مرگ کشاورزی در۵ روستای لشت نشاء/کشاورزان:مسئولان آب‌بند را به ما برگردانند

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا جمعی از کشاورزان روستای «کردخیل» لشت نشا با مطرح کردن مسائل خود در بخش آب، خواستار رفع مشکل فروخته شدن آب بند این روستا شدند که در فصل کشاورزی آب ۴ روستا را تامین می کند.
آب بندها با اولویت تامین آب کشاورزی به دهیاران واگذار می شود و از اهمیت ویژه ای برای تامین آب کشاورزی برخوردار است، آب بند محل ذخیره آب هایی است که از نزولات آسمانی و رودخانه ها جمع می شود و کشاورزان درفصل کشاورزی، برای آبیاری مزارع از آن برای مقابله با مشکل کم آبی استفاده می کنند.
گفتنی است، آب بند ۲۵ هکتاری روستای «کردخیل»، آب مورد نیاز ۴ روستای «لیچاه»، «توچاه آلمان»، «ولم» و «زهنده» را نیز تامین می کند.
«ناصر محمدی» رئیس شورای اسلامی روستای کردخیل در این خصوص گفت: ۱۵۰ سال است که استخری به مساحت ۲۵ هکتار در این روستا به عنوان آب بند استفاده می شود و آب کشاورزی این منطقه را تامین می کند.
در فصل کشاورزی با بازشدن سد سپیدرود، آب مصرفی کشاورزی در این آب بند ذخیره می شود و به نوبت در اختیار کشارزان قرار می گیرد و سالیان متمادی است که از این آب بند استفاده می شود و حتی در سال هایی که با خشکسالی در گیلان مواجه بودیم و بسیاری از مناطق مشکل کم آبی داشتند، ما توانستیم به یمن وجود این آب بند مزارع خود را بدون دردسر آبیاری کرده و محصول خوبی برداشت کنیم.
وی با اشاره به اینکه تنها راه امرار معاش ساکنان این روستا از طریق کشاورزی است، اظهارداشت: این روستا تک محصولی است و فقط برنج در آن کاشت می شود.
محمدی با ابراز نگرانی از آینده آب بند افزود: متاسفانه در فروردین سال ۹۴ نامه ای از بخشداری به دستمان رسید که در آن نوشته شده بود «مالک آب بند تقاضای دیوارکشی به دور این استخر و ساخت مجتمع کشت و صنعت در آن را دارد و با او همکاری کنید». از آن موقع تا امروز که متوجه شده ایم که آب بند روستایمان به شخصی فروخته شده، ساکنان این روستا نگران آینده خود هستند. درصورتی که مالک این آب بند بخواهد این استخر را خشک کند، در واقع زمین های حاصلخیز این منطقه از بین می رود و تنها در روستای کردخیل ۴۰۰ نفر بیکار خواهند شد.
محمدی ادامه داد: با بررسی هائی که انجام دادیم مشخص شد که این آب بند در سال ۹۲ فروخته شده و مالک آن تصمیم به حصارکشی دارد که با مخالفت دهیاری و مردم روستا مواجه شده است چراکه در صورت خشک شدن این آب بند و حصارکشی آن تمامی زمین های کشاورزی روستای کردخیل وهمچنین روستاهای تابعه بی آب و خشک خواهند شد.
وی گفت: با خشک شدن زمین های کشاورزی، ساکنان این روستاها چاره ای جز ترک روستا و فروش زمین های خود نخواهند داشت و بسیاری از خانواده ها که تنها راه درآمدشان از راه کشاورزی و کاشت برنج است بیکار می شوند و این یعنی گسترش فقر در این روستاها.
محمدی با اشاره به اینکه مالک جدید سعی در خشک کردن این آب بند دارد، تصریح کرد: روستاییان تاکنون نگذاشته اند که این اتفاق رخ دهد، چرا که با انجام این کار کشاورزی در این روستا از بین خواهد رفت.
وی افزود: سئوال اینجاست اگر تصمیم بر فروش این آب بند بود چراسال ۸۸، جهاد کشاورزی وجود چنین آب بندی را ضروری دانسته و اقدام به لایروبی آن کرد و با کمک آب روستایی نیز چاهی در کنار آن حفر کرد که در مواقع لزوم کمک به پر شدن آب بند نماید.
رئیس شورای روستای کردخیل با بیان اینکه تاکنون با نامه نگاری ها و مراجعاتی که به فرمانداری رشت و استانداری گیلان داشته ایم نتیجه ای نگرفته ایم، بیان کرد: تقاضای ما روستاییان که درآمدی به جز کشاورزی در این روستا نداریم از مسئولان این است که با تصمیمی قاطع این آب بند را به ساکنان روستا برگردانند.
یکی ازساکنین این روستا گفت: سال گذشته برای فرزندم که به تازگی ازدواج کرده می خواستم خانه ای بسازم، اما چون زمین هایم کشاورزی بود اجازه این کار را به من ندادند، اما می بینیم که استخری که باید آب زمین های کشاورزی را تامین کند قرار است به یک مجتمع تبدیل شود، اگر قرار بر برچیدن کشاورزی از این منطقه است بهتر بود که زمین های کشاورزی ما را می خریدند تا هزینه گزافی برای پر کردن زمین بسیار گود این آب بند نپردازند.

رضا سهیلی فر – روزنامه ایران