از نطق های آتشین میرزا کوچک تا محلی برای اعدام دسته جمعی+تصویر قدیمی از سبزه میدان
اختصاصی پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا پیش از آن که محمدولی خان تنکابنی از حکام مشروطه خواه شمال , با خیابان کشی و باغچه بندی , سبزه میدان را به باغ ملی تبدیل کند , این میدان محلی برای اعدام محکومان در دوره صفویه و حتی در مقطعی شاهد گردن زدن دسته جمعی اسیران جنگی بود
اختصاصی پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا باتوجه به اجرای پروژه بازآفرینی سبزه میدان رشت شاید بد نباشد که کمی بیشتر با تاریخچه این میدان تاریخی رشت آشنا شویم.
در کتاب «گیلان به روایت کارت پستال های تاریخی» که به کوشش «مهرداد اسکویی» گردآوری و توسط نشر فرهنگ ایلیا به چاپ رسیده است , در مورد سبزه میدان رشت نوشته شده است:
«پیش از آن که محمدولی خان تنکابنی از حکام مشروطه خواه شمال , با خیابان کشی و باغچه بندی , سبزه میدان را به باغ ملی تبدیل کند , این میدان محلی برای اعدام محکومان در دوره صفویه و حتی در مقطعی شاهد گردن زدن دسته جمعی اسیران جنگی بود.هرچند سابقه ی نه چندان جالب با ظاهر مدرن و آرام پارک چندان هماهنگی ندارد.افزون بر این سبزه میدان نخستین محلی بود که میرزا کوچک خان به دنبال تشکیل حکومت انقلابی و پس از ورود خود به رشت , در آنجا مورد استقبال مردم قرار گرفت و آن جا را تبدیل به جایگاهی برای ایراد نطق های آتشین و انقلابی از سوی فعالان جنگلی کرد.طرف آن که پس از سرکوب جنگلیان مجسمه ی رضاخان , که مهمترین نقش را در سرکوب آنان داشت , در این پارک نصب شد.
پس از سقوط قاجارها و رسیدن رضا شاه به سلطنت , این پارک مورد توجه شهرداری رشت قرار گرفت, سردری زیبا و نرده های آهنی بلند در اطراف آن احداث شد و خیابان بندی و گل کاری شد.در دو طرف سردر و دروازه های بزرگ نیز دو مغازه کوچک ایجاد شد , که بستنی و انواع تنقلات می فروختند.سردر مذکور و نرده های اطراف در زمان بازسازی میدان در دهه ی چهل تخریب شد.به رغم اینکه بیشتر رونق و شکوفایی پارک مربوط به دوره پهلوی است, در دوره قاجار نیز بلدیه(شهرداری)رشت هزینه زیباسازی پارک را تامین می کرد,برای نمونه برای تهیه نفت چراغ های نفتی پارک , که در این تصویر جای خود را به چراغ های برقی داده,برای چهار شب چهار قران خرج می کرده است.با این که در دهه سی خورشیدی سبزه میدان تنها پارک عمومی مردم رشت به حساب می آمد تا سال ۱۳۳۷ ه ش.مورد بی توجهی قرار داشت و در این سال بود که نصب صندلی و نیمکت های سنگی , که در تصویر نیز دیده می شوند , صورت گرفت.اما آسفالت و بتن ریزی کف آن تا سال ۱۳۴۰ ه.ش. به تعویق افتاد و در آن سال کف پارک با قلوه سنگ هایی درشت و آزار دهنده سنگریزی کردند, که مورد انتقاد بسیاری از جراید آن روز رشت قرار گرفت.چندی پس از آن نیز مجسمه ی فرح پهلوی که در کنار سفیدرود نصب شده بود به این پارک منتقل شد و در ورودی آن قرار گرفت.اما پس از انقلاب این مجسمه از پارک بیرون برده شد.در دوران انقلاب نام پارک برای مدتی از سبزه میدان به سیدجمال الدین اسدآبادی تغییر یافت.اما به دلیل تداول نام پیشین پارک و تمایل مردم رشت دوباره به سبزه میدان تغییر نام داد.»
پارک سبزه میدان رشت-دهه ی ۱۳۵۰ شمسی
دیدگاه