جای خالی پاسداشت «نادر» گیلان در زادگاه مادری

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا هشتم اردیبهشت ماه تالار وحدت تهران شاهد بزرگداشت مردی از اهالی موسیقی گیلان و کشور است. آیین تجلیل و نکوداشت «نادر گلچین»، خواننده گیلانی و پیشکسوت موسیقی ایران در این تالار برگزار می‌شود. در این آیین که با عنوان بوی بهار و راس ساعت ۲۱:۳۰ در تالار وحدت برپا می‌شود، پیشکسوتان موسیقی حضور خواهند داشت و در نماهنگی ضمن پرداختن به زندگی این هنرمند، تعدادی از هنرمندان موسیقی در مورد نادر گلچین صحبت خواهند کرد.
نادر گلچین پس از ۳۵ سال سکوت، آلبومی به نام «گریز» را منتشر کرده است، که نشست نقد و بررسی آن در تهران برگزار شد. اما این تنها آیینی نبود که به آثار و زندگی این خواننده می‌پرداخت، بلکه به جز آیین بزرگداشت در فرهنگسرای ارسباران تهران، در سال۹۳ هم بزرگداشت وی در اصفهان برپا شد.
به مناسبت برپایی آیین نکوداشت این خواننده پیشکسوت در روز چهارشنبه با وی گفت و گویی انجام داده ایم.
«نادر گلچین» درباره برپایی این بزرگداشت گفت: این بزرگداشت به همت مؤسسه فرهنگی هنری رادنواندیش برپا می‌شود که به خاطر احترام به زحمات نسل‌های پیشین موسیقی انجام گرفته است و هدف آن فروش بلیت نیست. بلکه از فعالان فرهنگی و هنری برای حضور در این مراسم دعوت خواهد شد.
وی در مورد ادامه فعالیت خود بعد از ۳۵ سال بیان کرد: البته این اقدام به دعوت «فریدون شهبازیان» بود که در این آلبوم از شعر هوشنگ ابتهاج شاعر پرآوازه کشور استفاده کردند. حال و هوای مناسب شعر و فضای ایرانی آن من را مجاب به خواندن دوباره کرد؛ ضمن این‌که حس کردم فضای اجتماعی برای فعالیت دوباره من در حوزه موسیقی وجود دارد.
گلچین در ادامه توضیح داد: آهنگ نوبهار را در سال ۵۶ به پیشنهاد مهدی خالدی اجرا کردم. البته این شعر قبلا خوانده شده بود که با کسب اجازه از خواننده، مجددا اجرا کردم. شعر آن هم از «اسماعیل نواب صفا» در دستگاه همایون بود و این آهنگ در ریتم ۲ ضربی به اصطلاح عوامانه(شکسته) ساخته شده و انگیزه ام از خواندن آن لطف خاصی بود که این شعر برایم داشت.
این خواننده پیشکسوت در مورد وضعیت خوانندگی در سال‌های اخیر بیان کرد: در چند سال اخیر وضعیت بهتری در مقایسه با حدود۱۵ -۱۰ سال قبل ایجاد شده است. تمرکز بیشتری در این عرصه شده است و از طرف دیگر مجوزها راحت تر داده می‌شود. وضعیت به سمت و سوی خوبی پیش می‌رود. اما مشکلی که وجود دارد این است که موسیقی ملی ما را به غلط به عنوان موسیقی اصیل ایرانی معرفی می‌کنند. بنابراین در این زمینه باید دولت ورود کند و با حمایت از موسیقی اصیل ایرانی، کمک کند تا آهنگ‌هایی مثل پاپ جایگزین موسیقی اصیل ایرانی نشود.
گلچین در مورد حمایت از نسل جوان موسیقی ادامه داد: برای حمایت از جوانان خوش آتیه نیز دولت باید ورود کند تا با تاسیس هنرستان‌ها و سالن‌های مخصوص کنسرت و موسیقی، زمینه را برای پویایی آنها فراهم کند تا موسیقی هرز و بد جانشین موسیقی ملی و اصیل ایرانی نشود؛ البته موسیقی فاخر در کنار شعر فاخر ایجاد می‌شود.
انتخاب اشعار شاعران ملی ما چون سعدی و حافظ که شعرشان در هر زمانی زنده است، می‌تواند خیلی موثر باشد. در نهایت سیاستگذاری دولت بسیار موثر است.
این خواننده پیشکسوت در مورد غنای موسیقی فولکلور گیلان گفت: البته نمی‌شود به موسیقی‌ای که امروز و به زبان گیلکی ساخته می‌شود و فردا اجرا می‌شود، نام فولکلور گذاشت. موسیقی فولکلور به موسیقی اصیل گیلکی گفته می‌شود که در سال‌های گذشته سینه به سینه نقل و خوانده شده است. اما چیزی که امروز ساخته و گفته می‌شود و تحت عنوان فولکلور ارائه می‌شود، موسیقی محلی و بومی گیلان نیست.
گلچین افزود: موسیقی فولکلور و محلی گیلان از گام‌های دشتی و شور ساخته می‌شود و نمی‌شود به موسیقی که در چهارگاه یا ماهور ساخته می‌شود، محلی اطلاق کرد. البته غنای موسیقی فولکلور گیلان بسیار زیاد است. شعرهای بومی گیلان اغلب با محیط سرسبز شمال و فضای طبیعی آن ارتباط برقرار می‌کند و بسیار دلنشین است. بنابراین نمی‌توان گام‌های بیگانه و غربی را به این موسیقی وارد کرد و باید حال و هوای آن را حفظ کرد. وی گفت: لازم است گروه‌های موسیقی سنتی از ظرفیت و غنای موسیقی گیلان نهایت استفاده را ببرند و از گام‌های مخصوص آن که محلی است استفاده و با تبحر آن را اجرا کنند؛ زیرا اگر غیر آن به کار ببرند به گوش خوشایند نیست. همچنان که امثال مرحوم پوررضا یا ناصر مسعودی و… موسیقی فولکلور را به خوبی اجرا می‌کردند و کارشان مورد استقبال همه گیلانی‌ها قرار می‌گرفت.
از شناخته شده ترین تصنیف‌هایی که گلچین اجرا کرد می‌توان به یوسف گم گشته باز آید، مرغ سحر، ناوک مژگان، قصه شهر عشق، مسبب، من دیگه بچه نمیشم و آلبوم‌های گریز، نفس باد صبا، زلف بنفشه و… اشاره کرد.
با وجود اینکه استان‌های تهران و اصفهان برای این پیشکسوت عرصه موسیقی مراسم بزرگداشت برپا می‌کنند، هنوز مشخص نیست که چرا نهادهای فرهنگی مانند اداره ارشاد گیلان برای این هنرمند مراسم بزرگداشتی در سرزمین مادری اش برپا نمی‌کنند.