​رنج زنان برنجکار گیلان از کار در شالیزار/در انتظار تدبیر امیدوارانه دولت

اختصاصی پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا با مرور روزنامه های صبح گیلان همراه ما باشید.

​رنج زنان برنجکار گیلان از کار بدون دستمزد

گیلان امروز نوشت:میزان اشتغال زنان در بخش کشاورزی، در کشورهای مختلف جهان و بخصوص در کشورهای در حال توسعه به یک میزان نیست، اما در هر حال مشارکت آنان در فعالیت‌های مختلف مرتبط با گیلان امروز- بخش کشاورزی و همچنین تدارک و تولید غذا قابل ملاحظه است. هرچند که بسیاری از زنان کشاورز در جوامع مختلف دستخوش گرفتاری‌های خانوادگی بوده که همین امر از توانایی و کارآیی تلاش‌های ایشان کاسته و از تحقق عملی نیرویشان در توسعه و پیشرفت کشاورزی جلوگیری می‌کند.

در بسیاری از کشورهای دنیا زنان بین ۶۰ تا ۸۰ درصد نیروی کار کشاورزی را تشکیل داده‌اند و از آنجایی که در جوامع جهان سومی ۷۵ تا ۹۰ درصد کل جمعیت به کشاورزی وابسته است، این نتیجه حاصل می‌آید که بخش اعظمی از جمعیت زنان مستقیما درگیر فعالیت‌های کشاورزی هستند.

گیلان نیز استانی کشاورزی است و در این استان محصولات استراتژیکی چون برنج، چای، ابریشم، زیتون، فندق و… تولید می‌شود و زنان گیلانی سهم زیادی در تولید این محصولات دارند.

۲۵ سال کار بدون دستمزد

گلنار یکی از زنان شالیکار شهرستان رشت در گفت‌وگو با ایسنا با بین اینکه سه فرزند دارد و ۲۵ سال است که دوشادوش شوهرش در شالیزار به تولید برنج می‌پردازد، گفت: از زمان کودکی وارد شالیزار شدم و در مزرعه برنج پدرم کار می‌کردم و پس از ازدواج نیز همچنان علاوه بر خانه‌داری به کشاورزی هم می‌پردازم.

وی اضافه کرد:هیچ‌گاه در قبال کاری که در شالیزار انجام داده‌ام مزدی دریافت نکرده‌ام.

نمی‌خواهم دخترم مانند من بشود

وی خاطرنشان کرد:در حال حاضر دختر بزرگم هم در شالیزار کار می‌کند و من دوست ندارم که فرزندم همانند من پس از ۲۵ سال هیچ مزدی را از انجام کاری که بسیار هم سخت است نداشته باشد و حداقل باید بیمه شود تا پس از ۳۰ سال کار در مزرعه بتواند از مزایای دولت استفاده کند.

کار زن کشاورز جزء هزینه تمام شده تولید برنج محاسبه نمی‌شود

گل‌بهار یکی دیگر از زنان شالیکار شهرستان شفت در گفت‌وگو با ایسنا گفت: زحمت‌هایی که زنان شالیکار در مزارعشان می‌کشند جزء هزینه‌های تمام شده برنج حساب نمی‌شود این در حالیست که اگر همین کار را زن کشاورز در شالیزار دیگری به عنوان کارگر انجام دهد روزی ۵۰ تا ۸۰ هزار تومان مزد دریافت می‌کند.

وی اضافه کرد:اگر تولید و فروش برنج برای شالیکاران به اندازه‌ای درآمد داشت که شوهرم را گاهی شرمنده عدم تامین نیازهای خانواده نمی‌دیدم نداشتن دستمزد برایم مهم نبود.

کبری یکی از زنان شالیکار شهرستان فومن نیز در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا درخصوص مسئولیت‌های زنان روستایی گفت: اگرچه مردان ما هم در تولید برنج و سایر محصولات کشاورزی زحمات زیادی می‌کشند اما اغلب مسئولیت‌های خانه بر دوش زنان روستایی است که علاوه بر حضور در مزارع در خانه هم باید انجام دهند.

مردان پس از برداشت برنج به قهوه‌خانه‌ها می‌روند و زنان باز هم کار می‌کنند

وی اضافه کرد: مردان ما پس از برداشت برنج به قهوه‌خانه‌ها می‌روند و اوقات فراغت سپری می‌کنند اما زنان روستایی پس از برداشت برنج کارشان تمام نمی‌شود و علاوه بر رسیدگی به کارهای خانه باید به دام و طیور خانگی هم رسیدگی کنند و در اوقات فراغت محصولات صنایع‌دستی درست می‌کنند.

شهربانو یکی دیگر از بانوان شالیکار این شهرستان گفت: علیرغم اینکه زنان کار بیشتری در تولید محصولات کشاورزی دارند از دسترسی به زمین و تسهیلات بانکی دور هستند.

وی اضافه کرد:اگر هم آموزشی قرار است برای روستاییان برگزار شود کار‌شناسان فقط برای مردان این کلاس‌ها را برگزار می‌کنند و زنان فقط براساس تجربه‌هایی که دارند کشاورزی می‌کنند و از آموزش‌ها بهره چندانی نمی‌برند.

برخی از موارد لازم منابع توسعه برای دسترسی زنان کشاورز نظیر دسترسی به زمین و منابع طبیعی است و تا زمانی که زنان به عنوان یک نیروی انسانی فعال در فرآیند توسعه روستایی مشارکت دارند، دسترسی آنان به زمین ضروری است. در غیر این صورت مشکلاتی از قبیل صدمه به منابع طبیعی (به دلیل عدم دسترسی به زمین مرغوب) عدم انگیزه کافی برای فعالیت، عدم دسترسی به وام و اعتبارات و… بروز می‌کند.

صیانت از جنگل های شمال

خزر در سرمقاله خود نوشت:به گفته مدیرکل منابع طبیعی گیلان قرار است طرح جامع حفاظت از جنگل ها و مراتع تدوین شود.

براساس آمارهای رسمی طی ۴۰ سال اخیر بخش قابل توجهی از جنگل های کشور به ویژه در شمال از میان رفته است و البته هر سال بر حجم این تخریب ها افزوده نیز می شود. نابودی جنگل ها به بهانه های مختلفی از جمله اجرای پروژه های عمرانی انجام می شود. موضوعی که در جریان احداث بزرگراه شمال، اجرای برخی پروژه های عمرانی در گیلان و… به روشنی قابل مشاهده است. بنابراین ضرورت دارد تا در طرح جامع حفاظت از جنگل ها به این مسئله توجه شده و علاوه بر کنترل شرکت های بهره بردار جنگل ها که متاسفانه در برخی موارد اقدام به جنگل تراشی می کنند، به جریان پروژه های عمرانی نیز توجه شده و اجرای این پروژه ها بهانه ای برای نابودی درختان جنگل نشود.
از سوی دیگر باید از مسئولان پرسید وقتی طرح درخشان صیانت از جنگل های شمال که در دولت اصللاحات به تصویب رسید، وجود دارد، چه لزومی به طرح های جدید است؟ و آیا بهتر نیست تا همان طرح که در دولت های نهم و دهم به کناری گذاشته شد، دوباره احیاء شده و به اجرا در آید؟!

گیلانیها در انتظار تدبیر امیدوارانه دولت
مهین چراغی سوال جواب نوشت:در روزهای آغازین سال جدید خبر سفر ریاست جمهوری به استان گل و بلبل گیلان برای همه مسرت بخش بود تا بلکه با تدبیر امیدوارانهاش به گیلان جان تازهای ببخشد، اما بسیاری از اتفاقاتی که در دولت قبل رخ داد و طرحهایی که اجرا شد، حال به نفع ملت بود یا خیر دیگر جای بازگشت ندارد و قابل تغییر هم نمیباشد، طرح هدفمندی یارانهها در سال ۸۹ بود که در سبد خانوارها قرار گرفت و از سویی قیمتها ناباورانه رشد صعودی را پیمودند تا مردم در بحرانی اقتصادی از یارانه ۴۵ هزار تومانی لذت ببرند! طرحی که مردم را در مسیری ناخواسته در زمان تحریم از لحاظ فشارهای اقتصادی قرار داد و ما جماعت ایرانی عادت کردهایم همیشه بدنبال مقصر باشیم و توپ را به زمین دیگری بیندازیم، حال این زمین متعلق به حوزه ریاست جمهوری سابق باشد یا حوزهای کوچکتر که هر روز در بازیهای سیاسی شاهد آن هستیم؛ اگرچه در پی مخالفتها و موافقتهای مجلس و مردم در راستای اجرایی کردن این طرح، سرانجام با همه چالشها و کشمکشهای سیاسی و اقتصادی طرح هدفمندی به تصویب رسید و بسیاری از عوام از پول نقدی که بنام یارانه به حساب خانوارها واریز میشد احساس خوشایندی داشتند و دولت اگرچه از یک دست داد و از دست دیگر گرفت و گرانی حاملهای انرژی و اجناس دیگر باعث شد که همه مردم از تحریمهای اقتصادی گلایهمند باشند.
البته اما و اگرهایی نیز در این میان خود را به رخ مردم نمایان کرد که گرانی پرتقال و … چه ارتباطی می تواند به بنزین داشته باشد که با افزایش قیمت بنزین همه اقلام چندین برابر گران می شود در حالیکه بیشتر اقتصادانها پیشبینی درستی داشتند و یارانه را به نفع مردم نمی دانستند اجرای این پروژه اقتصادی صورت گرفت تا مردم ایران زیر فشارهای ناشی از یارانه خم به ابرو نیاورند.
ضمن اینکه طی چند سال اخیر یارانه رشد افزایشی نداشت اما فرخ اجناس سر به فلک کشید و مردم اکنون حاضرند به روز اول قبل از هدفمندی یارانهها برگردند اما قیمتها ثبات یافته و به همان شرایط سابق باقی بماند، حتی قشر ثروتمند جامعه نیز این روزها عجز و لابه میکند حالا قشر ضعیف و کارگر که دیگر جای خود دارد که هر سه ماه حقوق یکماه را دریافت میکنند! در قضاوتی خوش بینانه اگر همچنان قیمتها روند روبه رشد داشته باشند و یارانه هیچ تغییری کما فی سابق نکند باید اذعام کرد که در این نظام اقتصادی جز اجحاف به مردم برنامه دیگری لحاظ نشده و از دولت جدید هم انتظاری نمیرود.
مردم همه اختیارشان را به دست مسوولین نظام دادهاند که هر روز تصمیمی را جهت افزایش نرخ اقلام اعلام میکنند در این راستا سهام عدالتی که به بی عدالتی تقسیم گردید و هنوز بسیاری از اقشار حتی نوبت اول آن را هم دریافت نکردهاند و فیشهای بنام سهام عدالت که نه اعتبار خرید و فروش دارد و نه دولت سود سهام را به ملت پرداخت میکند برنامههای بیسرانجامی تلقی میشود که از دولت گذشته سایه اش هنوز بر سرماست و یارانه ناچیزی که پرداخت می گردد و پیامدش تورم روبه رشدی است که از تحریم منتج می شود پاسخ قانع کنندهای برای مردمی که لیاقتشان بیشتر از ۴۵ هزار تومان است نمی باشد!