از بازی «بگم بگم» تازه در شورا تا مخالفان عاشق بحران و بازی
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا ،تا چند روز سوژه‌ای تازه برای حاشیه‌سازی در رشت جور شد؛ حالا چندان مهم نیست که مقصر حاشیه جدید، ضعف رییس شورای شهر در اداره جلسه باشد یا نقش تعدادی از اعضای شورا که باشخصیت «مخم و مخم؛ مخالفم» برنامه طنز «صبح جمعه با شما»، تفاوتی ندارند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا ،تا چند روز سوژه‌ای تازه برای حاشیه‌سازی در رشت جور شد؛ حالا چندان مهم نیست که مقصر حاشیه جدید، ضعف رییس شورای شهر در اداره جلسه باشد یا نقش تعدادی از اعضای شورا که باشخصیت «مخم و مخم؛ مخالفم» برنامه طنز «صبح جمعه با شما»، تفاوتی ندارند.
فاطمه صابری در گیل نگاه نوشت: هدف حاشیه‌سازان این بود که از دل جلسه گزارش عملکرد شهردار به شورا، سوژه‌هایی ناب خارج شود: سوال، طرح اتهامات تازه،درگیری لفظی و حتی در رویاهایشان استیضاح مدیری را کلید زده بودند که تنها ۱۰۴ روز از نشستنش بر صندلی شهرداری رشت می‌گذشت. اعضای پرحاشیه شورا از ابتدای این جلسه مانند اسفند روی آتش بودند و این شائبه به ذهن بیننده متبادر می‌شد که: آمده‌اند تا انتقام ۱۲ بهمن سال گذشته را بگیرند؛ روزی که ۹ عضو از ۱۵ عضو شورا نام محمدعلی ثابت‌قدم را در برگه نوشته و او را به‌عنوان شهردار رشت انتخاب کردند.
به‌هرحال این جلسه برای آن دسته از اعضایی که با خنده‌های پیروزمندانه صحن علنی پارلمان شهری رشت را ترک کردند اتفاقاً چیزهای دندان‌گیری داشت که کمترین آن انتقال هیاهو و چالش‌ها به هفته بعد و ادامه این بازی فرسایشی با شهردار که نه،شهروندان و شهر رشت است.
اکثریت اعضای شورای شهر در اولین حضور محمدعلی ثابت‌قدم به‌عنوان شهردار برای ارائه گزارش عملکرد سه‌ماهه، کارنامه‌ای ضعیف از کار شورایی، عدم تحمل و بی‌تفاوتی به اصل مدیریت و مدارا از خود نشان دادند.
آنان البته احتمالاً چیزهایی درباره «آبستراکسیون» شنیده‌اند اما نمی‌دانند که ابتدا نفس کار شورایی تلاش برای اجماع و احترام و سازش هماره است و اگر افراد مشاهده کردند که به معنای واقعی از عهده این مهم برنمی‌آیند دست به نصاب‌شکنی می‌زنند.
وقتی استیضاح خون شورا پایین می آید
سؤال این است که واقعاً در جلسه شورای شهر روز یکشنبه چه مساله مهمی اتفاق افتاده بود که ۱۴ عضو شورا از حل مسالمت‌آمیز آن عاجز ماندند و گروه منتقد به رهبری فرد همیشه مخالف، جلسه را ترک کردند؟
مگر در کار شورایی عجیب است که شهردار که منتخب شوراست به صحن فراخوانده شود، با پرسش‌هایی مواجه و پاسخ ارائه کند؟ مگر عجیب است که اعضا هم به اظهارنظر بپردازند، قانع شوند یا نشوند و یا از شهردار بخواهند که در جلسات آینده با پاسخ‌های مبسوط‌تری بازگردد؟
این‌که پنج عضو شورا یعنی محمود باقری خطیبانی، مجید رجبی ویسرودی، محمدحسین واثق کارگرنیا، محمد علی رفیعی نوده و مسعود کاظمی صحن علنی را ظاهراً به نشانه اعتراض ترک کنند نشانه پیروزی نیست بلکه ضعف در استدلال و کار جمعی و نوعی قدرت‌نمایی در برابر کسانی است که خواستار برقراری آرامش برای توسعه شهر هستند.
بازی «بگم بگم» تازه در شورا
محمد علی رفیعی نوده که تلاش زیادی دارد به همه بقبولاند حقوقدانی قابل است در این جلسه ابتدایی‌ترین حقوق شهروندی را زیر پا گذاشت و دوباره از پرونده‌ای سخن گفت که به شهادت مدیران مختلف دادگستری از سه سال قبل صدهها ساعت وقت برای آن صرف شد که در نهایت منجر به انحلال شورای سوم و بازداشت ۷ عضو آن شورا شد.
همه رشت می‌دانند که در نهایت برای ۳ عضو متخلف این شورا مجموعا ۲۲ سال حکم زندان صادر شد. خبری که حدود یک ماه قبل از زبان دادستان عمومی و انقلاب اسلامی رشت هم منتشر شد. حالا دوباره رفیعی نوده عضو شورای شهر رشت در حالی بازی «بگم بگم» تازه را شروع کرده است که گویا هیچ یک از مقامات و کارشناسان انتظامی و دادگستری استان در طی سه سال گذشته قادر به شناسایی و محاکمه عوامل پرونده تخلف شورای سوم نبوده و حالا با ورود رفیعی نوده و کشف زوایای تازه، شهردار رشت باید محاکمه شود. آنهم در شرایطی که ثابت‌قدم تنها ۳ ماه قبل بار دیگر از گزینش‌های معمول و سختگیرانه وزارت کشور و نهادهای تصمیم گیر اطلاعاتی گذشت و توانست به‌عنوان شهردار رشت فعالیت خود را آغاز کند.
تصور کنید به جای رفیعی نوده و باقری فردی با گرایش و هویت اصلاح طلبی برگه‌های محرمانه نهادهای تصمیم گیر را در دست داشت و علی رغم صدور حکم رسمی از سوی دادگستری بار دیگر افراد پیش‌تر متهم را متهم می‌کرد. آنها همین افراد را با چه ادبیاتی نقد می‌کردند؟ آیا او را ضدانقلاب، سیاه نما، تخریب گر، بدبین کننده به قوای جمهوری اسلامی ایران و مانند این معرفی نمی کردند؟
سرچ حاشیه در شورای شهر رشت
اعضای شورای شهر رشت یا اکثریت آنها طبق شواهد و قرائن ید طولایی در مطالعه و حتی تغذیه پایگاه‌های خبری و شبکه‌های اجتماعی با ارایه مطالب حاشیه ای دارند. مشاهدات عینی خبرنگاران و تصاویر منتشر شده از اعضای شورای شهر رشت حاکی از آن است که بعضی از اعضای حاشیه ساز این عادت را طی حدود دو ساعت جلسه شورا هم ترک نمیکنند و مدام با گوشی های تلفن همراه و تبلت، سایت‌های مد نظر خود را رفرش میکنند که چه نکته تازه ای عموماً برای دامن زدن به تنش‌ها منتشر کرده‌اند!
پیشنهاد این است که این دلباختگان به عرصه مجازی که برای تعدادی‌شان بدون شک عمر کشف اینترنت به یک سال هم نمی‌رسد در سرچ گوگل نام شورا، شهرداری و یا عنوان شهرهایی به جز رشت را نوشته تا از چگونگی تعامل اعضای شورا و شهردار با هم نکاتی را فرا بگیرند. در همین حال می توانند نام شهرها را با پسوندهایی مانند آنلاین سرچ کنند و ببینند در کدام نقطه از ایران این حجم از خبر و مصاحبه و تخریب اعضای شورای شهر علیه منتخب چند ماهه‌شان وجود دارد.
می‌توان با منطق و استدلال تعداد این قبیل شوراها و شهرداری‌ها در سراسر ایران را کمتر از انگشتان دو دست دانست آنهم قطعاً با حجم تخریب کمتر. شاید بتوان امیدوار بود اعضای شورایی که خود را دلسوز و متخصص می‌دانند در لابه لای جستجوهای اینترنتی شان با آمار شرم آور میانگین هر ۵/۱ سال یک شهردار برای رشت هم مواجه شوند و کمی منویات شخصی خود را فراموش و به منافع شهر و یا آوازه رشت بیاندیشند.
مخالفان عاشق بحران و بازی
مدیریت شهری در رشت طی دو سال گذشته و با حضور شماری از اعضای حاشیه ساز شورا کاملا در وضعیت «استرس شهری» قرار گرفته است. گویا عده ای به جای سوگند آباد کردن شهر، سوگند تخریب گام به گم شهر یاد کرده اند که با حضور هیچ مدیری یارای عدول از آن را ندارند. وقتی کمترین کنش و واکنش یک مدیر با حجم انبوهی از مخالفت از سوی پارلمان نشینان روبه رو می شود طبیعتا باعث از دست رفتن تمرکز مدیر منتخب می شود. مدیری که در کنار شهروندان با چشمانی نگران به رفتار افرادی می نگرد که زیستشان تنها در گرو ایجاد بحران و سر و صدا و حاشیه سازی است.
کاش کسی در این شهر آنقدر به مخالفان شهردار نزدیک بود و به آنها یادآوری می کرد که سه ماه مدت زیادی برای نقد عملکرد هیچ مدیری نیست. کاش یک نفر به مخالفان می گفت که مرکز استان بازیچه دست شما نیست تا هر چند ماه یک بار فردی را انتخاب و بعد از مدتی کوتاه دلتان را بزند و نمایشی تازه روی پروده بیاورید. این که محمد ابراهیم خلیلی را با اغراق بهترین گزینه مدیریت شهر معرفی کردید اما هنوز جوهر حکم او خشک نشده شروع به حاشیه‌سازی کردید و سالگرد انتخابش فرا نرسیده با دلایلی مانند عدم توانایی در کار، نبود تعامل و هماهنگ نبودن با اعضای شورا عزل و سرپرست برای شهر انتخاب کردید و چند ماه وضعیت شهر نامشخص ماند و شهردار تازه بعد از چند مرحله آزمون و خطا در میان درگیری های شدید شورانشینان و دو کاندیدای داخلی انتخاب شد جنس مخالفتهای شورانشینان را برای افکار عمومی روشن تر می کند.
شاید کمتر کسی پیدا شود که فریاد وامصیبتهایی که تنها بعد از چند روز از انتخاب شهردار سر داده شد و حدود ۱۰۰ روز بعد ارکستر بد صدای اختلافات در ساختمان حاج خلیل رفیع نواختن آغاز کرد را صادقانه ارزیابی کند.
می توان این پیشنهاد را به اعضای همیشه مخالف شورا ارایه داد که شاید بد نباشد برای یافتن مشکل و حل آن کمی خود را هم برانداز کنند!
کاش یک نفر برای مخالفان توسعه شهری توضیح می داد که هر واژه ای دارای بار معنایی و تاثیرگذاری خاص خود است و مخالفان شهرداران رشت در شورای شهر و نه لزوما ثابت‌قدم، واژه مخالف و منتقد را به معنای واقعی کلمه «لوث» کرده اند.
کاش کسی تقویم را مقابل این حضرات قرار و به آنها نشان می داد که کمتر از دو سال دیگر به پایان کار شورای چهارم باقی مانده و باید با برنامه های مصوب خود و شهردار منتخب همدلانه قدمی برای توسعه شهر برداشت نه آن که با مبالغه ای غیر قابل باور درباره وفاداری به مردم و احساس دین به شهر تنها و تنها به فکر کشف جرم جدید، جلسات مخفیانه برای براندازی شهردار و… باشند و بازی بگم بگم تازه ای را کلید بزنند.
کاش کسی می توانست به مخالفان شهردار بقبولاند با روند در پیش گرفته شده از همین حالا می توان شهر رشت را بازنده این بازی کاملا شخصی شده اعلام کرد. تنها شهروندان درمانده این شهر می مانند و زمین سوخته و دو سال بعد و انتخابات دیگر به همراه وعده های تازه و شهرداری جدید. و احتمالا شنیدن جمله ای مشابه اظهارات دولتمردان روحانی بعد از تحویل کشور از مردان احمدی نژاد: که در بیشتر بخش ها ویرانه ای بیش تحویل نگرفتیم و با گذشت دو سال هم بگویند هنوز مشغول آواربرداری هستیم!
دیدگاه