ﭼﺮﺍ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﻭ ﺍﺩﺑﯿﺎﺕ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻧﺎﻣﯽ ﺍﺯ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﻧﯿﺴﺖ؟/چرا در هیچ سرزمینی آثاری از دوران کوروش کبیر وجود نداره؟

پرفسور زمانی ببخشید چرا توی قرآن اسم امامان نیومده ؟؟؟؟؟؟

به روز باشید ول کنید این حرفها و این داستانها و افسانه ها….چرا میخوای به چندهزارسال قبل بری این تاریخ و این گذشته تا زمانی که مایه عبرت انسان نشه و راه رومشخص ونشون نده به چه دردی میخوره گذشته ای ازش درس نگیری به درد سینه قبرستون میخوره فقط

با سلام و درود. برای پرسش پرسیدن باید هدفت یادگیری باشد نه مغرضانه. با این وجود اگر نوشته ی استاد دکتر محمد رسولی(شاهنامه شناس بزرگ و حقوقدان) را راجع به حضرت کوروش بزرگ خوانده بودی، متوجه میشدی که کوروش چه شخصیت برجسته و بلکه آسمانی و انسان الهی بوده است. پیشنهاد دارم لااقل سخنرانی دکتر محمد رسولی با عنوان”کوروش بزرگ در قران مجید و شاهنامه” را گوش دهی/ موفق باشید

حامد زمانی یک خواننده بزرگ و مورد احترام است وحالا اگر مدهبیون او را مطرب می‌خوانند به ماارتباط ندارد ولی شایسته است در جهت حفظ احترام خود در عصری که دیگر جفنگیات پذیرفته نیست و نمی توان تصویر مار را بجای مار نوشتاری به مردم نشان داد حقایق را از دانشمندان صاحب فن و استادان و زبان شناسان بپرسد تا خدد ناخواسته مضحکه خلق تشود

سلام بر همه دلیل اینکه کسی نام کوروش کبیر رو نمیدونسته این بوده که با حمله اسکندر و تخریب آثار باستانی موجب فروپاشی و منقرض شدن سلسله هخامنش شد ولی بعصب پادشاهان هخامنش فرزند هاشون رو مخفی میکردن که کشته نشن و نسلشون ادامه پیدا کنه و گفته شده که برخی پادشاهان همسر های مخفی داشتند که میدونستند که قراره سلسله شون نابود بشه اینکار رو میکردن ولی کوروش این کار رو نکرد و بدونید که نام کوروش در اجداد بنده در ۱۶۰۰ سال پیش بوده چون در شجر نامه بعضی اسم ها رومی و بعضی پارسی و بعضی یونانی و بعضی هم عرب ولی فامیلی پاسارگاد بوده و به زبان ساسانی و میخی طور دیگری و تلفظ دیگری داشته در ضمن شاهنامه فردوسی برگرفته از داستان زندگی هخامنشیان و سکاهی ها هست و نام انها به دلیل اینکه برای فردوسی طبعات به همراه داشت نام انهارو عوض کرد اگر هرکس منابع بیشتری خواست در پاسخ از من سوال بپرسه

آقای زمانی به نظرم برو رو صدات کار کن نه که گذشتت یادت بره و به خودت مغرور بشی و بعد بیای چیزی که تو تخصصت نی حرف بزنی!!!! من از بچگی یه عالمه کتاب تاریخی خوندم ولی چون مدرک و تخصصشو نگرفتم نمیام نظر بدم و دخالت کنم
لطفاً در مورد چیزی که توی تخصصتون هست نظر بدین و اظهار نظر کنین?

می گویند چرا حتی نام یک پدربزرگ در ایران کوروش و داریوش نیست ? پس بازیگران ارزنده‌ای همچون «سیروس ابراهیم‌زاده» و «داریوش اسدزاده» که از پیشکسوتان سینما هستند، اسمشون ممد قلیه؟!? آقای زمانی اول تحقیق کن بعد ادعا کنید، این حجم از ادعای ناشیانه و کذب و تمسخر، نشان از میزان سوزش و حقارت کوروش ستیزان دارد، و کاملأ مشخصه از روی کینه و حسادتو غرض ورزی تحلیل می کنند که فاقد درستی و قضاوت بی‌طرفانه ست?

ایران‌ستیزان تلاش می‌کنند با روش‌های عوام فریبانه به اهداف خود برسند. برای مثال در گفتاری سطح پایین می‌گویند اگر هخامنشیان وجود داشتند، چرا نام هیچ پدربزرگی کوروش یا داریوش نیست؟! در مرحله اول باید گفت چنین استدلال‌هایی قطعا نادرست است! ولی باید توجه داشت که نام بسیاری از پدربزرگ‌ها، بر گرفته از نام‌های ایران باستان و پادشاهان هخامنشی است. کافی است به اشخاص مطرح توجه کنیم از جمله بازیگران ارزنده‌ای همچون «سیروس ابراهیم‌زاده» و «داریوش اسدزاده» که از پیشکسوتان سینما هستند.

یکی از موضوعات مهم و مبنایی در تاریخ آریانا ، بحث خاندان هخامنشی و جنگ اسکندر با پادشاه ایران است.

بسیاری از خاورشناسان استعماری غربی از قرن نوزده به این سو، برای اینکه تاریخ آریانا و هند را از درون پوچ و بی‌محتوی ساخته و از اصالت و قدمت بیندازند، به منابع کهن تاریخی حوزه سِند و بلخ و سیستان بی‌اعتنایی کرده و غالبا تاریخ این حوزه و شاهان باستانی آن را بر اساس منابع یونان باستان و سنگنوشته ها نوشته اند و کتیبه ها را در اصطلاح، بر اساس علوم تجربی ترجمه و تفسیر کرده و به عنوان سند قطعی و خطا ناپذیر مطرح کرده اند.

گرچه سنگنوشته‌ها ممکن است بخش اندکی از تاریخ کشور‌ها را بازتاب دهند، اما سخن اصلی و مهم اینست که آیا سنگنوشته‌های گُنگ و مبهم، به تنهایی و بدون قراین و شواهد دیگر می توانند بنیاد استوار و مطمئن و بازتاب دهنده تمام تاریخ، فرهنگ، زبان، تبار، آداب و رسوم چند هزار ساله یک سرزمین و مردم و شاهان آن قرار گیرند؟ چه اطمینانی است که این سنگنوشته‌ها همگی اصلی باشند و یا اینکه بی طرفانه و غیر سیاسی، ترجمه و تفسیر و معنی شده باشند؟

یکی از مواردی که تاریخش بر اساس منابع کهن یونانی و سنگنوشته‌ها، نوشته شده است، خاندان هخامنشی اند. احتمالا نام هخامنش نخستین بار توسط راولین‌سُن انگلیسی به میان آمده است.

راولین‌سُن یکی از چهار نفر آشورشناس پادشاهی لندن و صاحب منصب انگلیسی در دربار دولت ایران بوده است. [۱] راولین سُن که فرستاده نظامی بریتانیا بود، نخستین بار در سال‌های ۱۸۳۵ تا ۱۸۳۷ از کتیبه بیستون در کرمانشاه دیدن کرد. او سر انجام در ۱۲۶۷ ق/ ۱۸۵۸ م، به خواندن متن فارسی باستان آن موفق شد.[۲]

هم چنین تا جایی که نگارنده میداند، نخستین کتاب خارجی که از هخامنش یاد کرده، تاریخ هرودوت است، و احتمالا تاریخ هرودوت نیز نخستین بار توسط راولینسُن با درج مقدمه‌ی نشر شده است.

دُمُرگان فرانسوی (۱۸۵۷ – ۱۹۲۴ م) و راولین‌سُون (۱۸۵۸ م) و فرزر تیتلر و ریچارد فَرای که هرسه انگلیسی بودند و نولدِکه یهودی آلمانی و بارتُولد روسی آلمانی، و هم چنین هِرتِسفِلد ، استروناخ و گریشمَن که هرسه یهودی بودند، و دارمستتر فرانسوی، و کُوهِن و اِشمیت و شُرمَن و شماری دیگر، از جمله کسانی اند که به‌صورت کم یا زیاد در تاریخ‌سازی نوین برای افغانستان و ایران نقش داشته اند.

در دوران پهلوی اول و دوم، دُمُرگان فرانسوی و تیم همرایش ۶۵ سال در قلعه دمرگان در شوش مشغول تاریخ نگاری بودند. راولین‌سُون انگلیسی نخستین کسی بود که کتیبه بیستون کرمانشاه را خواند و از آن هخامنش و داریوش هخامنشی را استخراج نمود. هم چنین استروناخ و گریشمن و هرتسفلد ، از مصالح و پایه های سنگی چهل منار و قلعه هزار ستون ملکه هُمای بلخی و معبد سلیمان و از بقایای آتشکده زردشتیان، تخت جمشید و پاسارگاد، گور کوروش هخامنشی، کعبه زردشت و کتیبه‌های سنگی در شیراز را ساختند.

گرچه ما از طرفی خود را مدیون باستان شناسان غربی میدانیم؛ اما از طرف دیگر هنگامی که جعلیات و فرضیات بی‌سند و متناقض گروهی از آنان را در باره تاریخ مردم شرق از نزدیک بررسی و مطالعه میکنیم، بسیار تأسف می‌خوریم که چرا مردم و بخشی از محققان ما بدون تأمل و بدون توجه به متون کهن و منابع هزار ساله عربی و پارسی و ترکی خویش، به ساخته های مدرن گروهی به‌نام باستان‌شناس یا خاورشناس، باور و اعتماد مطلق کرده اند.

این فرضیه پردازان از قرن نوزده به این سو، با دربار تهران و کابل تبانی کرده و با نوشتن تاریخ تبانی و با ساخته های مدرن خود به‌نام عِلم و آکادمیک، مردم ایران و افغانستان را ریشخند نموده و با شعور و تاریخ آنها بازی کرده اند.

امیدوارم به تندی و تعصب متهم نشوم. شما نیز اگر متون کهن ویدی و اوستایی و منابع عربی و فارسی و ترکی دوره اسلامی را از یک‌طرف، و فرضیات و گمانه‌زنی‌های این عده خاورشناسان را از طرف دیگر بررسی کنید و یا اگر فقط مجموعه کتاب تأملی بر بنیان تاریخ ایران به‌نام «دوازده قرن سکوت» و فیلم مستندی به‌نام «مجعولات مجلل» اثر ناصر پور پیرار را ببینید، بدون شک با من همنوا و هم نظر خواهید شد، و با چشمان خود خواهید دید که شماری از خاورشناسان غربی مانند استروناخ و گریشمن و هرتسفلد در سال ۱۳۱۸ خورشیدی، در ساختن تخت جمشید، پاسارگاد، گور کوروش هخامنشی، کعبه زردشت و جعل کتیبه‌های سنگی در شیراز، چه کارهایی که نکرده اند.

سازندگان تاریخ هخامنشی، بر اساس تورات (؟) و منابع کهن یونان باستان و کتیبه بیستون کرمانشاه، از خاندان هخامنشی و کورش و داریوش هخامنشی به‌نام پادشاهان تاریخی ایران نام می‌برند؛ اما شاهان پیشدادی و کیانی بلخی و زابلی و دوره انکار ناپذیر مِهری و پارسی – بویژه دوره بسیار روشن کیانیان و اَوِستا و زردشت- را افسانه و داستانی می خوانند. دوره‌ی که در آن زمان و مکان و زبان و مذهب که از ارکان تاریخ است، به صورت روشن مطرح می‌باشد. کیانیانی که در تمام متون قدیمه مانند اَوِستا، متون پهلوی و شاهنامه­ها، تمام منابع عربی و فارسی دوره اسلامی به تفصیل از آنان یاد شده و دهها شهر و نقاط باستانی در حوزه بلخ و زابل و کابل بنام آنها است.

از مورخان پیشگام ایرانی آقایان میرزا حسن خان پیرنیا ( ۱۳۰۹ ش) و دکتر پورداود (نخستین مترجم فارسی اوستا و استاد دانشگاه تهران، ۱۳۰۵ش) احتمالا از نخستین کسانی باشند که هخامنشیان و کورش و داریوش اول و دوم و سوم هخامنشی را به جای کیانیان به عنوان یک سلسله جداگانه سلطنتی مطرح کرده اند.[۳]

کتاب تاریخ صد صفحه‌ی بنام «ایران قدیم» نوشته آقای میرزا حسن‌خان پیرنیا شاید از نخستین کتاب‌هایی باشد که هخامنشیان را رسما پادشاهان تاریخی و پیشدادیان و کیانیان را بنام داستانی یاد کرده است.

کتاب نامبرده بار اول در سال ۱۳۰۹ ش به‌نام «ایران قدیم» و بار دوم در سال ۱۳۴۱ ش بنام «ایران باستان» به صورت جیبی و بار سوم در سال ۱۳۷۰ ش به‌نام « ایران باستانی» در یک جلد بزرگ تر و سر انجام به‌نام «ایران باستان» در سه جلد بزرگ که جمعا حدود دو هزار صفحه است، چاپ و منتشر شده است.

نوشته ها و منابع یونانیان باستان مانند هرودوت و… و نوشته های محققان ایرانی در باره تاریخ خاندان هخامنشی بسیار نارسا، گنگ و مبهم، آشفته و لرزان اند.

یک) دکتر شیرین ‏بیانى استاد تاریخ دانشگاه تهران مینویسد: یکى از مهم‏ترین ویژگى‏هاى تاریخ ایران باستان و بویژه تاریخ هخامنشیان این است که ایرانیان هیچ نوشته تاریخى از خود باقى نگذاشته‏اند. چنین مى‏نماید که روایات شفاهى رواج بسیارى در سرزمین ایران داشته است. از این‏رو پژوهشگر امروزى ناگزیر است براى شناخت تاریخ ایران به نوشته‏هاى نویسندگان سرزمین‏هاى دیگر بویژه نویسندگان یونانى و رومى توسل جوید. اگرچه تصویرى که این نویسندگان از ایران به دست مى‏دهند اغلب ساده ‏انگارانه و جانبدارانه است، با این حال مى‏توان با مطالعه، بررسى و نگاه انتقادى به نوشته‏هاى این نویسندگان پاره‏اى از زوایاى تاریک تاریخ ایران را روشن کرد.[۴]

دو) ویل دورانت: « چنان به نظر می‌رسد که مادها، در ضمن کوچ‌کردنهای خود،‌ از بخارا و سمرقند گذشته، و از این نواحی، رفته رفته، رو به جنوب سرازیر شده و پس از رسیدن به پارس، در آن سکونت اختیار کرده بودند. در اکباتان ‌نخستین شاه ایشان دیااکو پایتخت اول خود را بنا نهاد و آن را با کاخی شاهانه، که بر شهر مسلط بود و نزدیک دو کیلومتر مربع وسعت داشت، آراست. بنا بر روایتی که در کتاب هرودوت آمده – ولی روایت دیگری آن را تأیید نمی‌کند، این دولت مستعجل فرصتی پیدا نکرد که بتواند در بنای مدنیت سهم بزرگی داشته باشد؛ از ادبیات و هنر این قوم یک پاره سنگ یا یک نامه هم بر جای نمانده است.»[۵]

سه) لغتنامه دهخدا در باره «پاسارگاد» و «انزان» و سلسله هخامنشی و نسب کورش و داریوش و خشایارشاه و چشپش و کبوجیه و… توضیحاتی داده و سر انجام نوشته است: « این صورت طبق فهرستی است که مرحوم پیرنیا در ایران باستانآورده، ولی محققان اروپایی بر آن ایراداتی دارند. به این سوال که سلطنت هخامنشی‌ها در پارس در چه تاریخی شروع شده نمی‌توان جواب درستی داد.» [۶]

چهار) مستر هانری ماسه: «کورش و جانشینانش که از اولاد هخامنش بودند، شاهنشاهی بزرگی به وجود آوردند که از رود نیل تا ترکستان امتداد داشت. این شاهنشاهی دو سال بعد از تأسیس، به دست اسکندر مقدونی افتاد.»[۷]

نگارنده نمیداند کسانی که با طرح این گونه نظرات سست و سخنان لرزان، از فرهنگ و تاریخ هخامنشیان و کوشانی- هیاطله و از تاریخ و تمدن چند هزار ساله «هند و آرین» با آب و تاب دم میزنند، چطور در نوشته های خود پیوسته از خارجیان نقل قول کرده و از منابع بومی خود هیچ نامی نمی‌برند؟ آیا این نشان تهی دستی و جعل‌کاری آنها نیست؟

بر همه روشن است که بخش قابل توجهی از اَوِستا و متون پهلوی و تمام شاهنامه‌های پیش از فردوسی و دو سیوم شاهنامه فردوسی را تاریخ و داستان‌های دوره پیشدادی و کیانی بامیان و بلخ و نام‌های جغرافیایی و قومی سرزمین زابلستان و کابلستان و داستان‌های خاندان سام و زال و رستم و یلان و پهلوانان زابلی تشکیل میدهد. اگر این بخشی از اَوِستا و متون پهلوی و شاهنامه‌ها افسانه باشند، ناگزیر چیزی به‌نام آریانا یا ایران کهن نیز باید افسانه باشد. زیرا نام آریانا یا ایران کهن بطور گسست ناپذیری با شاهان پیشدادی، کیانی و با نام بامیان، بلخ، زابل و کابل در هم آمیخته است.

ما از این هخامنش‌سازان قرن نوزده پُرسان می‌کنیم که اگر پیشدادیان وکیانیان با این همه تاریخ و اسطوره چند هزار ساله، با این همه حرف و حدیث،شعر و شاعری و با این همه آثار و شواهد بجامانده، مانند کاخ‌ها وگورستان‌ها در بلخ و سیستان و زابلستان و با این همه خاندان‌های زنده و موجودکیانی در بغلان وپاکستان و زابل و مشهد ایران و… افسانه باشند، آیا هخامنشیاننوساز و نوظهور که تنها بر گفته یگ نفر انگلیسی بنام راولین‌سُن متکی است،چطور می‌توانند از حقایق مسلم تاریخی باشند؟ هخامنشیانی که متون کهن ویدی و اوستایی و منابع پهلوی دوره ساسانی و اسلامی و منابع فارسی و عربی دوره اسلامی و حتی منابع و لغتنامه‌های دوره صفوی و قاجاری ازآنها هیچ اطلاعی نداشته اند. هخامنشیانی که در کل منطقه خاورزمین یک سطرافسانه محلی و یک بیت شعر و اثر قابل اثبات هم در باره آنان وجود ندارد. هخامنشیانی که امروزه در تمام دنیا حتی یک خانواده کوچک هم به‌نام آنهایافت نمی‌شود. هخامنشیانی که نه زمان قابل اثبات دارند و نه مذهب و زبان ومکان شان روشن و معلوم است.

چطور میشود که این همه منابع کهن چند هزار ساله، و این همه آثار باستانی موجود در بلخ و سمنگان و کابل و غوربند و بامیان و جلال آباد و سیستان و قندهار و… به اندازه نوشته های یونانیان باستان مانند هِِرودوت و… و یا به اندازه گمانه زنی‌های جدید خاورشناسان غربی در قرن نوزده، ارزش علمی و اعتبار تاریخی نداشته باشند؟ در حالی که مردم از پیامبران خدا معجزه و دلیل می خواستند، آیا ناروا است که ما از این مدعیان آکادمیک سند و دلیل و شاهد بخواهیم؟ اگرچه این نظرات از مراکز آکادمیک مانند کمبریج و آکسفورد و از زبان اساتید دانشگاه بیرون شده باشد. مگر خاورشناسان قرن بیستم نام‌های گذشتگان مردم خاورزمین را از نیاکان خود آنها بهتر می دانند؟

یکی از مشکلات مهم ما این است که بسیار غرب زده و خوشباور شده ایم و نام غرب و پیشرفت‌های علمی و مدنی شگفت انگیز آن، چشمان ما را خیره کرده و در مقابل نام‌هایی مانند خاورشناس، باستان‌شناس، دانشگاه غربی، محققان غربی، پروفیسر، پوهاند، آکادمیسن و… بسیار زود تسلیم شده و مطلق آنچه را که از دانشگاه‌های غربی به زبان انگلیسی و بنام تاریخ علمی به ما القاء شده، علمی و آکادمیک و خدشه ناپذیر می دانیم و بدون تأمل آن را می‌پذیریم.

از هیچ یک از منابع کهن سانسکریت ویدی، اوستایی، پهلوی و یونانی به‌درستی معلوم نمی‌شود که خاندانی به‌نام هخامنش و کوروش و داریوش هخامنشی که پادشاه کشوری بنام ایران بوده باشند، وجود خارجی داشته اند.

هم چنین در تمام تواریخ و لغت‌نامه‌های فارسی و عربی دوره اسلامی و در هیچ دیوان شعر فارسی متعلق به پیشتر از هفتاد سال، و در سراسر شاهنامه‌ها و شاهنامه فردوسی، واژه هخامنش وجود ندارد.

مورخان پیشگام اسلامی مانند طبری و بلعمی و حمزه اصفهانی و مسعودی و ابن اثیر و ابن خلدون و… از هخامنشیان نام نبرده اند.

در فرهنگ‌های قدیمه مانند: فرهنگ برهان قاطع (چاپ سنگی و قدیمه) فرهنگ رشیدی (چاپ قدیم) و فرهنگ آنندراج (چاپ هند) و دیگر فرهنگ‌های هفت دهه پیش‌تر، واژگانی چون هخامنش و کورش و داریوش وجود ندارد. اما در فرهنگ رشیدی و نفیسی از کورش نام برده شده، لیکن او را کیخسرو پادشاه ایران معنی کرده است. [۸]

در هیچ یک از تواریخ دوره اسلامی از جنگ اسکندر با داریوش هخامنشی یاد نشده است. در کتب تاریخ اسکندر و در همه تواریخ دوره اسلامی، نام پادشاه ایران یا پارس در هنگام حمله اسکندر را «دارا بن دارای کیانی» ذکر کرده است، نه داریوش هخامنشی.[۹]

پرفسور عبدالرزاق کانپوری خاندان هخامنشی را کیانی خوانده و نوشته است: «ابوالحسن مسعودی (ق چهارم) و فردوسی (ق پنجم) بر این باور اند که نام خاندان هخامنشی در اصل کیانی بوده، و در زبان یونانی آن را «ای. کی. می. نی. آن» تلفظ میکردند… به گفته مورخین ایرانی و عرب، کیانیان مدت ۵۷۰ یا ۷۱۸ سال، طبق افسانه های ملی در ایران سلطنت داشتند، و کارنامه های آنها تا به امروز در سنگ نبشته های کوه بیستون و نقش رستم موجود است.» [۱۰]

نتیجه این‌که: هخامنشیان بجز کیانیان و کورش هخامنشی بجز کیخسرو کیانی و داریوش اول و دوم هخامنشی بغیر از دارای اول و دوم کیانی، یک سخن غیر قابل اثبات است و بدون تردید کتیبه کوه بیستون که امروزه به‌نام کتیبه هخامنشی معروف شده است، همان کتیبه کیانیمی‌باشد
منابع

[۱] ر.ک. به: لغتنامه دهخدا، راولین سن.

[۲] دایرت المعارف بزرگ فارسی / به لغتنامه دهخدا / دایرت المعارف فارسی مصاحب، ذیل بیستون / گنج دانش، جغرافیای تاریخی شهرهای ایران، ص ۳۱۰ نیز رجوع شود.

[۳] نک: دکتر پورداود، یشتها / ۲/ ص۲۱۳./ میرزا حسن پیرنیا، ایران باستان ج۱ ص۶۲۴ به بعد.

[۴] ایران و شرق باستان در کتابخانه تاریخی، ص ۷

[۵] ویل دورانت، تاریخ تمدن جلد ۱ ص۴۰۶

[۶] دهخدا، ذیل هخامنش. و نیز به دورهایران باستان پیرنیا و دکتر پورداود، یشتها / ۲/ صص ۳۳۷- ۳۳۸ رجوع شود.

[۷] هانری ماسه، تمدن ایرانی، چند تن از خاورشناسان ، ترجمه دکتر عیسی بهنام، ص ۴۰

[۸] فرهنگ رشیدی نوشته عبدالرشید مدنی تتوی، ج۴، ص۲۸۵۸ / چ قدیم/ فرهنگ نفیسی، نوشته دکتر علی اکبر نفیسی (ناظم الاطباء)

[۹] ر.ک: وان وِن بروک، تاریخ اسکندر کبیر، ص۳۴ ، ترجمه و تالیف محمدعلی خان فروغی، ۱۳۱۵، تهران

[۱۰] پرفسور محمد عبدالرزاق کانپوری (هندی) برمکیان، ترجمه طباطبایی و رام. ه. بودراجا، ص، ۱۲

من نمیفهمم چخبره اینجا که یه خواننده اومده تاریخ درس میده واسه ی ما.شما اگه سوال داری برو تحقیق کن یکم ن هر اراجیفی که به ذهنت رسید بین مردم پخش کنی.خدا میدونه چند نفر رو با این حرفای مسخره گمراه کردی.دیگه کارمون به جایی رسیده که تیشه به ریشه خودمون میزنیم. واقعا که

یعنی این آدم … فرق بین اسطوره و تاریخ رو نمی فهمه؟ یعنی انتظار داشت فردوسی بعد از دوازده قرن، تنها از طریق روایت های سینه به سینه تاریخ دقیق ایران رو در بیاره؟ کتاب شاهنامه کتاب تاریخ نیست. اسطوره است. و اساطیر ریشه در واقعیت دارند. این کار محققین و باستان شناسا هست که این پیوند رو پژوهش کنن در بیارن. امیدوارم بعضی ها دست از حماقت بر دارن.

Ayhan turan. اولا قوم سکها جز اقوام هندواروپایی هستند. یعنی تومروسس منظورم این است که کلمه انا را شما اضافه کردید. طبق ویکیپدیا که گفته دوستان ترک در حال جعل تاریخ هستند. ثانیا برادران ترک بعد از اسلام وارد این منطقه شدند وکوروش صحبت قبل از اسلام است ثالثا هیچ مدرکی در دست نیست که سکها موفق به این کار شده باشند.

دوران فتوحات کوروش در نقش رستم به رسم کشیده شده. از شما بعید است

من خودم یک پارسی زبانم و،اعلام میکنم شخصیتی به اسم کوروش وجود داشته و کشی نمیتواند وجود او را انکار کند.
و مدرکی که ثابت میکنه وجود ایشان را، کشته شدن بدست یکی از معدود ترین شاهان زن تاریخ بشریت یعنی آناتومروس ملکه وقت سکاها است،که در جنگی که کوروش قصد تسخیر سرزمین سکاها را داشت کشته میشود و بعد از کشته شدنش آناتومروس سر او را از بدنش جدا میکند و در ظرفی پر از خون میگذارد و میگوید،ای خونخوار تاریخ بنوش تا از خون سیراب شوی.
با علم بر اینکه افراد متعصب از این پست من ناراحت میشوند باید سوالی رو طرح کنم،شما میگین کوروش تمامی ارضیت ایران کنونی وعراق و مصر و تا قفقاز رو زیر سلطه داشته،آیا تمام این سرزمین هارا با گل و شیرینی فتح کرده یا با جنگ؟
برادرای آریایی من بهتره کمی بدون تعصب تاریخ رو بررسی کنیم

سلام به همه دوستان
۱. اینکه کوروش وجود داشته درش شکی نیست
۲.دین کوروش یکتا پرستی بوده نه زرتشت
۳.مقبره ای که در شیراز هست مقبره کوروش نیست
۴.کوروش در اثر مرگ طبیعی فوت شده نه در جنگ
۵.مولانا و سعدی و حافظ شاید بدلایلی اسم کوروش را نخاستن که در عشعارشون بیارن چون ان زمان عرب ها برا ما حکومت داشتن و دین ما اسلام بود
۶.نام کوروش میخان از تاریخ حذف کنن چون از دین یهود بوده و اسلام با قوم یهود مخالف بوده
۷.اینکه میگن کوروش کشور گشا بوده اینطور نیست و فقط میخاسته همجا صلح باشه
۸.کوروش مخالف جنگ و خونریزی بوده و مخالف ظلم ستیزی
۹.متاسفانه عمرش کفاف نداد و گرنه الان دنیای یکپارچه ای داشتیم
تمام این مطالب که در بالا ذکر شد طی چند سال تحقیق بنده بوده از منابعی که چه در کتابها و چه بصورت نقدقول در منابعی که در اینترنت بوده بدست اومده.
دوستان توصیه من به شما تحقیق بیشتر با فکر و اصول منطقی باشه ، هرکسی که احضار نظر و مطلبی که شمارو گمراه میکنه سریع نپذیرید . و خودتون تحقیق کنید.

آقا حامد احترامت واجب . طرفدارتم هستم چه جوری
ولی دیگه به نیاکانمون توهین نکن خوشت میاد یکی به نیاکانت توهین کنه و تکذیبشون کنه ؟؟؟؟ خیلی دوستت دارم ولی دیگه خودتو کنترل کن برادر من

شاه ملعون هم گشت یه نفر و از گور درآورد که یکم به این مردم کلاس بده حالا تو هم برو بزن تو سرش
داداش یه عالم هزینه شد تا کوروش و کبیر نشون بدن البته کبیر که هست
حالا اگه راست میگی برو از کوروش بهترش و بیار ما براش دست بزنیم

من ه م بسیاری از این سوالها همیش در ذنم بوده اا یچ جوابیواقعانداشتم . بهنظر من fرای کوروش تاریخ از صوت گرفته است . لعنت بر هر چی شاه که هیچ خیری برا ما نداشتن . صلوات بر محم آل حمد

آقای زمانی عزیز میتونه بره خودش کمی تحقیق کنه و جواب سوالاتشو پیدا کنه .اولین بیانیه حقوق بشر توسط کوروش به نام منشورش تو موزه بریتانیا نگه داری میشه .تو سازمان ملل هم متن کامل منشور کوروش وجود داره .نمام دنیا کوروش رو میشناسن .امپراطوری هخامنشیان هم وسعتش ثابت شدس ایشون که نمیتونه با چند تا سوال مسخره بگه وسعت ایران انقدر نبوده و مقام کوروشو پایین بیاره.همه کشور ها به دنیال اینن گذشته خودشونو به جهانیان نشون بدن بعدا ما جای اینکه به گذشته پر افتخارمون ببالیم اونو کوچیک میکنیم با سوالای مسخره.