردآوری می‌شود.
ایرانی‌ها با کمترین هزینه به هیمالیا می‌روند
تنها هیمالیانورد گیلانی با بیان اینکه در خارج از کشور ورزشکاران دغدغه‌ای به نام تامین منابع مالی ندارند اظهار کرد: حتی اسپانسر هم برای آن‌ها تامین می‌شود نه اینکه ورزشکار به دنبال اسپانسر برود. ایرانی‌ها با کمترین هزینه به هیمالیا می‌روند. تجهیزات آن‌ها حدود ۲۵ هزار دلار است و در هر سفر آن‌ها تجهیزات را تغییر می‌دهند اما من هر چند بار صعود مجبورم تجهیزات خود را عوض کنم.
حداد اضافه کرد: حتی برای آن‌ها هم جای تعجب بود و می‌گفتند چگونه است که شما سازمانی ندارید که هزینه سفر شما تامین کند.
وی با بیان اینکه برای اخذ مجوز شورای برون مرزی همیشه باید دو ماه قبل تامین مالی صورت گرفته باشد تصریح کرد: به راحتی نمی‌توان مجوز این شورا را گرفت و برای همین سفر هم نتوانستم مجوز بگیرم.
این کوهنورد گیلانی یادآور شد: ۱۴ قله بالای ۸ هزار متر وجود دارد که ۵ تای آن‌ها در پاکستان است و هرکدام سختی‌های خاص خود را دارد.
وی در خصوص مشکلات پیش‌رو گفت: ما ایرانی‌ها بیمه نیستیم و به خاطر مشکل تحریم‌ها هنوز مشکل بیمه وجود دارد.
گلایه از بی‌توجهی مسئولان نسبت به ورزشکاران حرفه‌ای
حداد با گلایه از عدم حمایت مسئولین و بی‌توجهی نسبت به ورزشکاران شناخته شده گیلان گفت: اساسا ورزشکاران درجه یک و ملی گیلان بیش از ده نفر نیستند. امثال امین قاسمی‌پور کاپیتان تیم ملی بوکس، محمد رهبری عضو تیم ملی شمشیربازی، شاهین اخلاق پسند عضو تیم ملی تنیس روی می‌ز، علی هرمزی عضو تیم ملی واترپلو، اصغر کاردوست و یا مسعود زادپرور که تا دو ماه دیگر باید برود آمریکا از جمله ورزشکاران حرفه‌ای گیلان هستند.
وی با بیان اینکه متاسفانه مسئولین حمایت از ورزشکاران را جزو وظایف خود نمی‌دانند اظهار کرد: بودجه ورزش و جوانان کفاف حمایت از ورزشکاران را نمی‌دهد و در این بین همه از نمایندگان مجلس انتظار داریم تا تدبیری بیندیشند و بودجه‌ای صرفا برای حمایت از قهرمانان تخصیص دهند.
حداد افزود: بعضا ورزشکاران جهانی ما گرفتار ۵ میلیون تومان هستند تا اعزام شوند و برای کشور افتخار بیافریند.
کوهنورد گیلانی خواستار راه اندازی صندوقی برای حمایت از ورزشکاران حرفه‌ای شد و گفت: می‌توان یک بخش از مالیات دخانیات برای حمایت از ورزشکاران ملی اختصاص پیدا کند و مطمئنا اگر سالی ۲ میلیارد برای ورزش حرفه‌ای در گیلان هزینه شود ورزش گیلان می‌تواند افتخار آفرین باشد.
هیمالیانورد گیلانی خاطرنشان کرد: خود من نهایتا تا ۸ سال دیگر می‌توانم صعود داشته باشم. اما تامین اعتبار مالی سخت‌تر از صعود به قله است. خود من تاحالا ۸ هزار کیلومتر دوندگی کرده‌ام تا بتوانم مشکل مالی را حل کنم. جانمان را بگذاریم و هزینه مالی هم کنیم و افتخار آفرین هم باشیم اما عکسش را باید با مسئولان بگیریم.
حداد خاطرنشان کرد: برای ورزش هزینه کردن برای مسئولین مهم نیست. قشنگ صحبت می‌کنند و به حرفای ما گوش می‌دهند اما از در که خارج می‌شویم چیزی به یاد نمی‌آورند.
استعداد خود ورزشکاران آن‌ها را به جایی رسانده نه حمایت مسئولان
وی خواستار حمایت همه جانبه مسئولان از ورزشکاران شد و گفت: برای مثال دوستان من در تهران و تبریز توسط مسئولان حمایت می‌شوند و این شرایط بعضا به خود مسئولان گیلان هم بر می‌گردد و شرایط در سراسر کشور به یک گونه نیست.
حداد افزود: ممکن است در گیلان ورزشکاران با استعداد زیادی وجود داشته باشد که به دلیل مشکلات مالی استعداد آن‌ها تاکنون بروز و ظهر نیافته است. و تاکنون این استعداد خود ورزشکاران بوده که آن‌ها را به جایی رسانده نه حمایت متولیان ورزش.
حداد با اشاره به تجهیزات کوهنوردان سایر کشور‌ها گفت: کوهنوردان ژاپنی تجیهزات ماهواره‌ای برای ارتباط دارند. در آنجا هزینه اینترنت دقیقه‌ای ۱۰ دلار است و آن‌ها علاوه بر تجهزیات کوهنوردی از لحاظ وسائل ارتباطی هم کاملا مجهز هستند و تعهدی هم برای صعود ندارد اما من متعهد شده‌ام که حتما صعود کنم.
وضعیت نابسمان هیات کوهنوردی گیلان
هیمالیانورد گیلانی با گلایه از برخی غرض ورزی‌ها و کارشکنی‌ها اظهار کرد: حدود ۲ سال است که هیات کوهنوردی گیلان در وضعیت نابسمانی به سر می‌برد. هیات رئیسه کامل نیست و رئیس هیات هم استعفا داده اما استعفای او را نپذیرفته‌اند. حتی یک نامه نتواسنتند برای سفر من ارسال کنند و تجهیزاتی هم به من ندادند. متاسفانه بیشتر این عزیزان تلاش کردند که بنده این صعود را انجام ندهم.
وی در خصوص حمایت فدراسیون کوهنودی از ورزشکاران گفت: در گذشته و قبل از افزایش قیمت دلار فدراسیون هزینه می‌کرد اما امروزه تنها می‌تواند کار‌ها را تسهیل کند.
فروردین به اورست می روم
حداد از هدف خود برای صعود به قله اورست در فروردین سال آتی خبر داد و گفت: ۶۰ هزار دلار هزینه این سفر است و باید برای شورای برون مرزی و تامین اعتبار از همین حالا اقدام کنم.
تنها هیمالیانورد گیلان در خصوص امتیازات کسب مجوز از شورای برون مرزی اظهار کرد: یک از مزیت‌ها این است که در صورت کسب مجوز با صعود در رنکیک کشوری قرار می‌گیری و یا اگر قرار است سالیانه از ورزشکاران قدردانی کنند از شما هم تقدیر می‌شود.
فتح قله بالای ۸ هزار متر یعنی کسب مدال جهانی/از کشورهای حاشیه خلیج فارس پیشنهاد داشتم
وی افزود: در ایران صعود به قله‌ها معادل سازی شده و قله‌های بالای ۸ هزار متر معادل مدال جهانی هستند و البته باید به تائید شورای برون مرزی نیز برسد. در خارج از کشور برای صعود ارزش بالایی قائل هستند و گواهی صعود فدراسیون جهانی بسیار ارزشمند است و حتی هنگام ورود به کشورهای جهان وقتی بفه‌مند شما ورزشکار حرفه‌ای هستی برای ارزش بسیاری قائل می‌شوند.
حداد در بخشی از گفتگوی خود به پیشنهاد برخی کشور‌ها برای اقامت در آنجا خبر داد و گفت: در سال ۹۰ برای اقامت پیشنهادی از حوزه کشورهای خلیج فارس داشتم اما قبول نکردم.
ارتفای بالای ۷ هزار متر یعنی منطقه مرگ/بدون کپسول اکسیژن صعود می‌کنم
آرمان حداد به برگزاری تمرینات بدنسازی خود در رشت و تمرینات کوهنوردی خود در ماسوله اشاره کرد و با اشاره به سختی‌ها صعود به «گاشربروم ۱» گفت: اساسا ارتفاع بالای ۷ هزار متر منطقه مرگ محسوب می‌شود و سرمای زیاد در این ارتفاع حتی فکر کردن را هم برای انسان سخت می‌کند.
وی افزود: بالای ۸ هزار متر نیاز به اکسیژن دارد اما من بدون کپسول اکسیژن صعود می‌کنم.
هیمالیانورد گیلانی در خصوص شرایط جوی ارتفاع ۸ هزار متری گفت: در ارتفاع ۸ هزار متری اگر آفتاب باشد و ابر و باد نداشته باشیم حداقل دما منفی ۴۰ درجه است.
حداد با بیان اینکه برای صعود به «گاشربروم ۱» بیس کمپ خود را در ارتفاع ۵ هزار متری قرار داده است یادآور شد: برای رسیدن به قله ۴ تا کمپ داریم و وزن بار من به حدود ۳۰۰ کیلو می‌رسد که توسط باربر‌ها تا «بیس کمپ» حمل می‌شود و در آنجا بار‌ها از لباس گرفته تا غذا تقسیم می‌شوند.
وی تصریح کرد: اینگونه نیست که یکبار شما از «بیس کمپ» بروید به کمپ یک و بعد دو، سه و چهار و در نهایت صعود به قله. چنین چیزی امکان پذیر نیست.
حداد کمپ یک خود را در ارتفاع ۶ هزار متری دانست و گفت: به ترتیب کمپ دو در ارتفاع ۶۷۰۰ و کمپ سه در ارتفاع ۷۲۰۰ و کمپ ۴ در ارتفاع ۷۴۰۰ متری است و من باید بروم کمپ یک بخوابم و به سمت کمپ دو حرکت کنم و وسایل را در آنجا بگذارم و دوباره به سمت بیس کمپ برگردم.
هیمالیانورد گیلانی گفت: ممکن است برخی ورزشکاران از رفتن به یک کمپ صرف نظر کنند. اما حتی از کمپ ۴ هم باید به بیس کمپ برگردیم و بعد از صعود به قله نیز برای جمع کردن وسائل نیز باید این روند تکرار شود. ممکن است کمپ چهار برویم و به خاطر نامناسب بودن هوا صعود انجام نشود. برای همین است که صعود چند ده روز طول می‌کشد. بطور کل برنامه‌ها بر اساس شرایط بدنی خود کوهنورد است و سرپرست گروه نیز در جریان برنامه قرار دارد.
دیدگاه