لزوم تعامل مدیریت شهری و میراث فرهنگی برای حیات دوباره آثار تاریخی رشت
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا حفاظت از داشتههای فرهنگی و میراث به جا مانده از نسلهای گذشته، پاسداری از هویت همه شهروندان است. در حالیکه بسیاری از منازل مسکونی قدیمی در شهرهایی چون رشت به حال خود رها یا توسط مالکان تخریب شدهاند و بناهای نوساز جایگزین آنها میشوند،
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا به نقل از همشهری ,حفاظت از داشتههای فرهنگی و میراث به جا مانده از نسلهای گذشته، پاسداری از هویت همه شهروندان است. در حالیکه بسیاری از منازل مسکونی قدیمی در شهرهایی چون رشت به حال خود رها یا توسط مالکان تخریب شدهاند و بناهای نوساز جایگزین آنها میشوند، این ظرفیت در بسیاری از شهرهای دیگر کشور بهعنوان فرصتی بالقوه برای توسعه گردشگری مدنظر قرار میگیرد.
یکی از این ظرفیتها که امروزه در سایر استانها، بهویژه یزد و اصفهان، با استقبال چشمگیر گردشگران داخلی و خارجی مواجه شده، تبدیل خانههای تاریخی و قدیمی شهر به اقامتگاههای گردشگری است. با تغییر کاربری این خانهها که به اقامتگاههای بومگردی مشهورند، علاوه بر حفاظت از خانههای قدیمی و میراث تاریخی شهر، جذابیتهایی هم برای اقامت چندروزه گردشگران در فضای خانهها و کاروانسراها مهیا میشود، با اندک تغییر و مهیا کردن امکانات لازم، از تخریب یا وقوع آسیب به بنای اصلی جلوگیری میشود؛ضمن اینکه برای شهر و شهروندان منبع درآمدزایی مناسبی محسوب میشود.
اگرچه در چند ماه اخیر برخی اقدامات برای حفظ و تجلیل از داشتههای فرهنگی شهر رشت صورت گرفته است، اما در رشت چنین ظرفیتی مغفول مانده است، تلاشها برای حفظ خانه هوشنگ ابتهاج شاعر پرآوازه رشت آغاز شده است و با تشکیل کارگروهی در شهرداری رشت، تجلیل از وی و نگهداری از خانه پدری او مدنظر قرار گرفته است اما در محلههایی چون ساغریسازان و چمارسرا، بناهای تاریخی که حافظه و هویت شهر محسوب میشوند به حال خود رها شدهاند.
«رضا رسولی» از اعضای شورای اسلامی رشت از جمله کسانی است که پیشنهاد استفاده از این ظرفیت را بارها در شورای این شهر مطرح کرده است. وی به تازگی نیز با تأکید بر این موضوع که نگهداشت داشتههای فرهنگی و تاریخی از وظایف مسئولان است اظهار کرد: حفاظت از بناهای تاریخی که حافظه شهر محسوب میشود، باعث انتقال این داشتهها و هویت ملی به نسل جدید میشود؛ باید اقدامی جدی در این حوزه انجام گیرد.
رسولی بر این موضوع تأکید دارد که حفاظت از بناهای به جا مانده از گذشتگان، نه تنها نیازمند اقداماتی جدی است بلکه به تعامل دستگاههای ذیربط نیز وابسته است.
پل خشتی چمارسرا، یادآور میرزا و یارانش
رسولی با اشاره به پل خشتی چمارسرا که محل عبور میرزاکوچک خان و یارانش بوده است، میگوید: پل خشتی چمارسرا بنایی از گذشته است که در زمان قاجار در شهر احداث شده و همچنان پابرجا مانده است. بنا بر اعلام نظر بازماندگان نهضت جنگل، میرزا کوچک خان در زمان نهضت از آن عبور کرده و از حمام گنبدی شکل چمارسرا نیز استفاده کرده است؛ پس این بناها میتواند بهعنوان داشتههای تاریخی شهر مورد توجه قرار گیرند؛ به نوعی ظرفیتهای گردشگری رشت محسوب شوند.
وقتی با این عضو شورا از تجربه شهرهایی چون تهران، اصفهان و یزد برای تغییر کاربری بناهای تاریخی بهمنظور بهرهمندی گردشگران سخن میگویم، اظهار میکند: مطمئناً در رشت نیز بناهای تاریخی ارزشمندی وجود دارد که قابلیت تبدیل به اقامتگاههای بومگردی را دارند اما آنچه در رشت مانع از اقدام در این حوزه میشود، نبود بسترهای لازم برای سرمایهگذاری است.
رسولی میافزاید: متأسفانه هنوز در رشت چنین ظرفیتهایی برای سرمایهگذاران ایجاد نشده است. تعامل لازم بین شهرداری و اداره کل میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری نیز وجود ندارد. آنچه شهرداری و شورا میتوانند در این مسیر مهیا کنند، بیشک در جلب سرمایهگذاران بسیار تأثیرگذار است.
لزوم تعامل شهرداری و میراث فرهنگی
این عضو شورا به حذف عوارض ساخت و سایر عوارضهای دریافتی از سوی شهرداری بهعنوان عاملی برای تشویق سرمایهگذاران برای تغییر کاربریهای بناهای تاریخی شهر اشاره میکند و میافزاید: شورا سیاستهای تشویقی را برای جلب سرمایهگذاران در نظر دارد و تلاش میکند که شرایط لازم را برای ورود سرمایهگذاران در حفاظت و بهرهبرداری از خانههای تاریخی ،فراهم کند. شورای شهر رشت این آمادگی را دارد که سیاستگذاریهای لازم را برای مشارکت سرمایهگذاران فراهم کند. رسولی معتقد است: هنوز تعامل لازم بین سازمان میراث فرهنگی و شهرداری رشت به وجود نیامده است تا بتوان سرمایهگذاران این حوزه را به سمت حفاظت و تغییر کاربریهای خانههای تاریخی و بناهای به جامانده از گذشتهها هدایت کرد و موجب توسعه گردشگری رشت شد.
وی ادامه میدهد: با وجود چنین اقداماتی، بیشک شهرداری به تنهایی نمیتواند چنین شرایطی را مهیا کند و به همت و تلاش جدیتری از سوی اداره کل میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری در این حوزه نیاز است. در صورتی که چنین میراثی در رشت به سرمایهگذاران معرفی شود، استقبال آنان را به همراه خواهد داشت که میتواند توسعه گردشگری رشت را به ارمغان آورد.
دیدگاه